Gerçek Açıklar

12 1 0
                                    

Selam, selam , selam uzun zamandan beri bölüm atmıyorum biliyorsunuz Wattpad erişime kapandı ve normal bir şekilde açılmıyor neyse kitapımıza geçelimmm

Odaya giderken sesler geliydu hemen odaya girdim Alya ağlıyordu kabus görüyordu ve dedikleri şey

" Lütfen beni bırakmayın ben yalnız kalmak istemiyorum " diyordu " siz benim ailemsiniz " kız haklıydı o kadar şey yaşamışdı ki bunlara bile dayanması helal iş di yanına gitti ne yapcaktım ki ateşi vardı.

Alya uyan hadi dedim uyanmadı yavaş yavaş yatak dan kaldırdım ama ne yapacaktım burada Ayşe teyza vardı eşi ölmüşdü çocukları ise ona bakmıyordu ve bizim evde yaşıyordu benim annem gibi sayılırdı onu çağırdım sirkeli su yaptı korkmuşdum ama belli etmemeye çalışıyordum

Ve soğuk suya girmesi gerkti Ayşe teyzeye yardım ettim ve Alya ' yı banyoma götürdük soğuk su tutuk üstüne ardından tuşdan çıkardık

Kendine yavaş yavaş geliyor gibiydi üstünü değiştirmemiz gerekiyordu Alya daha kendisi değiştirecek kadar kendine değildi Ayşe teyze de tek başına yapamazdı artık beraber yapmalıydık

Dikkatlice Alya ' yı kaldırdım rahatsız olmasını istemiyordum Ayşe teyze ise tişörtünü çıkardı bakamaya özen gösterdim elimden geldiğince ve geri çıkardık.

Alya yı geri yatağa yatırdım ve Ayşe teyzeye yanında kalmasını söyledim ve evden çıktım babamı aradım olanları söyledim zaten çok konuşmadan kapattım ardından beni yine Nergiz aradı

Alya' nın durumunu sordu ve ona kötüye gittiğini söyledim gelememesi gerktiğini de bildirdim sonra bir mağazaya girdim bir kaç bir şeyer aldım Alya için çünkü rahat edemiyordu benim kıyafetlerim ile sonra markete girdim ve bir kaç parça da aburcubur aldım.

Eve geldim Alya durumu iyidi babam eve gelmiş ve geri gitmişdi. Alya onu görmesini istememişdir büyük ihtimal...

Gözlerimi yavaş yavaş açmışdım karşımda bı teyze vardı 50 yaşları arasında bana bakıyordu gülümseyerek ne olmuş du bana en son ve " uyandı" dedi ardından yanı başımda Rüzgar geldi

" Neler oldu bana " dedim sesim kötüleşmişdi iyice belliydi ardında Rüzagar " biraz Ateşlendin ama sıkıntı yok dedi " iyi olduğumu bidirerek tamam anlamında başımı salladım.

Kendimi yorgun hissediyordum ve yanıma daha da yaklaşıp elime bir kaç tane poşet bırak dı bunlar ne anlamında başımı salladım konuşacak hiç mecalim yoktu.

Oda anlamış olacak ki " aç da gör bakalım " dedi gülümseyerek bir hafifi doğruldum ve Rüzgar gelip arkamdaki yastığı düzelti. Sonra bir poşeti açtım içinden bir kaç parça kıyafet çıktı gecelik, tişort, eşofman, ve benzeri şeyler

"Aslında seninle gitmek isterdim ama bu halini görünce vaz geçtim benim kıyafetlerim sana bol oluyor bende şimdilik bunları aldım " dedim gerçekten de iyi bir insan dı

"Gerek yok du zaten gideceğim " dedim ne de olsa tam tanımıyordum
" Bunları akşam konuşuruz " dedi nasıl yani akşama kadar burada mı kalacaktım ama bu halimle de bir yere gidemezsin hem gidecek yerim de yoktu bu da başka bir konu.

Bir şey demedim bir başka poşeti açtığımda ise inanamadım bir sürü aburcubur vardı ona bakıp gülümsedim aslında kötü olmadığını anlamışdım yani ne bileyim beni kaçırdı sonra bana çarpınca iyi olduğunu düşünmedim.

Yazardan ( Rüzgar)
Diğer poşeti açtıkdan sorna bana bakıp gülümsediğinde içimde ki her şey yok oldu sanki o kadar temiz ve saf duruyordi acaba akşam konuşulacaklardan sonra ne tepki verecek di en korktuğum şeyde buydu tepkisi ne olacak dı bir yanlarda merak duygusu içimi yiyip bitiriyordu.

Biraz yemek yedim kendimi daha iyi hissediyordum üstümü falan değiştirmişdim akşam ne olacak dı bilmiyorum aslında akşam olacaklardan değil de ne yapcağım onu bilmiyorum nereye gidecektim veya ne yapcaktım kafam ona gidiyordu.

Akşam olmuşdu artık daha iyiydim zaten iyidimde o ilk uyandığımda biraz kötü olmuşdum onun dışında bir sıkıntı yok du Rüzgar bir şey demiyordu aslında oda sanki merkalıydı olacaklardan şu an sakindim artık bundan sorna ne olabilirdi ki yani en fazla ne olacak

Bir adam geldi eve Rüzgar ona benziyordu acaba annesi kim o sabah ki kadın değildi bildiğim kadarıyla şu an heycanlamaya başlamışdım işler karısacak gibi ama ne olabilir ki adam bana iyi davranıyordu yani şimdilik

İyi ve eğlenceli bir adama benziyordu yani benimle konuşarak öyle gözüküyordu yemeklerimizi yedik sonra içeri geçtim evi gördüğüm kadarıyla çok güzel di o adam rüzgar ve ben vardım

Ne olacak dı şimdi Rüzgara baktım bir yere dalmış gibiydi bir ayağını sallıyordu aşağı , yukarı adama baktım bir şeyer düşünüyordu dedektif değildim ama anlaya biliyordum ardından kapı çaldı

Rüzgar hemen kendisine geldi bana baktı başlarım şimdi ne olacaktı ben bile heycanladım lan Rüzgar yanıma geldi ve oturdu neler oluyor burada " neler oluyor dedim" kısık sesle bana baktı ama bir şey demedi ta ki onları görene kadar.

Burada bir nefes alın ben galiba almayı unuttum şimdi aldım sizde almayı unutmayın hadi geçelim

KARALAR ailesini görene kadar Aslan,Nergiz ,ikizle , Kuzey ve payraz işte şimdi TEHLİKEE diye içimden geçirdim bu ne anlama geliydu bilmiyorum ama büyük bir bomba patlayacakdı emindim her kez buradaydı kalbim sanki çıkacak gibiydi

Döndüm resmen elim mı titriyordu evet lan neler oluyordu bir şey demeden oturdular Rüzgara baktım o eski hali kalmamış şu an çok ciddiydi o adam baktım ondan da eski hali kalmamışdı o da ciddiydi.

Diğerlerine bakasım gelemişdi tekrar o adam baktım yani ismi Mustafaydı hep o adam dediğim kişinin sorna konuşmaya başladı " burada toplanmamızın sebepini büyükler biliyor ama asıl bilmesi gereken kişleri bilmiyor " dedi

Yani birinci sırada ben oluyordum bide bir kaç kişi daha bilmiyor du galiba lan onu bunu geçtim de ne olayı Allahım beni bu durumdan kurtar diye bağırasım geldi.

Kuzey oradan " ne olayı acaba bu " diye sordu ne yapcaktım panik atak mı geçiyordum elim niye titiriyordu her boka atlayan o elim yine titiriyordu

" Evet çok uzatmayacağım çünkü burada durmasını istemediğim bazı kişiler var ve ondan hemen konuya gireceğim " dedi Mustafa , Aslanabakarak rakip gibilerdi

Güney " hadi çok uzatma da gir " dedi ciddi bir ses tonuyla o evdeki halı de yoktu niye her kez buraya toplanınca bir degişdiler onu zaten hiç çözemedim.

" Evet asıl konumuz burada Alya " dedi gelip dolaşıp yine bana geldi ya kendi kendime neymişim ben böyle diyesim geldi valla da şimdi şu an diyemezdim.

"Alya hemen konuya geçeceğim sen normalde Annen Nergiz ama baban Aslan falan değil senin baban benim" dedi Mustafa.

Allahım bundan sorna en kötü ne olabilir diye söylüyorum sorna bana en kötüsünü veriyorsun dur bir dakika nasıl yani benim ailem Karalar da değil hay ben bu işin benim kaç tane ailem var lan beynim uçtu

Ne olduğunu sindirmeye çalışıyordum bunu dünyanın en ağır sodasını verseniz yine sindiremezdim nasıl yani benim annem Nergiz babam Mustafamıydı?

Bunları büyük ihtimal Aslan ,Nergiz Mustafa ve Rüzgar biliyordu çünkü diğer kişiler benim gibi şaşırmışdı

Donmuş kalmışdım elim de titremiyordu.
Artık tamam artık alışmam lazımdı bunlara her şeyi gördüm hepsinin üstesinden geldim bı babam farklı diyemi böyle olacaktım zaten baba sevgisi falan da görmemiş di ki.

Evet selamlar,selamlar,selamlar nasıl ama valla ben kendimi kitabın içinde gibi hissettim yalan söylemeyeyim ben bile burada heycanlandımm.
   

Yorum ve oy vermeyi unutmayınn



Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Aug 07 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

KARANLIĞIN GERÇEKLERİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin