Ben adamı orada bırakmıştım ölmesi umrumda bile değildi açıkçası. Şu an karşımda ailemi öldürseler bile umrumda olmaz o derece bu olaylardan bıktım
Ben yolda yürümeye devam ederken bir şey fark ettim ben adamları orda bayıltmışken şu anda hala izlenmeye devam ediyordum
Takemichi: kimseniz ortaya çıkın yoksa ben sizi bulur ve hepinizi teker teker gebertirim
İzana: sakin ol hanagaki ne bu sinir
İzana dalga geçerek çıkmıştı ortaya
Kakucho: çocukluk arkadaşını mı öldüreceksin bakemichi
Hanagaki: kim olduğun önemli değil
Mikey&izana: ne yani siz tanışıyor musunuz?
Kakucho: elbette küçükken beraberdik daha sonra ayrılmak zorunda kaldık ama şu hale bakınca ayrılmasak daha iyi olurdu gibime geliyor
Takemichi: geçmiş geçmişte kalmıştır bir çaresi yoktur
Kakucho: neden değiştin hanagaki?
Takemichi: hanagaki? Normalde bana bakemchi dersin kaku ne oldu? ne değişti?
Kakucho: fazla küstahlaşmışsın küçüklen kahraman olmak istiyordun
Takemichi: evet kahraman olmak istiyordum ancak bu dünya değiştirilemez, bu dünya kurtarılamaz burası biz insanlar için bir cehennem ben de vazgeçtim
İzana: dünya değişebilir hanagaki yanlış bir düşünceye sahipsin
Takemichi: sizin gibiler ne anlar ki bizim acımızı?
Mikey: derdin neyse anlat dinleyelim elbet bir çözüm buluruz
Takemichi: benim yaşadıklarım anlatılacak türden değil mikey ya da çözüme kavuşabilecek türden değil
Draken: her şeyin bir çözümü vardır hanagaki
Takemichi: hayır bu dünya da her şeyin çözümü yoktur ve çözümü bulmak neredeyse imkansızdır
Mitsuya: imkansızdır dediğine göre bence bir çözümü var ama yapmıyorsun. Peki neden?
Takemichi: evet, haklısın mitsuya ancak ben bu çözümü biliyorum ama bunu yaparsam her şey mahvolur
Dedim ve arkamı dönüp yürümeye başladım.
Nereye gittiğime dair bir fikrim yoktu sadece yürüyordum. Kafamı kaşdırıp baktığımda karşımda önceden uyuşturucu aldığım yer olduğunu gördüm ve ayrıca burası hinayla sürekli geldiğim bir parktı
Daha doğrusu lunaparkAncak nedense bu zaman çizelgesinde terkedilmiş koca oyuncaklar olan kimsenin bilmediği bir parktı
Ve gece burada durmak çok güzeldi ve eğer içki içerseniz burası daha da güzelleşirdi. Etrafıma baktığımda ilerde yerde beyaz bir şey olan bir şey gördüm yanına gittiğim de bunun uyuşturucu olduğunu anladım
Uyuşturucuyu alıp korku trenin girdiği yere girdim önceden de burası benim yerimdi hala kimse nin kullanmadığını görmek beni biraz da olsa gülümsetmişti
Ben eskiden oturduğum yere oturup paketi açtım ve uyuşturucuyu içmeye başladım. Güzeldi. Hem de çok güzeldi. İçmeyeli epey olmuştu aslında bu yüzden güzel gelmişti bana
Yavaş yavaş gözmün önüne geçmişim geldi annemle babamın ölüşü, mikeyin ölüşü, emma, draken, smiley, angry, kaku, ve daha bir çok kişinin ölümü geldi gözümün önüne
Bu anılar aklıma geldikçe kafayı yiyecek düzeye geliyordum bu benim elimde olan bir şey değildi gözlerim yavaş yavaş kapanmaya başlamıştı ama uyursam daha çok acıyacaktı canım bunu biliyordum bu yüzden uyuyamazdım. Benim önceden olduğum kişi çok mutluydu başarılı değildi evet ama mutluydu herkesi mutlu edebiliyordu
Şu an olduğum kişiyse sadece kendini düşünen, bencil, başarılı, arkadaşı olmayan, mutsuz, sinirli biriydi
Ben ne zaman bu hale gelmiştim onu bile bilmiyordum doğrusu ben sadece onları kurtarmak istemiştim ama bu yolda kendimi feda etmek zorunda olduğumu çok geç anladım ve bu yolda ben her şeyden vazgeçmiştim
Artık ne geçmiş ne gelecek umrumda değildi amacım sadece bu işlerin bir an önce sona ermesiydi ama daha çok vardı ve ben bu yolda tamamen kendimi kaybedeceğimi biliyordum ama yapabileceğim başka bir şey yoktu
Benim benden başka kimsem yoktu
Ben bunu anlamıştım. Şu an yapmam gereken ise herkesi mutlu görmek ve daha sonra kendimi öldürmek
Onlar benim öldüğümü bile anlamayacaklardı. Bir şeyin eksik olduğunu hissedecek ancak ne olduğunu asla bilmeyeceklerdi, bir şeyi unutmuş gibi hissedecek ama ne olduğunu asla bilmeyeceklerdi
Daha sonra ise herkes benim kim olduğumu unutacak ve kendi yollarına bakacaklardı
Benim için bu iyiydi çünkü bu sefer kimse ölmeyecekti. Çabalarım boşa çıkmayacaktı bu benim için gayet güzel bir şeydi
Sonunda istediğim şeyi başaracaktım. Ben bu sefer herkesi kurtaracaktım
Ben daha fazla düşünmek istemediğim için ayağa kalkmıştım ancak gözüm kararmıştı ama ben buna aldırmadan yürümeye devam ettim
Önemli bir durum değildi benim için. Nasıl olsa her yeri ezbere biliyordum yani kör olsam bile istediğim şekilde gidebilirim
Gözümün kararması hemen geçmişti ben biraz sarsakta olsa yürümeye başlamıştım
Bu şekilde yürümemin sebebini tahamin etmişsinizdir. Uyuşturucu
Uyuşturucunun ben de gösterdiği tek etki
Ve ben bir şekilde eve gidip
uyumuştum___________
Bilmem ne zamandan beri bölüm atmıyom
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Vazgeçiş (devamı)
FanfictionBu hesaptan devam edicem bu da vazgeçiş hikayesinin devamı