01

337 12 2
                                    

"මගෙ පුතෙ..."

"අම්මා..."හැමදාම වගෙ එකම හීනෙ අදත් මාව වෙනදා වගෙම බය කරා...මුලු ඇගම දාඩිය වලින් පෙගිලා යද්දි ඇස් අගින් රැටලා ආපු කදුලු බින්දුවක් එක්කම මන් අයෙත් පියවි සිහියට අවෙ ලොකු අම්මාගෙ කටහඩ නිසා...

"චුටි පුතා...නැගිටින්න දැන්..."මගෙ ලගට ඇවිත් ඔලුව අත ගාලා නැගිටින්න කිව්වත් ලොකු අම්ම පවා හිත යටින් දන්නවා අදත් එ නපුරු හීනෙ මගෙ නින්ද නැති කරල හමාරයි කියල...ලොකු අම්මාටත් යාන්තමින් හිනා වෙලා මන් ඇදෙන් නැගිට්ටෙ මුන කට තෙමාගෙන සාලෙට යන්න...

අද පොය දවසක් නිසා අපි හැමොම වගෙ ගෙදර...ලොකු අම්මා,නංගි,අක්කා එ වගෙම හිරාන් අයියා තමයි මට කියල ඉන්න එකම පවුල්...පොඩි කාලෙම ඇස් ඉස්සරහම අම්මා තාත්ත නැති වෙද්දි කිසිම වෙනස්කමක් නොකර මාව බලාගත්තෙ මෙයාලා...ලොකු තාත්තා නම් හමුදාවෙ නිසා මෙ පොයට ගෙදර ඉතුරු උනෙ අපි කට්ටිය විතරයි...

ලොකු තාත්තා නම් හමුදාවෙ නිසා මෙ පොයට ගෙදර ඉතුරු උනෙ අපි කට්ටිය විතරයි

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

ප්‍රමුද් අනුරුද් බණ්ඩාර

"එයි...පොඩි ඇවිත් වාඩි වෙන්න..."සොෆා එක ලග තෙ බිබි හිටපු හිරාන් අයිය මට ලගට කතා කරද්දි එතනට වත්සලා අක්ක වගෙම ලොකු අම්මාත් ඇවිත් වාඩි වුනෙ වට මෙස සාකච්චාවට වගෙ...එතකොට මෙතනට දැන් අඩු ලොකු තාත්තයි පොඩි නංගි විතරයි...

"මල්ලි...තමුසෙගෙ ඔය මොකාටද එන්න ලැස්ති වෙන්නෙ..."වත්සලා අක්ක මගෙන් ඇහුවෙ ඇස් දෙකත් හිනි කරලා...

"මො...මොකක්ද අක්කෙ..."

"අහ්...උබ බබාද පොඩි..."එත් එක්කම අයියත් අනිත් පැත්තට කැගැහුවෙ පුදුමාකාර තරහින්...එ අයියා මට මෙ අවුරුදු ගානටම කැගහපු පලවෙනි පාර නිසාමද කොහෙදො මගෙ ඇස් වලට කදුලු අවෙ ඉබෙටමයි...

"මල්ලි...පොඩිට කැගහන්න එපා...පොඩි අක්කිට ඇත්ත කියන්න..."එක පැත්තකින් අයියාට කැගහපු අක්කා අයියගෙ 4න් එකත් අරගෙන පෙන්නපු දෙ එක්ක මගෙ ඇස් උඩ ගිය විතරක් නෙවෙයි මගෙ ඇස් රතු වුනා...

[mn pramud w hodat dannaw...]

[e wgema uge 4to okkom man laga thiyanawa...]

[wadiya sellam dagen awoth mallit karadaryk wei...]

අයියගෙ 4න් එකට ඇවිත් තිබුන මැසෙජ් ටික දැක්ක ගමන් මටවත් නොදැනිම මගෙ ඇස් දෙක පිය විලා ගියා...විනාඩි ගානකට පස්සෙ මන් හිටියෙ ඇද උඩ...යාන්තමින් වගෙ ඇස් ඇරපු මන් දැක්කෙ ඇස් වල කදුලු පුරවන් මගෙ ඔලුව අත ගාන ලොකු අම්ම වෙද්දි මගෙ ඇස් වලින් අයෙත් කදුලු ගලන්න ගත්තෙ මටත් නොදැනිම...

"අම්මෙ...මල්ලි..."වත්සලා අක්කා එහෙම යද්දි මගෙ නලලට හාදුවක් තියපු ලොකු අම්මත් අයියත් කාමරෙන් පිට වෙලා ගියෙ මාව අක්කත් එක්ක තනි කරලා...ඔව් එයලා එහෙම කරපු එක හරි...පොඩි කාලෙ ඉදලා මාන් ඔප්න් උනෙ අක්කාත් එක්ක...අයියා කොල්ලෙක් උනත් එයාට ගොඩක් තරහ යන නිසාම ප්‍රශන්යක් උනාම එ හැමදෙම අපි බෙදාගත්තෙ අක්කා එක්ක...ඉතින් අදත් එ වගෙම දවසක්...

"මන් අහන්නෙ නැ පොඩි එ ඔයාගෙ කව්ද කියලා..එත් පොඩි ඔයාට කොහොමද..."

"අක්කෙ...අනෙ මන්...මන්...හිතලා නෙවෙයි..."අක්කා කියන්න ගියපු දෙවත් කියන්න නොදි මන් හිකි ගහන්න ගත්තෙ එ මැසෙජ් එකින් එක මට අයෙත් මතක් වෙන නිසා...

විනාඩි නැ පැය ගානක් මන් අක්කාට තුරුලු වෙලා අඩන්න ඇති...අන්තිමට වුන දෙවල් අක්කාට කියන්න මන් ලැස්ති වුනෙ හිතෙ තිබුන අන්තිම ශක්තියත් එකතු කරගෙනයි...

"එ මතිශ..."

"තො කොහොමද බල්ලො...එ අහිංසකයට එහෙම කරන්නෙ හැදුවෙ...කියපන්..."මන් අක්කට විස්තරෙ කියන්න හැදුවත් එලියෙන් ඇහුන මහා සද්දෙ එක්ක අපි දෙන්නම හොදටම් ගැස්සුනා...එ හිරාන් අයියා නෙවෙයි...එත් එ කටහඩෙ තිබුනෙ හුරු ගතියක්...

"කේතක අයියා..."

•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

°අලුත් කතාවක් දුන්නො...


මන් වෙනුවෙන් නුබ (18+)Where stories live. Discover now