Hoofdstuk 3

2.9K 182 72
                                    

Ik stapte in mijn auto en racete met een snelheid van 100km/u de weg op.

Mijn eerste werkdag na mijn promotie en ik ben gewoon een uur te laat.

En dat door Salma, deze moeshoum zei dus tegen mij dat we vandaag vrij zijn.

Maar daar is niks van waar, Salma doet het zelfde werk als mij. Alleen zij is een grappenmaker joh, ze neemt het totaal niet serieus.

Ik liep gauw mijn kantoor binnen en startte mijn computer op. Nu maar hopen dat ik net op tijd ben voor mijn nieuwe cliënt.

Want als ik hem voor saus heb laten wachten zal hij zeker het gevoel hebben dat wij hem niet serieus nemen.

Dat is bij elke cliënt zo.

Ik nam een slok van mijn koffie en sloot mijn ogen. Mijn gedachtes vlogen naar mijn moeder die Amira en ik deze ochtend beide aan onze oren uit haar bed heeft getrokken.

Terwijl ik nog sliep. Ahahaha.

Plotseling werd er op mijn deur geklopt, gelijk opende ik mijn ogen en streek mijn zwarte rok glad.

"Kom binnen." Zei ik terwijl ik afwachtend naar de deur keek.

Een lange, licht gespierde jongen van ongeveer 1.85 en een korte vrouw die een hoofddoek droeg met een jonge dame die precies op de jongen lijkt. Haar broer neem ik aan, liepen mijn kantoor binnen.

Ik gaf ze allemaal een hand en stelde me netjes voor. Ik kon merken aan de jongen dat hij niet elke dag zo een mooie dame als mij tegen komt.

Maar dat is vanzelfsprekend kan ik je zeggen. Een echte Marokkaanse schoonheid staat in mijn dossier vermeldt. Oke, grapje.

Het zou me niet verbazen kan ik je wel zeggen.

We namen alle 4 plaats aan mijn bureau. Ik opende een nieuw document op Words zodat ik een paar aantekeningen en doelen kon opschrijven en dat worden er een hele boel dat ruik ik van hier. De spanning.

"Kan iemand mij iets van de situatie bij jullie thuis bij brengen?" Vroeg ik terwijl ik ze aankeek.

"Deze Ismail is de weg kwijt, wollah! Hij is bezig met dr.."

"Helemaal niet, wat praat jij man a hoofd."

De vrouw met de hoofddoek gaf haar zoon een harde klap tegen zijn achterhoofd waarna hij gelijk was.

"Mohim dus hij zorgt ervoor dat we misschien onze verblijfvergunning niet krijgen en weer naar Marokko mo.."

Ik plaatste mijn hand op die van haar en keek haar serieus aan.

"Mop, laat me je 1 ding uitleggen. Niemand wordt hier het land uitgezet tenzij je hetzelf wilt maar dat is nu niet het geval. Maak jij je maar niet al te druk over je verblijfsvergunning. Dat zal ik wel regelen en met je broertje zal ik ook nog praten. Morgen kom ik op huisbezoek om te kijken of de thuissituatie veilig genoeg is en of er dingen geregeld kunnen worden."

"Je gaat toch niet naar een of andere  instantie voor ons als je komt he?"

'Nee joh, Marokkanen onder elkaar.' Ze schieten allemaal in de lach.

"Jij echt prachtig vrouw tbarkallah, wil jij niet miet mijn zoon trouwen?" En zo praten we nog een half uur over ditjes en datjes. Ik weet is fraude, maar ik help mijn volk gewoon graag. De moeder en zus zijn ondertussen al weg, alleen Ismail en ik zijn nog over.

"All right Ismail el Hamdaoui, vertel waar je echt mee bezig bent. Alleen wij 2."

Hij deed zijn oordopjes in en deed zijn ogen dicht terwijl hij zachtjes mee rapte.

Murder She RodeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu