Her zamanki gibi üniversitenin kütüphanesinde ders çalışarak kafamı dağıtmak istiyordum çünkü eve ne kadar geç gidersem benim için o kadar iyi . Bu arada size kendimden bahsedeyim ben Efnan. 22 yaşındayım hayatta en bağlı olduğum kişi Babamı kaybedeli 6 ay oldu annem beni doğururken öldüğü için anne duygusunu da hiç tatmamış biriyim .Babamın öldüğü psikolojisinden çıkamadığım halde bir de yetmezmiş gibi üvey annemin zorbalıkları ile uğraşıyorum ha bu arada benim yaşımda bir cadı bir kızı var laf ile değil tam bir cadı dır kendisi. ........
Kütüphane de çalışmalarımı bitirip çalıştığım kafeye doğru yola koyuldum temmuz ayında olduğumuz için hava çok sıcaktı kafe okuluma uzak olduğu için otobüse binip çalıştığım yere varana kadar kulaklığımı taktım (çalan müzik tellocan dlfkskfmkakf) kafe nin önüne geldiğimde kafemizin kedisi Hayriye' ye çantamdan kedi maması çıkarıp verdim .Kafenin içine girip Hüseyin abi' ye kafenin patronuna selam verdiğim sırada , en yakın arkadaşım Bengü fısıldayarak bana doğru "Neden bu kadar geç geldin Efnan, Hüseyin abi'ye söylemediğim bahane kalmadı"
"Bengü kütüphane de derse daldım kusura bakma"
"Kız ne kusuru Hüseyin abi işten kovacak diye korktum"
"Bir daha olmaz Bengüü" diyerek önlüğümü alıp işime koyuldum ....... Bugün de pertim çıkmış bir şekilde eve gittim kapıyı üvey annem Selcan açtı
"Neden bu kadar geç geliyorsun eve . Baban öldüğünden beridir başımıza oruspu kesildin"
Her günki gibi mükemmel bir karşılama . Size bir ayrıntıyı söylemedim Babam öldüğünden beri bana bir kuruş bile vermediği için işe başladım ve ondan gizliyorum yoksa işime çomak sokar. maddi açıdan fakir denilecek kadar gelirde değil orta durumdayız ama bir kuruş yüzü görmüyorm.
"Sana da Merhaba Selcan Teyze" evet ona teyze diyorum anne mi diyeceğim nah, elimde olsa yılan diye seslenirim adam olana çok bile.
Canım hiç yemek çekmediği için doğruca odama gittim yatağa uzanıp komidinin üzerinde babamla benim fotoğrafımı gördüm . Fotoğrafı elime alıp;
-BABA SENSİZ GÜNLERİM GEÇMİYOR HANİ MESLEK SAHİBİ OLDUĞUMU TORUN SAHİBİ OLDUĞUN ZAMANLARI GÖRMEK İSTİYORDUN BENİ NASIL BIRAKIRSIN HEP SÖZ VERDİN Mİ TUTARSIN NEDEN BENİ BIRAKTIN BU SEFER SÖZÜNÜ TUTAMADIN BABA-
Gözyaşları içinde uykuya daldım.
......... Üniversite çıkışı bölüm arkadaşım Kumru önümü kesip "Hep ders ve iş arasında gidip geliyorsun biraz da bizle takıl, bugün arkadaşlarla içeceğiz sende gell"
"Yok ben gelmeyeceğim siz takılın"
"Efnanım beni mı kıracaksın. Yeter kızım kendine gel"
Kumru'nun ısrarlarına dayanamayıp.
"Tamam Kumru geleceğim, saat kaçta hazır olmamı istersiniz hanfendi?"
Kumru sevinçten el çırparken
" akşam 9 da arabayla alırım seni bebek"
Birbirimize sarılıp ayrıldık . Eve girdiğim de şansıma Üvey annem ve kızı evde yoktu . Çok acıktığım için hızlıca kendime makarna hazırlayıp yedim . Doyduktan sonra güzel bir duş alıp hazırlanmaya başladım. Üzerime şık ve sade bir elbise giyip saçımı doğal bıraktım ve mavi gözlerimi ortaya çıkaran bir makyaj yaptım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Elbise bu nasıl buldunuz) Tam herşeyim bittiği sırada Kumru aradı. "Efnan kapının önündeyim hazır mısın?" Kumru' ya geliyorum deyip arabaya bindim bara gidene kadar pek konuşmadım Kumru'nun anlattığı şeylere kısa cevap verip yolu izledim . Bara girdiğimizde yoğun alkol kokusu insanı karşılıyordu
Kumruyla onun arkadaşlarının bulunduğu masaya doğru gittik. Beni Mert,Nazlı,Bora ve Zeynep le tanıştırdı hepsi çok samimiydi. Mert arada bana yavşamasa daha iyi olacak Nazlı gülerek doğum gününde yaşadığı talihsizliği anlattığında kahkaha attım tam o sırada bakışlarını benim üzerime sabitlemiş siyah takım elbiseli adamı gördüm, bakışlarını üzerime kitlemiş dik bir şekilde bana bakıyor du bende rahatsız olup bakışmayı kestim
"Efnan noldu bir anda suratın düştü?" Diye sordu Bora. Pek samimi olmasada Bora ya içten bir şekilde gülümseyip sorun olmadığını söyledim.
Geri kalan zamanda Kumru ve arkadaşlarıyla hem içip hem sohbet ettik aslında bara gelmeyi kabul etmemin nedeni belki az da olsa o boşluk kapansın diye çok içip sızmak için geldim . Kaçıncı bardağım olduğunu saymadan içtim.
Daha ne olduğunu anlamadan bir anda silahlı çatışma başladı herkes çığlık çığlığa kaçıp saklamaya başladı buna biz de dahil. Çatışma kesildikten sonra yerde ölü adamlar vardı , bana dik dik bakan adam kalbine yakın bir şekilde yaralanmıştı bu tür şeylere erken müdahale iyi olduğu için ben de az önce silahlı bir çatışma olduğunu aklımdan çıkarıp ona doğru gittim "Efnan nereye gidiyorsun, gel çıkalım " dedi Kumru. " Adam yaralandı yardıma ihtiyacı var" deyip adama doğru gittim . Ona doğru yürürken gözleri bendeydi yanına gittiğimde iki takım elbiseli adam beni durdurdu
"Yaklaşma git burdan " Diyerek bana kızıp uzaklaştırdılar" "Adam çok kan kaybediyor müdahale etmem lazım" deyip onalrdan sıyrılıp adamın yanına çömeldim gömleğini açıp
"Acil bez parçası yada sargı bezi verin çok kanaması var ,hastaneye gitmeli!" Adam hâla baygın şekilde bana bakıyordu. "Hastane olmaz ne yapacaksan elini hızlı tut " dedi korumaya benzeyen adamlar. Elimden geldiğince Adama iyi bir müdahale yapıp gitmek için ayağa kalktım. "Ben ona gerekeni yaptım ama yine de hastane ye götürmelisiniz"
"Teşekkürler Bayan, gerisi bizim işimiz karışma" dedikten sonra patronlarını taşıyıp siyah bir arabayla götürdüler.
------------------------------------------
~Evet arkadaşlarrrr belki klişe gelebilir ama yeniyim düzeltmeler ve güzel bir şekilde devam edecek lütfen beğenip fikirlerinizi söyleyin~
