ÜÇ SİLAHŞÖRLERİN İNTİKAMI ( Ara verildi )

MELEK Mİ , ŞEYTAN MI ?

MEDYA : Kitap'ın bir bölümünde geçiyor kendisi bir şarkı cümlesi 

 şarkının adı nf-remember this.

GÖKHAN YILMAZDAN 

Abimi arayacağım diye odadan çıktım ama abimi arayamazdım hele Murat Çelik' i birileri soruyor desem abim beni aç köpeklerin önüne atardı onları evime aldım diye ama kafam karışıyordu kimdi bu adamlar ne istiyorlardı bizden ama elinde sonunda abimin bunu öğreneceğinide biliyordum o yüzden çok geç kalmadan Yaman abiyi aramaya  kararı aldım ve Yaman abiyi aradım ve telefonum hemen açtı.

Gökhan: Alo 

Yaman : Alo, Gökhan ne söyliyeceksen acil söyle 5 dakika sonra toplantım var 

Gökhan: Şey abi 

Yaman : ne oldu Gökhan yoksa yine karakolukmu oldun 

Gökhan : abi diyeceğim ama kızma 

Yaman: Sen söylüyor musun yoksa ben ne  olduğunu kendim bir şekilde öğreneyimi

Gökhan : tamam her şeyi bir çırpıda söylemek daha mantıklı o yüzden lütfen sözümü kesme sabah koşusuna çıkmıştım bir çocuk ağlama sesi duydum meğer çocuk sokaklarda kalıyormuş neyse çocuğu aldım evime getirdim tam o an kağan ve benim evimin orda ki büyük ağacın önünde bir aracın bize baktığını farketim çocuğu korumalara emanet edip arabanın yanına gidip aracın camını tıklatım araçtan yedi adam çıktı ve bana gökhan yılmaz ve kağan yektayı evini sordular benimle ve kağanla önemli bir konu konuşmak istiyorlarmış bende onları alıp evime getirdim ama sıkıntı şu ki abi adamların ikisi kağana bir taneside bana çok benziyor neyse işte adamları eve aldım kahvaltı falan yaptık sonra konunun ne olduğunu sordum onlarda bana konu MURAT ÇELİK ve bizi YAMAN KARA HANEDANOĞLUYLA görüştürmen lazım dedi bende seni arama kararı aldım.

Yaman : Gökhan sen benimle dalgamı geçiyorsun ne demek tanımadığın insanları eve almak bekle biz geliyoruz kağanla ama evde onlarda ve senden başka kimse olmasın o çocuğada bir korumaya ver gezdirsinler tamamı anladın mı beni 

Gökhan : anladım abi dikkatli gelin yinede , telefonu kapatığımda abimin buraya gelince neler olacağını düşündüm eğer biraz daha düşünürsem yaman abi eve gelmiş olucaktı bunun farkındaydım o yüzden içeri girmeye karar verdim içeri girdiğimde hepsi salonda oturmuştu bende o an evdeki tüm çalışanları çağırdım.

Gökhan: emine teyze , ayşe , merve , aslı, buraya gelin giray sende o an hepsi bir yandan bizi çağırmışsınız efendim dediler bende onlara dönerek mutfağı toplayın sonrada izinlisiniz bugünlük dedim sonrada giraya dönerek giray sen yavuz abinle dışarı çıksan sıkıntı olmaz demi 

Giray : hayır abi sıkıntı olmaz benim için hem bende gezmek istiyordum 

gökhan: tamam abicim dikkat et kendine dedim ve içeri geçtim abimler yarım saate burada olurlar.

MEHMET KARAHANLI: 

Gökhanın böyle demesiyle heycanlanmıştım ama bir yandanda  stres vardı ya bizi istemese diye kara kara düşünüyordum günlerdir ama asla pes etmeyecektim ben bir babayım nasıl evladımdan vazgeçe bilirdim ki ,  bir oğlum olduğunu öğrendiğimde mutluydum ama sonra Murat ve o kadının tanıştığını öğrenmiştim korkuyordum muratın oğluma kötü bir şey yaptığından it gibi korkuyordum ama gökhanın murat ismini duyunca bile kasılan bedeni beni  malesef haklı çıkarmıştı ama hala anlamadığım bazı şeyler vardı mesela gökhan neden muratan bu kadar korkuyordu yada benim oğluma neden abi diyordu yoksa gökhan benim oğlumun üvey kardeşimiydi yada fotoğraftaki çocuklar neden serhat yada mirin gençliğine  benziyordu  kafam alak bulak olmuştu aradan 5 dakika daha  geçmişti ama Gökhan çok stresliydi buda kasılan bedeni , sağ ayağını salayışı ve elleriyle oynamasından beliydi bende Gökhanı rahatlatmak için onun omzuna elimi uzatım artık salondaki sesizlik gökhanın vereceği tepkiyle dahada sesizleşmişti resmen koca salonda nefes alışverişlerden başka ses yoktu.