Zeynep'in anlatımı ✨
mira'nin dokunmasiyla uyandım. Cüneyd'in odasindaydim. Dün akşam zorla buraya gelmiştim. Mira misafir odasında bende Cüneyd odasında uyumuştum.
"Zeynep hadi kalk artık"
"Mira ne istiyorsun gece gece"
"Suu"
"Off Mira gidip alsana inci sana yerini gösterdi"
"Ya ben utanıyorum hem zaten sen yakında bu evin gelini olucam"
Sinirle yatakta doğruldum
"Bak dovcem artık seni ya"
"Hadi nolur"
"Tamam getiriyorum git"
Yavaşça yataktan kalktım. Ses çıkarmadan aşağıya doğru yöneldim. Mutfağa girip 2 bardak su doldurdum. Tam o sırada ensemde nefes hissettim. Korkuyla arkamı döndüm.
"S-sen"
"Evet ben güzel bayan"
"Uzak dur benden"
"Yokta bence gayet iyiyiz böyle"
"Bana bak Baran sakin bana yaklaşma bunu benim için yapmiyorsan bile Cüneyd için yap"
"Yok o herif için kılımi kipirdatmam"
"Onun hakkında düzgün konuş"
"Ahaha sen seviyormusun onu ya"
"Evet seviyorum senin o beyninin almayacağı kadar hemde"
Baranı itip elimdeki bardaklar ile yukarıya yöneldim. Mira kapıda bekliyordu. Bardağı verip odasına gönderdim. Tekrar Cüneyd odasına girip kapıyı kapattım. Işığı açtım. Uzun süre karanlikta kaldığım için gözlerimi hızla kapatım. Ardından elimdeki bardağı kenarı bırakıp odaya tekrar baktım. Sonra komodinin üstündeki fotoğraf dikkatimi çekti hızlıca elime aldım.
Cüneyd ile benim fotografimdi. Tebessüm ile fotoğrafa bakmaya başladım. Onsuz bir hayat benim için nerdeyse artık bir hiçti. Resmi yerine koyduktan sonra Cüneyd'in dolabının önüne geldim elime gelen ilk t-shirt alıp üstüme geçirdim. Uykuya dalmak üzere tekrar yatağa döndüm.
Cüneyd 'in ağzından ✨
Yavaşça kolumu kaldırıp saate baktım. Gün çoktan aydınlanmış ti. İçeriye giren polise doğru döndü gözlerim.
"Çıkıyorsun toparlan"
Kilidi açtı hızlı bir şekilde müdürün odasına doğru yürüdüm. İçeriye girdiğimde babam ve amcami gördüm.
"İmzala bakalım burayı Cüneyd bey"
Hızlı bir şekilde masaya eğilip kağıda imza attım. Babam ile amcam ayaklandiktan sonra müdürle toklasip kapının önüne çıktılar . Bahadır arabanın kapısını açtı.
"Cüneyd'im iyimisin oğlum"
"İyiyim baba iyiyim"
"Göz atların morarmış Cüneyd"
"Yahu iyiyim ben amca"
Yol boyunca babam ile amcam sohbet etmişti. Eve vardigimzda kapıya doğru yürüyüp çaldım. Kapıyı annem açmıştı.
"Cüneyd!"
Kollarını boynuma sarmıştı. Sıkıca anneme sarılarak aradaki boy farkindan yardım alıp kafasına öpücük bıraktım.
"Annem tamam bak iyiyim işte"
Ardından inci bana sarıldı.
"Güzelim ne oldu ben yokum diye hasretimemi dayanamadım."
"Burnumda tütün dedimkii abim gelsinde benimle uğraşsın"
"Hayhay büyük zevkle"
İnci ile birbirimize tebessüm ettik.
Sonra ardından yengem konuştu.
"Geçmiş olsun Cüneyd'im"
Yengeme kısa bir şekilde sarıldım.
"Ama yeter ben hapisten çıkmadım alt üstü 1 gece karakolda kaldım"
"O bir gece bana 1 hafta gibi geldi Cüneyd"
Dedi annem
Sonra ardından Feyza konuştu.
"Geçmiş olsun Cüneyd yengemin dediği gibi zaman hiç geçmedi"
Feyza'ya sadece kafa sallayıp abime döndüm onunlada sarildiktan sonra arkmada bir kişinin daha olduğunu gördüm
"Mira !?"
"Mira!?"
"Kızım hala uğraşıyorsun benimle ya "
"Enişte olmak kolay değil canım"
"Şu günü bir atlatalim idayı unutmadım"
"Eyvah yandık"
Miraya tebessüm edip kısaca sarıldım. Can tüm.gece benimle karakolda kaldığı için ona ayriyeten teşekkür etmeyi aklımın bir ucuna yazıp herkesi kahvaltı sofrasına gönderdim.
Sonra anneme döndüm
"Anne herkez burda Zeynep nerde"
"Oğlum Zeynep'i dün gece zor ikna ettik birazda geç uyudu hala yukarda o"
Kafa sallayıp yavaşça yukarı çıktım. Kapıyı açtım. Zeynep'in uyuduğunu görünce kapıyı yavaşça kapattım ve yatağın ucuna gidip oturdum. Zeynep üzerinde gördüğüm t-shirt tebessümümu bastiramadim. Sonra yavaşça elimi saçlarına götürdüm.
"Cüneyd sen misin?"
Dedi uykulu bir ses tonuyla.
"Bilmem ben miyim?"
Zeynep hızla uyandı. Beni görünce heyecanla boynuma sarıldı.
"Ahh yavaş birtanem"
Ardından yanağıma art arda öpücükler bırakıp konuştu.
"Çok özledim seni çok"
Yavaşça geriye çekildim. Tebessüm ile Zeynep'e baktım. Sonra dudaklarına küçük küçük öpücükler bırakıp konuşmaya başladım.
"Ben- daha- çok- özledim-yavrum-"
Sonra ardından dudağına uzunca bir öpücük bırakıp geriye çekildim. Ayağa kalktım. Zeynep ise ayağa kalkıp tekrar bana sarıldı. Yavaşça havaya kaldırdım. Ayaklarını belime sarmıştı. Bende yavaşça bel girintisi okşamaya başladım. Sonra hızlıca Zeynep'in dudağına yapıştım. Yaklaşık 10 dakika boyunca öpüşmuştuk.
"Yerin rahat galiba hanım efendi."
Boynumdaki kollarını daha çok sarıp konuşmaya başladı.
"Evet şuan en güvenli kanatlar altındayım."
Tebessüm ile Zeynep yanagina öpücük konudurup kucağından indirdim. Elini tutup aşağıya doğru yöneldim o sırada Zeynep döndüm.
"T-shirt yakışmış güzelim"
"Gercekmi ben dün gece seni ozleyince direk üstüme geçirdim"
"Sorun yok ne istersen al giy dolabımdan"
Zeynep tebessüm ile bana baktı. O sırada çoktan kahvaltı masasına varmıştık.
Zeynep ile yan yana oturduk. Sofradaki 1 kişi hariç herkes mutluydu. Herkes gülüyordu.
Zeynep'ten gelen çatallar ile ona dönüyordum.
"Al askm bundan da ye"
"Ver bakalım yavru Ceylan"
O mutluluk sesinde kimse bizi duymuyordu. Zeynep utanıp yüzünü önüne eğdi.
Feyzadan gelen ses üzerine herkes ona döndü.
"Evet Zeynep hanım sizi artık evinize gidin bence"
"Bu ne demek oluyor Feyza"
"Gitsin Cüneyd bizde ailecek oturup düzgünce konuşalım"
"Cüneyd Feyza haklı söylüyor can Mira hadi kalkalım.artik"
"Bak ne güzel düşündün Zeynep"
"Feyza!"
Araya Mira girdi.
"Ehh yeter be senin benim kardeşime laf söylemeye hakkın yok. Kardeşime kimse laf söyleyemez. Bu yüzden ben şimdi onu alıp gidiyorum"
"Mira dur bekle"
"Ne bekliycem Cüneyd bu kız hep benim kardeşime aşağılayıci tavirmi kullanıcak eğer öyle birşey varsa ben baştan kardeşimi alırım."
"Bak mira"
"Ben diyeceğimi dedim Cüneyd benim kardeşim hiç kimse için üzülmez sende topla düşün"
Mira Zeynep ve Can'i alarak evden çıkmışti.
-yazarin anlatımı-
Ne olacaktı şimdi Cüneyd tekrarmi terk edilicekti .
.
.
.
Son...
Bölüm sonu 💕
Umarım beğenirsiniz yazım yanlışı varsa kusura bakmayın.
Bir sonraki bölümde olmasını istediğiniz şeyleri yoruma yazabilirsiniz
Sizce bölüm nasıl olmuş?
Hepinizi seviyorum Allah'a emanet faniler 💋 💖
