Gestuurd naar een internaat

Hoofdstuk 1

'Serieus mam!' is het enige dat uit mijn mond komt nu ik hoor dat ik naar een internaat moet. 'Lievie, wij doen dit ook alleen maar voor jou'. 'Ohja want je dochter in een internaat stoppen helpt!' roep ik boos uit. 'Papa en ik zullen vaak op buisnesstrip zijn, wij kunnen dan niet goed voor je zorgen'. 'Ik ben 19 mam, alsjeblieft zeg'. 'Wij willen enkel het beste voor jou, en daarom dachten we om je vanavond al te helpen inpakken' komt er met een ondertoon uit. 'Wanneer vertrek ik dan?'. Ik voel de spanning oplopen. Het antwoord dat er gaat komen kan niet positief zijn merk ik. 'Morgenmiddag lieverd' komt er uit de mond van mijn moeder. Voordat ik een reactie terug kan geven ben ik de trap al op gerend en laat ik me achterover vallen op bed. Ik bedenk me hoe het leven zou zijn op zo'n internaat. Wat moet ik verwachten? Hoe zijn de mensen daar? Hoe ziet een dag eruit? Ga ik mijn vriendinnen nog wel zien? En hoe zit het met mijn modellenwerk? Zoveel vragen spoken er door mijn hoofd.

Ik heb even afleiding nodig dus ik besluit om mijn vriendinnen te bellen en ze het slechte nieuws te vertellen. 'Hey druifje' klinkt er uit mijn laptop. Druifje is mijn bijnaam omdat ik enorm veel van druiven houd. Altijd heb ik een bakje bij mij. 'Hey Linde' komt er droevig uit mijn mond. Al snel sluit ook Roos aan. Ze zien al snel dat ik niet mezelf ben. 'Wat is er met je? je kijkt zo verdrietig' vraagt Linde. 'Mijn ouders sturen me naar een internaat'. 'En wij dan?' schreeuwt Roos. 'Ik heb geen idee. Ik zal zoveel mogelijk proberen te bellen als het kan'.

Ik heb nog een tijdje zitten bellen met mijn vriendinnen maar dan moet ik er toch echt aan geloven. Ik sta voor mijn kast en pak er de allerleukste kleding uit. Ik pak ook een paar setjes voor mijn werk als ik een aanvraag krijg, en dan denk ik dat ik het wel heb. Ik pak nog een paar schoenen en hakken en dan is mijn koffer klaar. In mijn tas neem ik mijn dagelijkse spulletjes mee en stop ik daar ook mijn make-up en krultang in. Het is inmiddels al laat geworden dus ik zet nog even de tv aan. Na een paar minuten voel ik mijn ogen al zwaar worden dus ik besluit maar om te gaan slapen.