Q

13 2 59
                                    

Ben adamı orada bırakmıştım ölmesi umrumda bile değildi açıkçası. Şu an karşımda ailemi öldürseler bile umrumda olmaz o derece bu  olaylardan bıktım

Ben yolda yürümeye devam ederken bir şey fark ettim ben adamları orda bayıltmışken şu anda hala izlenmeye devam ediyordum

Takemichi: kimseniz ortaya çıkın yoksa ben sizi bulur ve hepinizi teker teker gebertirim

İzana: sakin ol hanagaki ne bu sinir

İzana dalga geçerek çıkmıştı ortaya

Kakucho: çocukluk arkadaşını mı öldüreceksin bakemichi

Hanagaki: kim olduğun önemli değil

Mikey&izana: ne yani siz tanışıyor musunuz?

Kakucho: elbette küçükken beraberdik daha sonra ayrılmak zorunda kaldık ama şu hale bakınca ayrılmasak daha iyi olurdu gibime geliyor

Takemichi: geçmiş geçmişte kalmıştır bir çaresi yoktur

Kakucho: neden değiştin hanagaki?

Takemichi: hanagaki? Normalde bana bakemchi dersin kaku ne oldu? ne değişti?

Kakucho: fazla küstahlaşmışsın küçüklen kahraman olmak istiyordun

Takemichi: evet kahraman olmak istiyordum ancak bu dünya değiştirilemez, bu dünya kurtarılamaz burası biz insanlar için bir cehennem ben de vazgeçtim

İzana: dünya değişebilir hanagaki yanlış bir düşünceye sahipsin

Takemichi: sizin gibiler ne anlar ki bizim acımızı?

Mikey: derdin neyse anlat dinleyelim elbet bir çözüm buluruz

Takemichi: benim yaşadıklarım anlatılacak türden değil mikey ya da çözüme kavuşabilecek türden değil

Draken: her şeyin bir çözümü vardır hanagaki

Takemichi: hayır bu dünya da her şeyin çözümü yoktur ve çözümü bulmak neredeyse imkansızdır

Mitsuya: imkansızdır dediğine göre bence bir çözümü var ama yapmıyorsun. Peki neden?

Takemichi: evet, haklısın mitsuya ancak ben bu çözümü biliyorum ama bunu yaparsam her şey mahvolur

Dedim ve arkamı dönüp yürümeye başladım.

Nereye gittiğime dair bir fikrim yoktu sadece yürüyordum. Kafamı kaşdırıp baktığımda karşımda önceden uyuşturucu aldığım yer olduğunu gördüm ve ayrıca burası hinayla sürekli geldiğim bir parktı
Daha doğrusu lunapark

Ancak nedense bu zaman çizelgesinde terkedilmiş koca oyuncaklar olan kimsenin bilmediği bir parktı

Ve gece burada durmak çok güzeldi ve eğer içki içerseniz burası daha da güzelleşirdi. Etrafıma baktığımda ilerde yerde beyaz bir şey olan bir şey gördüm yanına gittiğim de bunun uyuşturucu olduğunu anladım

Uyuşturucuyu alıp korku trenin girdiği yere girdim önceden de burası benim yerimdi hala kimse nin kullanmadığını görmek beni biraz da olsa gülümsetmişti

Ben eskiden oturduğum yere oturup paketi açtım ve uyuşturucuyu içmeye başladım. Güzeldi. Hem de çok güzeldi. İçmeyeli epey olmuştu aslında bu yüzden güzel gelmişti bana

Yavaş yavaş gözmün önüne geçmişim geldi annemle babamın ölüşü, mikeyin ölüşü, emma, draken, smiley, angry, kaku, ve  daha bir çok kişinin ölümü geldi gözümün önüne

Bu anılar aklıma geldikçe kafayı yiyecek düzeye geliyordum bu benim elimde  olan bir şey değildi gözlerim yavaş yavaş kapanmaya başlamıştı ama uyursam daha çok acıyacaktı canım bunu biliyordum bu yüzden uyuyamazdım. Benim önceden olduğum kişi çok mutluydu başarılı değildi evet ama mutluydu herkesi mutlu edebiliyordu

Şu an olduğum kişiyse sadece kendini düşünen, bencil, başarılı, arkadaşı olmayan, mutsuz, sinirli biriydi

Ben ne zaman bu hale gelmiştim onu bile bilmiyordum doğrusu ben sadece onları kurtarmak istemiştim ama bu yolda kendimi feda etmek zorunda olduğumu çok geç anladım ve bu yolda ben her şeyden vazgeçmiştim

Artık ne geçmiş ne gelecek umrumda değildi amacım sadece bu işlerin bir an önce sona ermesiydi ama daha çok vardı ve ben bu yolda tamamen kendimi kaybedeceğimi biliyordum ama yapabileceğim başka bir şey yoktu

Benim benden başka kimsem yoktu

Ben bunu anlamıştım. Şu an yapmam gereken ise herkesi mutlu görmek ve daha sonra kendimi öldürmek 

Onlar benim öldüğümü bile anlamayacaklardı. Bir şeyin eksik olduğunu hissedecek ancak ne olduğunu asla bilmeyeceklerdi, bir şeyi unutmuş gibi hissedecek ama ne olduğunu asla bilmeyeceklerdi

Daha sonra ise herkes benim kim olduğumu unutacak ve kendi yollarına bakacaklardı

Benim için bu iyiydi çünkü bu sefer kimse ölmeyecekti. Çabalarım boşa çıkmayacaktı bu benim için gayet güzel bir şeydi

Sonunda istediğim şeyi başaracaktım. Ben bu sefer herkesi kurtaracaktım

Ben daha fazla düşünmek istemediğim için ayağa kalkmıştım ancak gözüm kararmıştı ama ben buna aldırmadan yürümeye devam ettim

Önemli bir  durum değildi benim için. Nasıl olsa her yeri ezbere biliyordum yani kör olsam bile istediğim şekilde gidebilirim

Gözümün kararması hemen geçmişti ben biraz sarsakta olsa yürümeye başlamıştım

Bu şekilde yürümemin sebebini tahamin etmişsinizdir. Uyuşturucu

Uyuşturucunun ben de gösterdiği tek etki
Ve ben bir şekilde eve gidip
uyumuştum

___________
Bilmem ne zamandan beri bölüm atmıyom

Vazgeçiş (devamı) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin