Sa isang lumang bahay na nakatirik sa gitna ng isang tahimik na bayan, nakatira si Miguel, isang binata na mahilig sa mga lumang bagay. Isang araw, habang naglilinis siya ng attic, nakita niya ang isang lumang kahon na puno ng mga lumang larawan. Sa gitna ng mga larawan, nakita niya ang isang babae na nakangiti ng matamis. Parang may kakaiba siyang naramdaman nang makita niya ang babae.
Nang gabi, habang nagbabasa si Miguel sa kanyang silid, narinig niya ang isang mahina, malambing na boses na tumatawag sa kanya. "Miguel," ani ng boses. Lumingon siya sa paligid, pero wala siyang nakita. Muli niyang narinig ang boses, "Miguel, nandito ako."
Sa takot, lumapit siya sa bintana at sumilip sa labas. Doon, nakita niya ang babae sa larawan, nakalutang sa hangin, nakangiti sa kanya. "Ako si Luna," ani ng babae. "At ako ang multo ng bahay na ito."
Hindi nagtagal, naging magkaibigan si Miguel at si Luna. Nagkukuwentuhan sila tuwing gabi, naglalaro ng mga laro, at nagtatawanan. Unti-unti, nagbago ang nararamdaman ni Miguel para kay Luna. Hindi na lang pagkakaibigan ang nararamdaman niya, kundi pagmamahal.
Isang gabi, habang naglalakad sila sa hardin, hinawakan ni Miguel ang kamay ni Luna. "Luna," aniya, "mahal na mahal kita."
Ngumiti si Luna. "Mahal din kita, Miguel."
Hindi man sila nagkikita sa totoong mundo, ang kanilang pagmamahalan ay tunay at walang hangganan. Sa bawat pag-uusap, sa bawat pagtawa, sa bawat paghawak ng kamay, nararamdaman nila ang init ng kanilang pagmamahalan.
Kahit na multo si Luna, ang kanilang pag-iibigan ay isang patunay na ang pagmamahal ay walang hangganan, walang takot, at walang imposible.
YOU ARE READING
sweet partner
FantasySa gitna ng maingay na bar, nagtama ang mga mata namin. Ikaw, nakasandal sa counter, naglalaro ng shot glass. Ako, naghahanap ng tao para kausapin. Parang may kuryenteng dumaloy sa katawan ko nang makita kita. Ang ngiti mo, ang tingin mo, ang paraan...
