İlk duyduğum silah sesiyle gözlerimi kapattım ama ne biryerim acıyo nede sızlıyodu demekki acısız öleceğim diye düşünürken Kağanın sesini duymuştum o kadar çok bağırmıştı ki ilk kim olduğunu anlayamamıştım
-Rüzgar bırak o silahı " dediğinde Rüzgar gözlerini benden ayırmadan silahın tetiğine biraz daha basıyodu Emrenin bize doğru attığı adımla Rüzgarın beni kendine çekip kafama silahı dayamıştı
Emreden devam =>
Kayra gözlerini kapatmış çok sakin görünüyodu hayır anlamıyorum biri seni öldürmek isterken nerden geliyor bu rahatlık Rüzgar tetiğe git gide dahada çok bastırıyodu Kağan duvara ateş etmesiyle Rüzgar kafasını kaldırınca Kayra hiç beklemediğim bir şekilde dirsekleriyle karnına vurup kolunu çevirerek silahı aldı Rüzgarı iterek 1 adım geri attı yanına gittiğimde bana bakmamıştı bile silahın ucundan tutuyodu ve kuzenine bakıyodu duyduğumuz yumruk sesiyle ikizlerden biri kağana yumruk atarken diğeride Kayra arkasını döner dönmez ona silahıyla ateş ettiğinde Kayra yere düştü hızla yanına eğilip başını kaldırdığımda gözlerini kısıp yüzünü buruşturarak elini vurulduğu yere koyup kaldırdıktan sonra çıkmayan sesiyle
-sadece kan kaybetmekten ölücem diyip gülümsedikten sonra gözleri yavaş yavaş kapanmaya başladı
Hastaneye geldikten sonra hemen ameliyata aldılar 2.5 saatdir bir sürü kişi sadece bekliyoduk yanımda kağan karşımda Kayranın annesi yanında babası ve biraz uzağında zombiyi andıran ağlamaktan her yeri şişmiş sürtük bir kuzen birde ameliyathanenin kapısındaki polisler hepimizden ifade almışlardı ama sadece 3 kişi eksikti ikizler ve Rüzgar karakoldaydı oturduğum yerde eğilip derin bir nefes aldım Kağan omzuma elini koyunca anladım ki bu kız hepimizi değiştirdi noldu bize okulun kötü çocukları şakalaşır başkalarıyla dövmeden konuşur mu oldu rapor işi bitince özüme döncem eski ben geri gelecek bu kadar sosyalleşmek yeterdi çünkü insanları tanıdıkça tekrar acı çekiyodum Sevil abla rüzgarın annesini görünce
-Ne işin var burda özürmü dileyeceksin ! " diye avazı çıktığı kadar bağırdığında
-Bak Sevil ben durumun bu kadar ciddi old-" sözünü kesip Rüzgarın annesinin yanına gitti
-Bilmiyodun öylemi.Kızım içerde belki bir daha çıkamaz Kayra ölebilir bu ilk değil daha önce Rüzgar yüzünden dikiş atılmış biliyomuydun ben bilmiyodum kayra daha önce kolunu bile kırmamışken ben o sırada yanında değildim git anladınmı git !" diyip tekrar ağlamaya başlamıştı
-Ben özü- " Sevil abla tekrar sözünü kesip derin bir nefes alarak sakince
-Git yeşim dediğinde kadının gözünden bir damla yaş akıp arkasını dönerek giderken topuklularının sesi sinirimi dahada arttırıp Kağanın duyabileceği bir ölçüde
-O pisliğin ağzını yüzünü dağatacağım diyip kalktığımda Kağanda kalkıp
-Bende seninle geliyorum dediğinde gözlerinin içine baktığımda kafasını olumlu anlamda sallayıp otturdu
-beni haberdar et diyip hastaneden çıktım arabaya bindikten sonra ibreyi zorlayarak hızla karakola gittim derin bir nefes alıp direksiyona yumruk attıktan sonra arabadan çıkıp karakola girdiğimde Rüzgarı görmemle onu tutan polislere aldırmadan yumruk attığımda yere düştü yüzüne durmadan yumruk atarken polisler başıma toplanmıştı birisi kolumu tuttuğunda kalktım gözümün içine bakıyolardı durumu bildikleri için birşey demiyorlardı sıra ikizlerdeydi ....
Kayrayı ameliyattan çıkarmışlardı doktor yanımıza gelip
-Hastamıza gelen kurşun karaciğerine girmiş ama çokta şanslıymış ki kaburgalarına denk gelmemiş merak etmeyin karaciğerin kendini yenileme özelliği olduğu için iyileşecektir şuan iyi durumda bilinci narkozdan dolayı kapalı ama kısa bir süre sonra sizi duyabilecektir ve bir süre sonra uyanacaktır ailesi görmeye girebilir dediğinde rahatladım sandalyeye oturup arkama yaslandım Sevil teyze yanıma gelip
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çakma Bad Boy
Novela JuvenilBir yandan şarkı söyleyip bir yandanda yerleri süpürüyodum bunlar hep merakım yüzümden başıma gelmişti bu arada Emre nerdeydi aklı sıra işten kaytaracak arkamı dönmemle Emreyi gördüm kapıya yaslanmış telefonuyla ilgileniyodu bana bakıp -sesin gü...