PLEASE MAKE ME LOVE LIFE•TAEKOOK

14. KÂBUSLARIN BAŞ ROLÜ

İyi okumalar ✨YILDIZLAR✨

Kapıyı açtığımda Taehyung bana ben ona bakıyordum. Peki...şu an beni baştan aşagı süzdüğünün belli olmadığını sanıyor olabilirmiydi çünkü aç bir kurt gibi her an bana atılcakmış gibi duruyordu.

Evde kimse olmadığı için en kısa pijamalarımı giymiştim ve şansıma Taehyung kapımdaydı.

Götüme kaçan sesimi bularak konuşmaya başladım.

"Ne işin var burda? Okulda zorbaladığın yetmediği gibi bir de evimemi geliceksin?"

Evet beni hastaneye götürmüş,bana iyi davranmıştı ama benimde bir grurum vardı. Hemen onu affedemezdim.

Gözlerindeki kırgınlığı anlamıştım. Neden bu kadar kırılmıştı ki? Acaba pişman mı olmuştu yaptıklarından?

"İçeri gelebilirmiyim?"

"Neden?"

"Konuşmamız lazım?"

"Ne hakkında?"

Cebinden telefonunu çıkartıp saate baktı ve hızla geri koyduğu gibi bileğimden tutarak evin içine girdi. O kadar hızlı olmuştu ki olanlara sesimi bile çıkartamadım.

"Odan nerde?"

"Yukarıda"

Bileğimi bırakmadan merdivenlerden çıktı sanki ben bok torbasıymışım gibide peşinden sürükleyerek çıkardı. Kendime geldiğimde durdum. Ben durunca o da durmuş,soran gözlerle bana bakıyordu.

"NAPTIĞINI SANIYORSUN SEN!? EVİME İZİNSİZ GİRİP BENİ SÜRÜKLÜYORSUN?"

"LANET OLASI BABAN ÇIKTI HAPİSTEN BURAYA GELMESİ AN MESELESİ BİRAZ AKLINI KULLAN. APTAL OLMA ARTIK YETER!"

Babam çıkmışmıydı? Ama Taehyung bunu nerden biliyordu?

"Bak Jungkook sana iki seçenek sunuyorum. Ya baban gelmeden benimle gelirsin ve özgürlüğüne kavuşursun ya da seni burda bırakıp giderim eski hayatına geri dönersin seçim senin."

Aklım çok bulanmıştı. Eski hayatıma geri dönmek istemiyordum ama nasıl özgür olacağımı bile bilmiyordum ki. Özgürlük benim için çok yabancı bir terimdi. Ben hiç özgür olmamıştım. İstiyordum evet ben ÖZGÜR olmak istiyordum.

"Tamam kabül senile gelicem."

Suratında sıcak bir gülümseme belirmişti. Belkide Kim Taehyung hakkında yanlış düşünüyordum belkide o kadar da kötü biri değildir.

"Sevindim. Şimdi odana gidelim eşyalarını toplayalım olur mu?"

Kafa sallayarak onu onayladım ve korudorun sonundaki odama götürdüm.
Odama girince önce içeriyi inceledi sonra bana dönerek konuşmaya başladı.

"Odan güzelmiş isnanın içini ferahlatıyor. Hadi sen eşyalarını al bende kıyafetlerini koyayım olur mu?"

"Tamam. Valizim yatağımın altında."

Beni onayladığında bende sırt çantamı alıp banyodaki makyaj çantamı,duş jelimi,şampuanımı ve tüm bakım eşyalarını doldurmuştum.

Banyoda işim bitince çıkıp kitaplarımı almaya yeltendim ama çıkar çıkmaz karşılaştığım manzara hiçte güzel değildi.

Taehyung elindeki eteklerimi bana bakarak sallıyordu. Feci halde utanmıştım ve korkmuştum. Kafamı hemen önüme eğip dudağımı dişlemeye başlamıştım. Adım seslerini duymamla olduğum yerde iyice küçüldüm. Suratına bakacak yüzüm yoktu. Utanıyordum...