Kanlı Sayfa

6 bölüm.Kardeş Sevgisi.

💞Herkese selam ballarım, nasılsınız, umarım iyisinizdir,uzun bir sureden sonra yeni bir bölüm paylaşıyorum iyi okumalar dilerim kocaman opuyorumkineee💞

Çaresizlik... Çaresizlik çok kötü bir duyguydu,bende caresizligi yasıyordum,hep ufak caresizlikler yaşamıştım,bunlara yıkılmıştim,ama şimdi anlıyorum,ufak yikilmişliklar boştur,büyük yıkılmışlıklara bakmak gerekir,ben yıkılmıştim,hep hayalim vardı buyuyunce iyi bir adamla evleneceğim,okuyacağim diye,ama o iki hayalde suya battı sanki gemiyle uzaklara gitti.

Her iki hayalimde yok olmuştu,iyi bir adam... İyi bir adam mı? Karşımdaki mafya liderimi iyi adam? Kaç tane mafya arkadaşı olan,kaç tane can alan bir adam mı iyi adam? Sanmıyorum.

Okumak,Avukat olmak... Şu karşımdaki mafya yüzünden tüm hayallerimi yerle bir olmuştu,çok kararlı biriydi,bunu anlıyordum,belkide anlamıyordum,ama şuan okulunda değildim,1 yıl sonra mezun olacaktım,avukat olacaktım,kendime göre bir odam olacakti,bir dağ yığını gibi dosyaları karşıma koyup 'ARAŞTIR!' Diyeceklerdi,bana bagirmalarına bile raziyim,ama avukat olayım istiyorum,bu hayalim bosaydi,imkansızlar artık hayatımda yer edinmişti.

"Mafya lideri" dedim kısık bir sesle.

Kaç insanın canını alan mafya,acaba kaç almıştıra liderliğe kadar çıkmıştı.

"Sen 2 gün sonra benide öldürürsün" az önceki korkuma ne olmuştu? Yok olmuştu,hayatım artık eskisi gibi değil di ki? Ne fark eder ölüm? Hayatımda cesurda olurdum korkakta.

Yerinde iyi de değilim kötü de,korkağımdır belki? Ama içimde cesur bir kadın yasiyo,o cesur kadını oradan cikarmaliyim,tüm kadınlar bunu yapmalı,ama biz kadınlar sapiklar ve tehlikeli adamlar yüzünden bunu yapamıyorduk.

Aşık olmak istiyordum,ama aşk duygusunu hissedemiyordum,belki de hiç bir zaman aşkı tatmayacaktım?

Son soylediginden sonra sertçe bana döndü,yanıma geldi kolumu tuttu,elmacik kemikleri belirginleşti,dişlerini sikti "zarar vermeyeceğim" dedi kısık bir sesle ama sonra kolumu birakip küfür savurdu,aslında ne demek istediği anlaşılmıyordu.

Elini sertçe masaya vurdu "Allah Kahretsin ki çok masumsun! Çok çok masumsun" bakışlarını bana çevirdi "masum olma! Masum olma ki boyle elim bağlı durmayayim! Ben masum insanla hiç tanışmadım ki!" Diye bağırdı,ben aptaldim,çok aptal insandım,ne demek istediğini anlamıyordum.

"Benim masumlugumu çalmayın" dedim kısık bir sesle,duymayacagini sanmıştım ama bana bakışlarindan duyduğunu anlamıstim.

"Benim hayallerimi elimden çaldınız,Allah belanızı versin! Ben okuyacaktım sizin gibilerin eline düşmeyecektim"

Birden sertçe kapı açıldı,ikimizinde kafası kapıya döndü.

Biraz başımı egdigimde gelen kişiyi gördüm şok oldum,o an her yerim titredi.

Hakandı,Elifin sevgilisi,arkadaşımın sevgilisi.

Hakan okul okumuyordu aslında,ama hep Elifin yanına gelirdi,bana abi gibi davranırdı.

"Hakan" döküldü dudaklarımdan çaresizce,Polat kaşlarını çatmışdı,Hakan ise beni görünce bozguna uğramıstı.

"Talya?" Dedi anlamaz bir sesle "Sen burada ne ariyorsun lan!? Elif ne zamandır seni ariyor ulasamiyor kız perişan hale düştü"

Yanıma geldi,masaya baktı,nikah cüzdanını gördü "Talya Ertürkü ve Polat Yılmaz?"

Bakışları sertçe Polata döndü "Polat! Bok herif! Yine benden habersiz neler donduruyorsun? Talyadan ne istiyorsun"

Hakan kimdi? Polat onun neyiydi?

"Hakan! Sen Talyanın neyisin? Nereden tanisiyorsunuz?"

"Kardeşim gibi oğlum o benim,burada ne isi var,onunlamı evlendin lan!"

"Talyanın Babası,bizim aradığımiz adam"

"Ne?" Döküldü dudaklarından,bana baktı,o olmasın diye bana baktı,babam onlara ne yapmıştı?

"Elif..." Dedim sadece,benim için ne hale dusmustur şimdi o...

"Hakan sen? Sen de mi mafyasın,sendemi katilsin? Hakan... Sana guvenmistim"

Yüregime 30 tane bıçak saplanmış gibi hissetmistim.

"Boş versene" dedi ve arkasını dönüp derin bir nefes aldı.

Bir daha bize döndü ve bana baktı "Talya,özür dilerim ama o it baban yüzünde hepsi,sana acı cektirmek istemezdik..."

"Ama cektirdiniz!" Diye bağırdım "Sizin gibi lanet herifler yüzünden biz acı çekiyoruz!" Ağlıyordum,kendimi durduramiyordum,lanet olasıca yaşlar dokuluyordu!

Birden arkadan ses geldi,bu ses...bu ses,Elifin sesiydi.

"Talya!" Diye bağırdı,her şeyi duymuştu.

Gözleri dolu dolu bana sarıldı sonra beni arkasına aldı.

"Hakan!" Diye bağırdı,hepsi şok olmuştu,Hakan ve Polat ikisi neler olduğunu anlamaya çalışıyordu.

"Hakan senden nefret ediyorum" dedi Elif titrek sesle,sanki bu anın yaşanmamasını istiyormus gibi.

"Talya gidiyoruz"

İkisi aynı anda "Hiç bir yere gitmiyorsunuz!" Diye bağırdı.

Polat Korumalara baktı ve "ikisinide yukarıya götürün" dedi,buna mecburmuş gibi.

İkimizinde dudaklarından "ne..." Döküldü.

Hakan "buna mecburuz" dediği an Korumalar bizi yine o üst kata götürdüler.

Artık bir şey yapmayacaktim,başımı Elife cevirip ona gözümü kirptim,hep oyle yapardım ve sakinlesirdi,yine oyle olmuştu,Elif bana guveniyordu.

Kızıl saçlarını güzelce at kuyruğu yapmıştı.

Bizi odaya götürdükten sonra kapıyı kapattilar,biz ise çaresizce yatağa oturduk.

"Bizi nasıl buldun?" Dedim,onun varlığı yalnız hissetme mi engelliyordu.

"Hakan kaç zamandır biriyle konuşuyordu,bir şey arastiriyordu,telaşla işim var deyip gidiyordu,yansitmamaya çalışıyordu ama yansitiyordu,bende peşine düştüm ve seni buldum,canım kardeşim seni görmeyince neler düşündüm bir bilsen" dedi.

Onu kendime çekerek ağlamaya başladım,oda benimle bir arada ağladı,o benim hep yanımdaydi,o benim kardeşimdi,kardeş sevgisini o bana tatdırmısti,onu çok seviyordum.

Bölüm nasıldı asklarım?
Peki sonu?
Umarım beğenmişsinizdir
Yine kocaaamaaaan opuyorum
Bay Bayınızzz