"បើចឹងខ្ញុំគិតថាលាពួកឯងទៅសិនហើយ!ឆាប់មក"និយាយលាទៅកាន់ពួកគេយ៉ាងគួរសមរួចទាញក៏ដៃរាងក្រាស់ឲ្យមកតាមខ្លួន
+នៅខាងក្រៅ
"មិចក៏សម្លឹងមុខបងបែបនេះ?"ស៊ុងហ៊ុុន
"ហេតុអ្វីបងនៅទីនេះ?"នាយតូចមិនតបបែរជាសួរជាសំណួរវិញ
"គឺ.."នាយក្រាស់ក៏និយាយទាំងស្ទាក់ស្ទើ
"នៅគឺនឹងហើយឆាប់និយាយមកទាន់អូននៅមានអារម្មណ៍ល្អ"ជេយ៍
"គឺបង-"មិនទាន់និយាយចប់ផងក៏មានអ្នកនិយាយកាត់
"ជេយ៍ឯងមកធ្វើអីនៅទីនេះ?"សម្លេងដ៏មាំចេញពីមាត់អ្នកដែលមាននាមជាបងប្រុសចុងនិយាយមកកាន់នាយតូច
"មកវៃគ្នាទេដឹង"គេនិយាយហើយក៏ដើរចូលឡានបាត់ទៅទុកឲ្យកម្លោះទាំងបីរបស់យើងធ្វើមុខឡេឡឺមិនដឹងខ្យល់អី
"ចប់ហើយ!"ស៊ុងហ៊ុុនគេនិយាយទាំងលេបទឹកមាត់ដើម្បីផ្សើមបំពងក
"ចប់អីទៅអាហ៊ុន"នីគីគេក៏នាយឡើងក្រោយពីឃើញរឹកពារអ្នកម្ខាងទៀតដោយស្លន់ស្លោមិច(មិនស្លន់មិចបើសង្សារខឹងហើយ😔)
"គឺគេកំពុងតែខឹងនឹងយើងហើយតែបន្តិចទៀតរាលដាលដល់ពួកឯងហើយ"ស៊ុងហ៊ុន
"រាលដាលយ៉ាងមិច?"នីគី
"បន្តិចទៀតដឹង-"នាយនិយាយមិនទាន់ចប់ផងក៏មានអ្នកនិយាយកាត់
"ចង់ដេកនៅទីនេះហេស៎៎"នាយតូចនិយាយចេញពីក្នុងឡាន
"អើ.."ស៊ុងហ៊ុុន
"នៅតែអើនឹងហើយឆាប់ឡើងឡានមក"ជេយ៍
"បាទ!តែចាំបងអ្នកបើកវិញអូនទៅអង្គុយខាងក្រោយទៅ"ស៊ុងហ៊ុន
"អឹម"ជេយ៍
"ពួកឯងនៅឈរដល់កាលទៀតឆាប់ឡើងឡានទៅ"ស៊ុងហ៊ុន
"អើ!យើងដឹងហើយ"ហ៉ីសឿង
...
នៅក្នុងឡានមានសភាពស្ងប់ស្ងាត់មានតែសម្លេងដកដង្ហើមព្រោះម្នាក់ៗមិនហ៊ាននិយាយអ្វីឡើយខ្លាចត្រូវនាយតូចស្ដីឲ្យពិសេសគឺសុងហ៊ុន
+skip
"យប់ជ្រៅណាស់ហើយពេលដែលបើកឡានទៅវិញប្រយ័ត្នប្រយែងផង"ក្រោយចុះពីលើឡាននាយតូចក៏និយាយផ្ដែផ្ដាំទៅកាន់រាងក្រាស់
