Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
...
Üçüncü kişi
Furuya Ryuuji, sevdiği kadının örtünün altında kalmış cesedinin yanına kıvrılmış, keder göz yaşlarını döküyordu. Morg soğuktu fakat kızın cesedi kadar değildi.
Oğlan ağlıyordu. Başka çaresi vardı sanki.
Onun yüzünden olmuştu her şey. Belki temelde suç onun değildi ama engel olabileceği bir ölümün önünden çekmişti kendini. Korkmuştu.
Korkağın tekiydi zaten.
"Morita, özür dilerim."
Özürler kifayetsizdi yaptığı şeyin yanında. Ölmüştü o. Bir daha dirilmemek üzere girecekti toprağa. Oğlan ilk kez korkmamıştı tanrıdan. Cesaretinin korkaklığı, sevdiğinin ve belkide kendisinin sonu olmuştu.
Morarmış göz altları, şişmiş ve kızarmıştı gözleri... Gözlerindeki bulanıklık özlemektendi. Hiç bu kadar hüzünle dolmamıştı.
Bir daha dolmasına izin vermeyecekti.
"Sana güvenmediğim her saniye, seni ölüme biraz daha yaklaştırdı değil mi?" Dedi hıçkırıklarının arasında. Kıza sımsıkı sarılıyordu.
"Yalvarırım..." Neye yarardı son pişmanlığı? Ölmüştü işte. Toprağın altına girmesine dakikalar vardı. Oğlan hâlâ bir umut için tanrılarına dua ediyordu.
Tanrı onu pişmanlık duygusuyla kutsamıştı.
"Bırak artık."
Kapıdan gelen sese döndü oğlan. Bir eli hâlâ kızın kolundayken doğruldu. Kapıdaki adamlara baktı. Kızın ağabeyi Rhines ve öğretmeni Bay Hanashima buradaydı. İfadesiz iki orospu çocuğu, olabildiğince sakin gözlerle ikiliyi(belkide yalnızca oğlanı) seyrediyorlardı. Ryuuji hırsla ayağa kalktı. Kollarını Rhines'ın omuzlarına sardı. Oğlanı şiddetle sarstı. "O öldü. Görmüyor musun? Biraz olsun üzülemez misin sen?" Diye bağırdı.
"Onları rahatsız etme." Dedi Bay Hanashima alaycı sesiyle. Oğlanın, kızın cesediyle konuşuyor olmasıyla dalga geçmişti aklı sıra. "Nasıl yas tutacağımı sana mı soracağım?"
"Sende en az onun kadar bir katilsin." Rhines'ın söylediği şeyler Ryuuji'de bir daha kapanmayacak bir yaraya sebep olmuştu.
...
Reika Saionji
"Üçüzler bugün gelmedi mi?" Diye sordu Vera merakla. Etrafıma bakındığımda onları bugün hiç görmediğimi farkettim. Okuldada bir kasvet vardı bugün.
Rina Morita intihar etmişti.
Üçüzler büyük ihtimalle kardeşleriyle ilgileniyordu. Ben bunları düşünürken yanımda oturan Esly heyecanla yerinden sıçradı. "Kota, orada!" Eliyle onu masamıza çağırdı.
