MEDYA : Kitap'ın bir bölümünde geçiyor kendisi bir şarkı cümlesi
şarkının adı nf-remember this.
GÖKHAN YILMAZDAN
Abimi arayacağım diye odadan çıktım ama abimi arayamazdım hele Murat Çelik' i birileri soruyor desem abim beni aç köpeklerin önüne atardı onları evime aldım diye ama kafam karışıyordu kimdi bu adamlar ne istiyorlardı bizden ama elinde sonunda abimin bunu öğreneceğinide biliyordum o yüzden çok geç kalmadan Yaman abiyi aramaya kararı aldım ve Yaman abiyi aradım ve telefonum hemen açtı.
Gökhan: Alo
Yaman : Alo, Gökhan ne söyliyeceksen acil söyle 5 dakika sonra toplantım var
Gökhan: Şey abi
Yaman : ne oldu Gökhan yoksa yine karakolukmu oldun
Gökhan : abi diyeceğim ama kızma
Yaman: Sen söylüyor musun yoksa ben ne olduğunu kendim bir şekilde öğreneyimi
Gökhan : tamam her şeyi bir çırpıda söylemek daha mantıklı o yüzden lütfen sözümü kesme sabah koşusuna çıkmıştım bir çocuk ağlama sesi duydum meğer çocuk sokaklarda kalıyormuş neyse çocuğu aldım evime getirdim tam o an kağan ve benim evimin orda ki büyük ağacın önünde bir aracın bize baktığını farketim çocuğu korumalara emanet edip arabanın yanına gidip aracın camını tıklatım araçtan yedi adam çıktı ve bana gökhan yılmaz ve kağan yektayı evini sordular benimle ve kağanla önemli bir konu konuşmak istiyorlarmış bende onları alıp evime getirdim ama sıkıntı şu ki abi adamların ikisi kağana bir taneside bana çok benziyor neyse işte adamları eve aldım kahvaltı falan yaptık sonra konunun ne olduğunu sordum onlarda bana konu MURAT ÇELİK ve bizi YAMAN KARA HANEDANOĞLUYLA görüştürmen lazım dedi bende seni arama kararı aldım.
Yaman : Gökhan sen benimle dalgamı geçiyorsun ne demek tanımadığın insanları eve almak bekle biz geliyoruz kağanla ama evde onlarda ve senden başka kimse olmasın o çocuğada bir korumaya ver gezdirsinler tamamı anladın mı beni
Gökhan : anladım abi dikkatli gelin yinede , telefonu kapatığımda abimin buraya gelince neler olacağını düşündüm eğer biraz daha düşünürsem yaman abi eve gelmiş olucaktı bunun farkındaydım o yüzden içeri girmeye karar verdim içeri girdiğimde hepsi salonda oturmuştu bende o an evdeki tüm çalışanları çağırdım.
Gökhan: emine teyze , ayşe , merve , aslı, buraya gelin giray sende o an hepsi bir yandan bizi çağırmışsınız efendim dediler bende onlara dönerek mutfağı toplayın sonrada izinlisiniz bugünlük dedim sonrada giraya dönerek giray sen yavuz abinle dışarı çıksan sıkıntı olmaz demi
Giray : hayır abi sıkıntı olmaz benim için hem bende gezmek istiyordum
gökhan: tamam abicim dikkat et kendine dedim ve içeri geçtim abimler yarım saate burada olurlar.
MEHMET KARAHANLI:
Gökhanın böyle demesiyle heycanlanmıştım ama bir yandanda stres vardı ya bizi istemese diye kara kara düşünüyordum günlerdir ama asla pes etmeyecektim ben bir babayım nasıl evladımdan vazgeçe bilirdim ki , bir oğlum olduğunu öğrendiğimde mutluydum ama sonra Murat ve o kadının tanıştığını öğrenmiştim korkuyordum muratın oğluma kötü bir şey yaptığından it gibi korkuyordum ama gökhanın murat ismini duyunca bile kasılan bedeni beni malesef haklı çıkarmıştı ama hala anlamadığım bazı şeyler vardı mesela gökhan neden muratan bu kadar korkuyordu yada benim oğluma neden abi diyordu yoksa gökhan benim oğlumun üvey kardeşimiydi yada fotoğraftaki çocuklar neden serhat yada mirin gençliğine benziyordu kafam alak bulak olmuştu aradan 5 dakika daha geçmişti ama Gökhan çok stresliydi buda kasılan bedeni , sağ ayağını salayışı ve elleriyle oynamasından beliydi bende Gökhanı rahatlatmak için onun omzuna elimi uzatım artık salondaki sesizlik gökhanın vereceği tepkiyle dahada sesizleşmişti resmen koca salonda nefes alışverişlerden başka ses yoktu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÜÇ SİLAHŞÖRLERİN İNTİKAMI ( Ara verildi )
Teen FictionTüm herşey mükemel gidiyordu taki çocuken umursamadıgı çocukluğunu mahvetiği sokaklara atığı üç güne ölür dediği çocukların ölmemiş olduğunu öğrendiği gün başlamıştı hikaye, o çocuklar yaşayamadığı mahvedildiği çocukluğunun intikamını almaya geliyo...