Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
1 hafta sonra Jungkook'tan
"Sevgilim, biraz dinlen istersen hm? Çok yoruldun bugün."
"Olur sevgilim."
Taehyung'u yavaşça koltuğa oturtmuş ve arkasına yastıklar koymuştum daha rahat edebilmesi için. Yaklaşık bir hafta olmuştu ve Taehyung bu bir hafta içerisinde az da olsa yürümeye başlamıştı. İlk adımını attığında bebeklerinin ilk adımına tanık olan anneler gibi mutlu olmuştum. Sonunda yürümeye başlıyordu ve yavaş yavaş iyileşiyordu. Gerçekten çok mutluydum.
Her adım attığında kocaman kare gülümsemesi ile bana bakıyor ve heyecanla 'sevgilim! Bak başarıyorum!' Diyordu. Aynı tatlı minik çocuklar gibiydi.
Bugün ise yine fizyoterapiye gitmiştik ve o çok yol katetmişti. Doktoru böyle giderse bir ay bile olmadan tamamen yürüyebileceğini , sadece koşmakta zorlanacağını ama onu da zamanla aşıp eskisi gibi hızlı koşabileceğini söylemişti. O zaman ise mutluluktan daha fazla gözyaşlarımızı tutamamış ve ikimiz de birbirimize sarılarak kocaman gülümsemelerimizle ağlamıştık bir süre.
Bugün çok yorulduğu için onu salonda koltuğa oturtmuş , televizyonu açmış ve kumandayı da ona vererek mutfağa geçmiştim. Ona en sevdiği tatlı olan çilekli pastadan yapacaktım. Normalde her zaman beraber birbirimizi una bulayarak kahkahalarımız eşliğinde yapar sonra da güzelce duş alırdık ama şimdi tek başıma yapmam gerekiyordu. Bunu düşünmek beni biraz duygulandırmıştı ancak onun iyileşmeye başladığı aklıma gelince tekrardan kocaman bir gülümseme eşliğinde pastanın kekini hazırlamaya devam ettim. Taehyung da salondan sesleri duymuş olsa gerek ki bana seslendi.
"Sevgilim. Ne yapıyorsun orada?"
"Sana süprizim var sevgilimm~!"
Bu dediğime sevinmiş olmalı ki salondan ufak bir gülme sesi geldi. Onun gülmesiyle ben de kıkırdadım. Onun gülmesi her zaman benim de gülmem demekti. Benim gülmem de her zaman onun gülmesi demekti. Biz harika aşıklardandık.
Pastanın kek karışımını kalpli bir kek kalıbı içine döküp fırına attıktan sonra mutfağı biraz toparlayarak kremasını yapmaya başladım. Yeni çıkan çilekli krema tozlarından almıştım. Şimdi onu sütle karıştırıp bir güzel çırpacak ve dolaba koyacaktım soğuması için. Kremanın tozunu paketten döktüm çırpma kabına. Üzerine gereken miktarda sütü de koyduktan sonra güzelce çırptım ve kıvamını aldığında güzelce dolaba yerleştirdim. Şimdi soğumasını ve biraz sertleşmesini beklemem gerekliydi. O esnada olan keki de fırından çıkarmış ve tezgahın üzerine almıştım. İkisi de biraz soğuduktan sonra kremayı sürecektim. Mutfakta her yeri toparladım ve salondan hiç ses gelmediğini farkettim. Bu sessizlik karşısında kaşlarımı çatmış ve sevgilime seslenmiştim.
"Taehyung? Bebeğim?"
Cevap gelmeyince salona gittim ve koltukta uyuya kalan sevgilimi gördüm. Çok sevimli görünüyordu uyurken. Büyüyen gülümsememi engelleyemiyordum onu izlerken. Yanına gidip koltukta uzandırdım onu ve üzerine gidip yatak odasından alıp geldiğim bir örtüyü örttüm. Pasta hazır olana kadar yorgunluğunu biraz atmak için uyuması iyiydi. Hiç uyandırmamaya çalışarak biraz onu izlemiştim. Daha sonra pastayı artık tamamlayabileceğimi düşünmüş ve tekrardan mutfağa girmiştim. Her ne kadar sevgilimin yanından ayrılmak istemesem de...
