maybe - 2min minmin

- 9 -

Yeni bir Lee Know hayran skandalı ile merhaba dedim güne. Ayda bir kez kahvaltı yapayım dedim ve yemekhaneye indim. Orada Bay Lee'ye açılmak isteyen bir kızın arkadaşları ile konuşmasına kulak misafiri oldum. Kız çok saf ve masum görünüyor, bu şirkette ne işi var bilmiyorum. Ama bence Bay Lee onun kalbini çok kırardı. Kötü biri değil kesinlikle ama bu tarz şeylere sert cevaplar verir çünkü yaptığımız hatadan ders çıkarmamızı ister. Bana öyle yapmıştı, o günden sonra bu kişiliğime kavuşabildim. Ona büyük teşekkür borçluyum. Çünkü ben inşa olurken benim için en çok emek gösteren oydu. 

Derin bir nefes verdim. Güzel bir kahvaltı yapmıştım ama açıkçası kızların konuşmasına kulak misafiri olmak beni biraz huzursuz etmişti. Saat dörtte kalkıp iki saat spor yapmış ardından iki saat dövüş hareketlerine kendi başıma çalışmıştım. İkinci saatin sonlarına doğru Bay Lee yanıma gelmiş ve biraz da onunla pratik yapmıştım. Kahvaltıya da saat sekiz buçukta inmiştim. Yarım saat da burada oturduktan sonra kalkmış ve bilgisayar odasına doğru yürümeye başlamıştım. Saat yediye kadar tüm işlerimi bitirmem gerekiyordu. Çünkü bahsettiğim kız Bay Lee'ye saat yedi buçukta açılacaktı ve onun odasına gidip bunu yapmayı planlıyordu. Cidden kızın nasıl seçmeleri kazandığını sorguluyorum... Odasına gitmesi onu daha da sinirlendirecekti ama buna engel olacaktım. Hiçbir sorun olmayacaktı. 

Saat yedi gibi Bay Lee'ye müsait olup olmadığını sormuş ve cevabımı alınca odasına gitmiştim. Bu gece toplantısı olduğu için kendisine gri maske takımı ile uyacak bir şeyler arıyordu. Ben de tuvalet aynasının karşısında oturuyordum.

"Çok düşünmek istemiyorum aslında."

"Normal bir takım elbise uyacaktır."

Yarım saat kadar sonra nihayet kapı çaldı. Hızla ayağa kalkıp kapıya bakacağımı söyledim Bay Lee'ye. Koşar adımlarla ulaştım kapıya. Açtığımda düşündüğüm gibi o kız karşımdaydı. Şaşırmış gibi yaptım. "B-ben yanlış mı geldim?" Diye sordu.

"Kime bakmıştın ki?"

"Lee Know.."

"Doğru gelmişsin ama şu an müsait değil maalesef." Hemen dudaklarımı büzdüm. "Üzgünüm."

"Ah.. Öyle mi? Kendisi içeride mi?"

"Evet," bedenim ile içeriyi kapattım. Kaşlarımı havalandı. "Ancak dediğim gibi müsait değil. Ne diyeceksen söyle, ben iletirim ufaklık."

Gözlerini kırpıştırdı. "B-ben.. Teşekkürler.. Gerek yok."

Dudaklarımı büktüm. "Hm, pekala. O halde hoşça kal." Gülümsediğimde dudaklarını büzerek başını eğdi ve hafifçe eğilip gitti. Arkamı döndüğümde Bay Lee tam karşımdaydı. Gözlüklerini çıkarıp bana baktığında gözlerinden öfkeli olduğunu anladım. "Sorun ne?" Diye sordum. 

Bana doğru yürüdü kollarını göğsünün hizasında birbirine kavuştururken. Sertçe yutkundum o konuşmaya başlarken. "Benim adıma konuşmaman gerektiğini bilmiyor musun?" Çenesi ile beni gösterdi. 

Ben de ona doğru yürüdüm, yüzlerimiz birbirine epey yaklaşınca çenesi daha da havalandı. "Küçük bir kızın size açılmasına izin mi verseydim Bay Lee?" Gözlerimi hafifçe kısıp kafamı hafifçe yana eğdim. "Bunu ister miydiniz?" 

"Ben gerekeni yapardım-"

"Sizin yerinize ben yaptım. Sizinle muhatap olmasına gerek yok." Güzel gözleri beni süzdü. İkimiz de gözlerimizi birbirimizin üzerinden çekmedik saniyelerce. Gülümsedim ellerimi omuzlarına yerleştirirken  konuştum. "Hem sizce de kapıya sizin değil de benim çıkmam daha can acıtıcı olmadı mı onun için?" Kaşları havalandı, gözlerini yumdu. "Bence öyle oldu, ileride kendisindeki değişimi fark edince bana teşekkür edecek." Ondan uzaklaşmak için geriye bir adım attım.