Psycho Girl

- 1 -

Ben Naomi Hayato.O zamanlar hayatım tam anlamıyla sıradan idi..O güne kadar...

Biraz...Hatta hiç arkadaş çevresi olmayan bir kızdım.Ve birazdan yine o sıkıcı okula gidecektim.              

"Dikkatli ol!"

Annemin uyarısıyla el sallayıp karşıdan karşıya geçmek için trafik lambasının iznini bekledim.                  Arabalar tüm hızıyla giderken arabalar durunca geçmek için adım attım.Aniden yanımdaki kızın çığlığı ile döndüm.Bir kadın balta ile ortadan ikiye parçalıyordu.O ana gözlerimin derinliğinde bir hareketlilik hissettim.Beynim benden izinsiz vücudumu hareket ettirirken kızı ortadan ayıran kadının suratına yumruk attım.Sersemliğinden faydalanıp baltayı elime aldım.Herkesin bakışından anladığım benim baltayı yere bırakçağımı düşünmeleri idi.Ve Elbette...Hayır!Balta ile kadının kafasına vurdum.Kadının kollarını parçaladım ve yüzümde istemsiz bir sırıtış oluştu.Neler oluyor anlayamıyorum?!Kadının bacaklarını parçalayıp istemsizce kahkaha attım.Kadının üstünden kalkıp etrafa baktım.Herkes geri geri kaçmaya başladığında istemsizce güldüm.Parmaklarımı çıtlattım.

"Hadi,Biraz eğlenelim!"

İstemsizce konuştum.Sanki ben bir yerde Kilitli kalmıştım.Vücudum ele geçirilmiş gibiydi...Tüm insanlar kaçarken en arkadan giden adamın peşinden daha önce hiç olmadığım kadar hızlı koştum.Elimdeki baltayı tüy gibi taşıyordum.O hemen ufak bişi kaldırınca dayanamayan narin vücudumun yerini güçlü ve çevik bir vücut almıştı.Adam aniden korkuyla arkasını döner dönmez benden izinsiz hareket eden vücudum adamı ortadan ayırdı.Sonra birden yan taraftaki dükkanın  camında kendimi gördüm.Üstüm kanlar içindeydi,Güzelce topladığım saçlarım dağılmış,Gözlerimin altı kızarmış hatta içi dahil olmak üzere,Yüzümden kendime ait olmayan kanlar süzülmekle meşguldu.Bu halimle annem bile görse tanıyamazdı.Birden bir duygu kapladı Ve baltayı yere düşürüp dizlerimin üstüne çöktüm.Gözlerimden akan yaşlar yüzümü temizlerken aklıma gelen şey ile ayağa fırladım.İnsanlar beni tanımamalı!Eve koşarak gittim.Sessizce içeri girip banyoya daldım."Annem kapıdan bir sorun olup olmadığını öğrenmeye çalışıyordu.

"Çamura düştüm anneciğim."

Annem daha fazla sorgulamadan bir yalan uydurmuştum.Banyoda derimi kazımak istercesine ovundum.İyice temizlenip havluya sarındım.Çamaşırlarımı makineye tıkıştırıp banyodan çıktım.Annem dikkatli olmam konusunda uyarılarını yaptıktan sonra odama girdim.Üstümü giyinip aynaya baktım.Hiç birşey anlamıyorum...Bana neler olduğunu?Neden yaptığımı?O vücudumu ele geçirenin kim olduğunu?Hiçbirşey bilmiyorum!Okula haber verip ufak bir sorundan ötürü gelemeyeceğimi söylediğimde emin olmak amacıyla annemi istediler.Annemde açıklama yapınca anlayış gösterip izinli yazdılar.

"Kızım!Bundan sonra yürürken adımlarına ve bastığın yerlere dikkat et.İyiki araba geçmemiş..."

Anneciğim...Keşke bilsen!Bana neler olduğunu...Keşke bilsen!Yatağıma girip uzun düşüncelere daldım.Neler olduğunu öğrenmem lazım.Ve ayrıca tekrar olmaması için birşeyler yapmam lazım.Bu her neyse tek bana değil tüm herkese,yakınlarıma,aileme,arkadaşlarıma zarar verecek birşey.Aklıma gelen konu ile televizyonu açtım.Haberlerde anlatılanlara göre bir hayaletin öldürdüğü ve aniden ortadan kaybolduğu,öldürmesinin nedenin o kişilerin yaptığı hatalar olduğu söyleniyordu.İşte bu harika!Hayalet olduğumu ve onların hata yaptığını düşünmeleri beni aramayacaklarının kanıtı idi.        Camdan dışarısını seyrettim.İnsanlar ne kadar huzurlu...İşte orada!Sarımsı kahve saçlarını karıştırıp açık kahve gözlerini camıma dikti.Gülümseyip el salladıktan sonra Geride kalan arkadaşları yanına geldi.Siyah saçlı olanı bakınca kızıl saçlı olanıda baktı.Siyah saçlı oğlan bal rengi gözlere sahipti Kızıl saçlı oğlan ise mavi gözlere ama hiçbiri umrumda değil.Benim tek umrumda olan o!Açık kahve gözlerini arkadaşlarına çevirip birşey deyince üstümdeki gözler ona çevrildi.Yollarına devam ettiklerinde onu izlemeye devam ettim.Tam 1 senedir onu izliyorum.Ve ne zaman evin önünden geçse selam veriyor...Onu çok seviyorum!