Yaptığı uzun çalışmalar sonucunda zaman makinasını icat eden kendi halinde bir bilim adamı olan Kim Taehyung ,icat ettiği zaman makinasına köpeğinin dokunması ile binlerce yıl öncesi olan bir boyuta ışınlanır. Işınlanması ile o boyutun bütün dengesi...
"Bir zamanlardan bu gün..yani günümüz. 18 Temmuz 2024. Sıcak yaz günlerinden bir gün. İnsanlar dışarıda sıcak ile mücadele ederken, hayatını sadece bir odada geçiren, annesi küçükken trafik kazasında ölmüş, babası bir numaralı sarhoş olan ben deniz Profösör Doktor Kim Taehyung. İcadımın 15. Günü ve günlerden Perşembe. Bu gün eni sonunda icadımı bitirdim ve küçük bir deney karşılığındada test etmiş bulunmaktayım. İcadım olan '2024z macinaL' tüm zamanların ilki olmak üzere işlevli bir şekilde testi bitirmiştir. Ve kesin olarak söylüyorumki Çağımız ve günümüzün ilk Zaman makinasını size sunmaktan büyük bir zevk duyarım..En yakın zamanda sizler ile.."
Kameranın kapatma düğmesine basmam ile çektiğim video kayıt olmuştu. Tek kalan bunu yetkili isimlere yollamamdı. Sevinç ve heyecan ile kendimi sandalyeme atmış ve arkaya doğru gidip iyice gerinmiştim. Her yerim ağrıyor ve sızlıyordu fakat asla bir önemi yoktu çünkü eni sonunda zaman makinasını bitirmiş ve icadımı tamamlamıştım.Bu tüm zamnların gerçekten ilkiydi!
"Hav hav hav" Bir anda köpeğim olan ve kesinlikle gerçekte küçük dostum olan Tan'ın havlaması ile gerindiğim sandalyeden doğrulmuş ve ona doğru bakmıştım. Bana acındırarak bakıyordu.bunun anlamını biliyordum..hahah
"Seni küçük dost..acıktınmı bakalım?" Ayağa kalkmam ile ayağıma dolanmış ve beni içimdeki sevinç ile güldürmüştü..yani şunu da söyleyeyim Tan asla doyma bilmiyordu.. Ayağıma dolaşmasından yürüyemeyince eğilerek kucağıma almış ve birlikte mutfağa doğru ilerlemeye başlamıştım. Mutfağa girince benimde midem kazınmıştı. Ama ilk başta Tanı halletmem lazımdı yoksa kesin beni yerdi..hızla dolaplara yönelip Tanı yere bırakıp dolapların kapağını açmış ve Tanın mamasını çıkartmıştım. "Küçük dostum..acıktın biliyorum." Gülerek Tana doğru konuşmuş ve mama tasının içine bolca koyarak geri çekilmiştim. Anında mamaya saldırırken ben de keyif ile onu seyretmeye başlamıştım. "Heyy..boğazında kalırsa görürsün. Yavaş ye!" Eni sonunda bu kadar hırçın yiyisine dayanamayıp gülerek uyarmıştım. Zatende hemen uyarımıda almıştı..Akıllı şey..
Tanı izlemeyi yarıda bırakmış ve karnımdan gelen seslere kulak vermiştim ve kesinlikle bende acıkmıştım. Yerimden ayrılarak dolaba doğru ilerlemiş ve kapağını açarak içine bakmaya başlamıştım. "Yiyecek bir şey kalmamış ya! Alışveriş lazım Tan.." Dolaba boş boş bakmış ve tekrardan kapağını kapatmıştım çünkü dolap aynı bakışlarım kadar boştu..Alışveriş lazımdı fakat şu an asla olmazdı..doğrusu canım istemiyordu..başka vir şeylerde yiyebilirdim..bu seferde yönümü kilere çevirmiş ve oraya gitmiştim. Küçük dolabları açmam ile bana gülümseyen rameni görmem ile gözlerimin içi parlamıştı. Hemen rameni almam ile hızlıca kilerden çıkmış ve su kaynatmaya başlamıştım. Bu yaptığım yemek bana eminim yarına kadar yeterdi ve yarında alışvetişe çıkabilirdim..sanırım..
Ramenin suyu kaynar kaynamaz rameni suyun içine atmış ve biraz kaynattıktan sonra ocağın altını söndürerek üstüne bir kapak örtmüştüm. O dinlenirken bir yandanda çubukları ve masayı hazırlayıp bir de rakı açmıştım. Yemeklerimi rakısız asla yiyemezdim..bu bir alışkanlık haline gelmişti sanırım yada her neyse..
Dinlenen rameni masaya getirerek hızla oturup yimeye başlamıştım. Kesinlikle harika olmuştu...yada O kadar olmasada yani güzeldi..
Bir yandan yiyip bir yandanda televizyonda bir şeyler aradığım sırada Tanın sesinin bir süredir çıkmadığını anlamam ile huylanmış ve etrafa bakmaya başlamıştım. Ve etrafta yoktu. Sandelyeyi geri çekmiş ve arkamı dönmem ile elimdeki çubuklar düşmüştü. Tan tam olarak icadımın üstünde duruyordu ve birde patisi tam düğmenin üs-
"Tan hayı-NE!-"
Ve işte Tanın düğmeye baskı uygulaması ile büyük bir ışığın çıkması ile ayakta öylece kalmıştım. Bu kadar ışık çıkarması asla normal değildi. Bir anda makinanı içindende sesler gelmeye başlaması ile tan makinanı üstünden atlayarak diğer odaya kaçmıştı ben ise hızla makinanı yanına koşmuş ve bir kaç kapatma düğmesine basmaya başlamıştım fakat yaptığım hiç bir şey etki etmiyordu. Işık dahada çoğalırken burdan hemen gitmem gerektiğini anlamıştım fakat sanıtım geç kalmıştım..çünkü ellerim yavaşca yok olmaya başlamıştı! Korku ile geri çekilirken makinanın dahada büyümesi ile dahada büyük bir ışık çıkmıştı. Anında bilincimide kaybetmem ile o kadar yoğun ışıktan bir anda sonsuz karanğa gömülmüştüm. Ve bundan sonrasınıda hatırlayamıyordum..Sadece karanlıktı...
....
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Evveettttt! Yeni bir hayrankurgu ile karşınızdayım arkadaşlaarr..🙃🙃😙😙
Ve merak etmeyinki diğer hikayelerden birlikte ilerleticem bu hikayeyi😉😊😗..umarımki benim kadar heyecanlısınızdır..😆😆yeni bir sezon bizi bekliyor kızlaarr!!
Umarım beğenirsinizz>>>🥰😁
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın lütfennnnnnn!!!🥲🙏🏻🙏🏻
