l wanted to say darling (HanZeh) (g×g)

-5

Siz bu satırları okurken ben köyde kim bilir hangi halde olacağım burda şuan büyük ihtimalle Hande ve Vargas shipine maruz kalıyor olabilirim. Şimdiden sizden yardım istiyorum neyse yine çok konuştum

Oy ve yorum atmayı unutmayınnn

İyi okumalarr

___

"Zehraa ,Zehra nerdesin?"

Zehra telefon konuşmasından sonra ağlamasını durduramamıştı nefes alamıyordu  dışarıda yağmur yağıyordu üzerine bol siyah bir sweatshirt geçirdi şapkasını taktı ve hava almak için dışarı çıktı.

Hande duştan çıkmış odada Zehra'yı arıyordu,sonra odada bulamayınca telefonla aradı ama Zehra telefonu açmıyordu üzerini giyinip dışarı çıktı ve çıktığı gibi otelin duvarına oturmuş dizlerini kendine çekmiş bir şekilde oturuyordu Zehra.

Hande Zehra'nın önüne geçince yağmur yağdığından pek anlaşılmasa da ağlıyordu.

Sonra o da Zehra'nın önüne oturdu ve çenesini hafifçe yukarı doğru kaldırdı.

Hande bu yeşil gözleri ilk defa böyle görüyordu. Bir an kendini kötü hisseti hayat ona zor değildi Zehra kim bilir neler yaşamıştı şuana kadar,

Zehra ilk günki gibi kahkaha atmaya başladı.Sonra yüzünde gülümseme ile

"Bana neden öyle bakıyorsun o kadar acınacak halde miyim?"

"Ama sende haklısın benim hakettiğim tek duygu acıma başka bir şeyi haketmiyorum ben sevilmeyi de, özlenmeyi de, yok olarak görülmemeyi de , duygularım da yok benim, ben insan da değilim zaten hayvan da değilim ben onlar yine de seviliyor."

Zehra hem ağlıyor hemde sertçe kolunu kaşıyordu artık kolu kanamaya başlamıştı.

"Ben ,ben utanç verici bir yaratık gibiyim ben neden, neden bu kadar saçma bir yaratıkken dünyaya geldim neden bunları yaşamak zorundayım, ben artık dayanamıyorum bu saçma beden bu yükleri taşıyamıyor bunu da beceremiyor, ben mutlu olmak istiyorum ,huzurlu olmak istiyorum sevilmemeyi değil sevilmeyi istiyorum. Her an kendimi öldürebileceğimden korkmak istemiyorum hayat dolu bir yaşam istiyorum, babamın bana utanç  değil gurur duymasını istiyorum  korkusuz, endişesiz bir hayat istiyorum ben çok şey mi istiyorum Hande, neden yere yığılmışken kaldırmak yerine bir tokat daha atıyor bana bu hayat, artık dayanacak gücüm değil ben diye birşey kalmadı ki "

Artık Hande de ağlıyordu.Bu kız bu kadar yükü nasıl taşımış diye düşünüyordu, Zehra'nın kolunu gördüğünde elini tuttu ve kendine doğru çekti.

"Şşş tamam sakin ol "

"Bak ben yanındayım hayat sana tokat attığı zaman yanında ben olacağım seni ben kaldıracağım, seni ben seveceğim, seni ben özleyeceğim,seninle ben güleceğim, seninle ben deliricem ben her anında seninle olacağım."

"Hadi gel şimdi odamıza gidelim "

"Sen hayatın bana verdiği tek güzel şeysin "

Zehra Hande'ye sıkıca sarıldı başını omzu ile boynu arasına gömdü ve ağlamaya başladı o sırada yağmur yağmaya devam ediyordu artık tamamen ıslanmışlardı.

Zehra kafasını kaldırıp uzunca Hande'nin gözlerine baktı sonra bakışları dudaklarına doğru kaydı.

"Ve ben o tek güzel şeyi kaybetmek istemiyorum" dedi.

Sonra dudaklarını tutkulu bir şekilde öpmeye başladı. Hande de karşılık veriyordu artık. Dudaklarını birbirlerinden ayırdıktan sonra alınlarını birbirlerine yasladılar.