Gestuurd naar een internaat

Hoofdstuk 2

De volgende ochtend schijnt het licht al in mijn kamer. Ik heb helemaal geen zin om te vertrekken naar die stomme plek. Ik strompel mijn bed uit en maak mijn klaar om dan toch te gaan. Ik borstel mijn lange zwarte lokken en doe maar een klein beetje make-up op. Ik hoor mijn vader beneden al toeteren wat betekent dat het toch een tijd is om te gaan. Ik loop met mijn tas en koffer de trap af en plaats deze in de kofferbak. In de auto verbreekt mijn moeder de stilte. 'Heb je er wel een beetje zin in schat?'. 'Wat denk je zelf? Ik wil hier helemaal niet naartoe'. 'Wie weet ga je het wel helemaal geweldig vinden daar' zegt ze optimistisch. Ik besluit daar geen reactie op te geven.

Eenmaal aangekomen ziet het er best mooi uit. Het is een enorm groot gebouw met veel ramen. Ik geef mijn ouders nog een laatste knuffel. 'We gaan je missen lieverd'. 'Ik jullie ook'. We hebben gedag gezegd en ik loop met opgeheven hoofd naar binnen. Binnen aangekomen kom ik in een grote binnenruimte terrecht met veel antieke spullen. Ik kijk verbaasd rond naar het mooie behang en de dure vazen. 'Hallo' klinkt er achter mij. Ik schrik op en draai meteen om. Een vrouw van ongeveer middelbare leeftijd in een net pak staat voor mij. 'Hai, ik ben Aimy versteeg. Ik kom hier wonen'. 'Ah. Natuurlijk. Loop maar mee'. Ik volg de vrouw richting en hal met allerlei kamers. Na een aantal kamers gaat ze naar rechts en we komen in een kamer met een gescheiden deel. 'Zo, dit is jouw deel van de kamer. Je deelt deze kamer met Amber. Je hebt een half uur om je om te kleden en je kamer klaar te maken. Daarna verwacht ik je beneden voor je eerste les. Dit is je uniform die je de hele dag, met uitzondering van je sportlessen, draagt'. Ze overhandigt me een setje met een blouse en rokje. 'En dit is je sportoutfit. Ik zie je over een half uur beneden' commandeert de vrouw. Ik begin gelijk met het uitpakken van mijn spullen en doe het setje kleding aan dat ik heb gekregen. Ondanks dat het rokje ietsjes aan de korte kant is vind ik het best prima nog. Als ik klaar ben maak ik mijn weg naar beneden waar dezelfde vrouw mij op staat te wachten.