ENIGMAS

PROLOUGE

The sun was setting behind the jagged peaks of the Ebon Mountains, casting long shadows over the narrow path that wound its way through the forest. The air was cool and filled with the sounds of nature. Our carriage moved silently along the trail.

“We're getting close, young ladies." the driver said. "The academy should be just beyond the next ridge."

Napatango nalang ako at sumilip sa kurtina na tumatakip sa bintana ng carriage na sinasakyan namin. May mga naunang carriage ang nakita ko sa harapan namin. Siguradong mayayaman din ang pinagmulan ng mga ito. Pinagpatuloy ko ang aking pagmamasid sa aming dinadaanan at napangiti.

As we crested the ridge, the imposing silhouette of Orphic Academy came into view. Isinara ko na ang kurtina at bumaling sa katabi kong natutulog.

“Nymeria, nandito na tayo," saad ko bago siya inalog. “Please, ikaw na magdala ng gamit ko. Masakit pa yung katawan ko. Thank you!"

Mukha namang gising na ito kaya hinayaan ko nalang siya. Hindi ko na hinintay ang driver sa pagbubukas ng carriage at lumabas na ako. Agad namang tumambad sa akin ang mga mukhang katulad namin na papasok sa Academy na bumababa sa kaniya kaniyang sasakyan na may dalang mga gamit.

Naglakad ako papunta sa tanggapan ng Akademya at inilibot ang tingin. The academy was a sprawling complex of ancient stone buildings, surrounded by high walls and guarded by statues of mythical creatures. Towers and spires reached towards the sky, and the entire place seemed to pulse with an aura of powerful energy. Napatango ako at napangiti.

Ngayon nalang ako muling nakalabas sa Elderglove kaya masaya ako na nakalabas kami ngayon. Marami akong nakikitang katulad namin  na papasok din ngayong araw sa academy.

“Elysian!"

Napalingon naman ako sa tatlong papalapit sa kinaroroonan ko. I just wave my hand and wait for them. Nakita ko rin na nakasunod na rin sa kanila si Nymeria na dala dala ang mga gamit namin. Nakakunot na naman ang noo nito na parang galit.

“Gosh, kaya ayaw na ayaw kong pumasok sa Academy kahit gusto ni mommy," Nangunguna ang boses ni Kaelith papapit sa akin. Marami itong dalang gamit kaya hirap na hirap itong magdala. “Ang daming nangyayari."

“Bakit naman kase ang dami mong dalang gamit? Eh, hindi naman tayo magtatagal dito," sabad naman dito ni Aelio.

“What? I thought dito muna tayo hanggang matapos na ni Caelau itong unang ikot ng taon."

“We're not staying here for long. Malapit na ang Cosmo ng Academy nila at lahat ay kasali doon. We better not get involved," aniya ni Nymeria na inaayos ang pagbitbit sa gamit namin.

“Yeah. Dalawin lang si Caelau ang pakay natin dito," aniya naman ni Rowan na kanina pang walang imik. May dala rin itong dalawang lalagyanan sa magkabilang kamay.

“Okay. Let's go inside na. Pumapasok na yung iba oh," Napatingin ako sa gate dahil binubuksan na ito ng buo para makapasok na ang lahat sa loob “Bilis para mabigay ko na kay Cae yung padala ni mommy. I missed Cae so much din."

Nag umpisa na kaming maglakad at inabot ko ang bitbit ni Nymeria na gamit ko pero hindi niya ito binigay at nauna na sa aking maglakad. Hinayaan ko na siya at kumapit sa braso ni Rowan para makasabay ako sa kanila.

“Lith, dinala mo ba yung papers natin?" tanong ko habang nakikisabay kami sa pagpasok ng iba.

“Yes, ako nalang magbibigay mamaya."

Nakapasok na kami sa loob ng malaking gate at nakisiksik sa mga nasa unahan. May nagsasalita na sa unahan kaya tumahimik kami at inilibot ko ang aking paningin. The academy was bustling with activity. Magical lanterns cast a warm glow over the stone pathways, and the air was filled with the hum of magical energy.