Zamanın İzinde

İlk An

Uzun bir aradan sonra yine sizlerle beraber olmak çok güzel bir duygu 🥰 Hikayeye geçmeden önce biraz konuşmak istiyorum. Zamanın İzinde geçen sene wattpad tarafından kurallara uygun olmadığı gerekçesiyle kaldırılmıştı. Ben de ne yazık ki hikayeleri burada var diye kopyalamamıştım 😔 Bu durum beni çok üzdüğü gibi yazmaktan da uzaklaştırdı. Çünkü basit gibi görünse de hepsinde emeğim var. Bazılarını sırf sizlere yetiştirmek için sabahladığım çok zamanlar oldu. Bendeki anıları da cabası. Üstüne malum haberler de gelince her şeyden iyice uzaklaştım ve tamamen koptum. Ama hikayelerim hep aklımın bir köşesindeydi. Yazın işlerim de azalınca kendime daha çok vakit ayırabildim ve hikayelerimi yeniden bir araya toparlamak istedim. Hepsine ulaşamasam da yardımlarınızla ulaşabildiğim hikayeleri tekrar bu isim altında toplamak istiyorum. Okumak isteyen herkes yeniden okuyabilsin diye. Bu konuda bana yardımı dokunan herkese tekrar tekrar teşekkür ediyorum. İyi ki varsınız ♥️

Şunu da belirtmek isterim ki uzun zamandır buralardan uzağım ve hiçbir şeyi takip etmedim. Amacım kimseyi rahatsız etmek değil. Bunlar sadece zamanında yazılmış, güzel zaman geçirmek, eğlenmek, hayal kurmak için yazılan basit hikayeler. Bir şeylere çok fazla takılmadan sadece eğlencenize bakın.

İlk yazdığım bu hikayeye gelince... Bu hikayenin orijinal hali biraz farklıydı. Aynısını buraya geçirirken bir noktada "bence burası böyle olmazdı" dedim ve biraz biraz değiştirerek başka bir şekilde yazmış oldum. Ama bence bu haliyle daha güzel oldu. Umarım sizler de beğenirsiniz. Diğer hikayeleri hiç değiştirmeden buraya geçireceğim söz 😉 Bu arada elinde Zamanın İzinde'ye ait hikayeler olan varsa ve bunları bana ulaştırabilirse çok sevinirim. Belki hikayeleri sayenizde tamamlayabiliriz. Lafı daha fazla uzatmıyor, sizleri Kaan ve Pınar'la baş başa bırakıyorum.

-----------------

Eve gelmeyi büyük bir sabırsızlıkla beklemişti. Bunca zaman sonra bunun gerçek olduğuna hala inanamıyordu. Pınar da onun için yanıp tutuşuyor ve hızla kapıyı açmak için uğraşıyordu. Kapıyı açmayı başaran Pınar,
- Sonunda, geç çabuk" diyerek Kaan'ı içeri itti. Hızla kapıyı kapattı. Kaan,
- Birileri fazla sabırsız anlaşılan" diyerek Pınar'ı belinden sarıp kendine çekti.
- Komşular biraz meraklı da"

Kaan hafifçe sırıttı.
- Beni eve attığını görmesinler yani" diyerek ona yaklaştı. Pınar da yavaşça kollarını Kaan'ın boynuna doladı.
- E tabii, koskoca Kaan Urgancıoğlu'nu eve atıyorum. Mahallede duyulursa bu şöhreti kaldıramam sonra" diyerek muzipçe güldü.

Kaan "Hmm" demekle yetindi ve Pınar'ı öpmeye başladı. İlk kez etrafta kameralar olmadan, durmak zorunda kalmadan öpüyordu Pınar'ı. Tutkuyla dudaklarını ısırıyor, dilini hoyratça ağzının içinde dolaştırıyordu. İstediği kadar öpebilir, istediği kadar dokunabilirdi şimdi. Pınar'ın da bunu istiyor oluşu Kaan'ı inanılmaz yükseltiyordu. Özellikle Pınar'ın onu arzulaması Kaan'ın gururunu okşuyordu. Pınar'ı duvara yasladığı gibi bacaklarını beline doladı. Kalçasını kavrayıp kendine bastırdı. Pınar da kollarını Kaan'a dolamış, göğüslerini ona bastırıyordu. Kaan bir elini göğsüne götürüp kıyafetlerinin üstünden okşadı. Dudaklarından ayrılıp çenesini yalayarak boynuna geçti. Pınar'ın ellerini saçında ve boynunda hissetti. Onun dokunuşlarını teninde hissetmek.. büyüleyiciydi. Pınar'ın bir-iki düğmesi açık olan gömleğinin izin verdiği ölçüde göğüslerini öptü. Kalan düğmeleri açmak için yeltenince Pınar,
- Odaya çıkalım" dedi.

Bu gece Pınar ne derse yapmaya hazırdı.

- Peki" dedi. Kucağında Pınar'la birlikte içeri ilerledi. Pınar gülerek,
- İndir beni, düşeceğiz şimdi" dedi.
- Düşmeyiz, güven bana"
- Bilmem ki, güvenecek kadar iyi tanıyor muyum seni?"
Kaan kaşlarını çatıp dudaklarına çarpık bir gülüş yerleştirip ona baktı.
- Beni yeterince tanıyorsun, birazdan daha yakından tanıyacaksın"
- Hmm, öyle mi olacak?"