Royal Magic | HyunLix

vingt

Hyunjin'den

Gözlerimi bir baş ağrısı ile açmıştım. Başımda bir çok kişi vardı.

"Uyandılar!"

Gördüğüm ışıkla gözlerimi geri kapattım. Bir dakika... Gözlerimi açıp tekrar etrafa baktım. Ellerimi gözlerime kapattım.

"Kumaşım yok!"

"Sakin ol Hyunjin."

"Kumaşım nerede?"

"Hyunjin dinle beni bi. Çek ellerini gözlerinden."

"Olmaz, bir daha birini öldürmek istemiyorum!"

"Öldürmeyeceksin! Aç gözlerini."

Babamın sert sesi ile açtım. Ama babama bakmıyordum.

"Hyunjin, büyü bozuldu."

Şaşkınca ona baktım.

"Ne?"

"Büyü bozuldu, duydun."

"Ya bozulmamışsa?!"

"Daha önce, büyünün bozulduğunu gösteren şeyi söylemişlerdi."

"Felix?"

Diyip yanıma döndüm. O da kalkmış kafası karışmış şekilde bize bakıyordu.

"İyi misin?"

"İyiyim de... Sen?"

Demişti. Hızla babama döndüm.

"Kumaşa... Gerek yok mu artık?"

Babam gülmüştü.

"Tabiki yok!"

Hızla tekrar Felix'e dönüp sarıldım.

"Sen haklıydın!"

Diyip sıkıca sarılıp ayrıldım. Sonra ayağa kalktım. O da ayağa kalkıp yanıma gelmişti. Tekrar Felix'e sarılıp bir tur döndürdüm onu.

"Senin sayende Felix! Teşekkür ederim!"

O da gülüyordu. Odada herkes bizi izliyordu. Buna hekim bile dahildi.

"Gözlerin çok güzel."

Diyip parmaklarını elmacık kemiğime sürtmüştü.

Dönüp diğerlerine baktım.

"Kimsede bir şey yok değil mi? Eminiz bu konuda?"

"Evet dedim ya oğlum."

Mutluluk ile tekrar Felix'e döndüm.

"Tanrım inanmıyorum!"

Yine Felix'e sıkı sıkı sarılmıştım.

"Hepsi senin sayende... Teşekkürler!"

"Ben hiçbir şey yapmadım ki..."