14•

155 19 7
                                    

Arkadaşlar normalde bölümu yarın yayinliycaktim.
mertyminass için bugün yayınliyorum okuduğun için teşekkür ederim güzelim
Basliyabiliriz.
.
.
.

Zeynep'in anlatımı ✨
İçerdeki sesler giderek artınca hemen içeriye girdim. Cüneyd sinir krizi geçiriyordu. Odadaki herşeyi kırıp döküyordu.
"Cüneyd yapma dur"
3-5 kez bağırmama rağmen durmamisti.
Aklıma direk Can geldi. Hemen Mira'yi aradım.
"İkizim aç mı kaldınız?"
"M-mira"
"Zeynep ne oldu"
"Can nolur can odaya gelsin"
Aradan 5 dakika geçmişti. Can hemen kapıyı açıp iceri girdi. Cüneyd'e hamle yaptı ama Cüneyd onu itip yere düşürdü. Can son kez hamle yaparak Cüneyd arkasında tutup ellerini bastırdı.
"Sakin ol Cüneyd'im sakin , Zeynep"
"Efendim"
"Hemen evden birini ara bakalım Cüneyd hep böyle sinir krizine giriyomu belki ilacı vardı"

Hemen İnci'yi aradım. İkinci calista hemen açtı.

"İnci sana birşey sorcam sakın kimseye belli etme"

"Bir dakika Zeynep bahçeye çıkım"

Aradan 30 saniye geçti.

"Evet sor"

"Abin hiç sinir krizi geçirdimi"

"Neden ne oldu ki"

"Bak şimdi sana birşey diycem ama nolur kimse duymasın"

"Tamam "

"Cüneyd az önce bir telefon geldi onun ardından sinir krizi geçirdi. Şuan can biraz sakinleştirdi ama belki ilacı varsa."

"Zeynep abimm ilac kullaniyor ya bu krizlerden daha öncede geçirmişti. "

"Yani sinir hastası"

"Malesefff ama yanindami bilemiyorum bahadır hep arabada bir tane yedek bırakırdı.once bir valizleri kontrol et yoksada arabaya bak eğer arabadaki bitmisşse beni ara ben size ilacı çekip atım
"Peki inci sağol senide rahatsız ettim"

"Abim nasıl"

"Biraz daha sakinledi"

"Zeynep benim abim deli doludur onu sana emanet ediyorum"

"Söz veriyorum inci ona zarar gelmiycek"

Telefonu kapattıktan sonra içeriye geçtim. Cüneyd yerde oturuyor can ise her ihtimale karşı arkasında duruyordu. Birkaç adım daha öne giderek Cüneyd önüne çöktüm. Yüzünü ellerimin arasina aldım.

"İyimisn birtanemm "
Cüneyd cevap vermedi. Bu beni biraz korkutmuştu. Sonra yavaş adimlar ile kafasını omzuma koydu. Derin birnic çektim.

...

Y

aklaşık 20 dakikadır öyle duruyorduk. Yavaşça geriye doğru çekildim. Tekrar baktım Cüneyd ve aynı soruyu sordum.

"İyimisin askm"
Evet anlamında kafasını salladı.
"Sen şimdi burda bekle beni ben gelicem"
Kafa salladı. İlk olarak valize baktığımda ilaç göremedim. Ardından arabaya inip arabaya baktım. Tam ümidimi kesmiştimki ilacı buldum . Sevinçle ilaca sarıldım. Ve hemen tekrar odaya çıktım. Hemen bir bardak su ile Cüneyd önüne tekrar oturudum.
"Hadi sevgilim bu ilaçtan içelim"
Ölü bir sesle cevap verdi
"İcmiycem"
"Hadi ama cocuklasma en azından benim için"
Biraz daha ısrar edince kabul etmişti. İlacı içtikten sonra mira ile can gitmişti. Sonra Cüneyd yavaşça yerden kaldırdim ve yatağin kenarına oturtum. Hemen valizden rahat birseyelr aldım. Önce Cüneyd üstündeki gömleğin düğmelerini açmaya başladım.

"Elin titriyor bırak ben giyerim."
"Yok sorun yok Cüneyd'im"
Biraz daha sakinleşmek adına derin bir nefes aldım. Cüneyd gömleğini çıkartıp hemen t-shirt giydirdim. Ve şort Cüneyd uzatıp.
"Gömleği haletim ama bunu sen haledersin degilmi ben balkona çıkim sen giyin.
Cüneyd kafasını salladı. Arkamı dönüp gidiceken elimden tutup beni kendine çekti. Biraz daha yakınlaşırsak dudak dudağa gelicektik.
"Beni bu halimle görüp ona rağmen yanımda durduğun için teşekkür ederim seni seviyorum Zeynep"
"Senin sevdiğim için yanındayım Cüneyd"
Yavaşça yanağına eğildim ve öpücük bıraktım. Ve hızlıca balkona çıktım. Cüneyd'in balkona çıkmasıyla gözlerim kaydı.
"Neden kalktın"
"Sıkıldım"
Cüneyd elimden tutu ve beni içeriye doğru götürdü. Yatağa oturtu.(Lütfen sevgili okurlar fesat anlamayalim)
"Küçükken annem beni hep dizinden yatirirdi. Öyle sakinlesirdim. Hatta bazen huzur bulabilmek için hala dizine yatarım.
Sanki onun dizi bana herşeyi unuturup dertlerimi siler. "
Gözleri hafiften dolmuştu. Hala iki elimide tutuyordu.
"Çok büyük bir ormanda yavru bir ceylan varmış. Yavru ceylan kendini koruyup koluyamiyormus. Ailesi ona yardım etmeye çalışırken daha çok yaraliyormus onu. Sonra bu ceylan günlerden birgün gücü kuvveti yerinde bir aslan ile tanışmış. Aslan ilk başta ona yanlış adım atıp onu yaralamış. Aslan dogru yolu bulunca yavaş yavaş Ceylanin yaralarını sarmış. Aslan biliyormuş ceylanda aslana muhabbet aslandan ceylana merhamet olmayacağını.
Ama ceylan ise bu teorinin tam tersini düşünüyormuş. Ceylana göre ormanda aslan olmasa kimsenin kimseye merhamet etmeyeceğini düşünüyormuş. Aslan her geçen gün ceylan yarasını biraz daha sariyormus. Sonra günlerden birgün aslan kendi yaralanmış. Bunu gören Ceylan konusmus. Belki göğsümde yataracagim bir yerim yok ama yaralı dizimde yatarcagim yer var demiş"

Cüneyd ellerini ellerimden çekip yüzümden tutup anlımızi birbirine dayadı. Gözleri dolmuştu. Bende ellerimi onun yüzüne yerleştirdim.
"Zeynep'im yanmaya eyvalah demişiz sen kül olalimi istiyorsan."
"Belki firtinani dindiririm."
Cüneyd son kez yüzümü okşayıp yavaşca dizlerime uzandı. Hemen elimi saçlarına atarak okşamaya başladım. Aradan 20 dakika geçmişti. Cüneyd'e baktığımda daldığıni gördüm. Tebessüm ettim. Gerçekten firtinasini dindirmistim onun. Tam kalkicaktimki Cüneyd uykusunda konuştu.
"Sakın  gitme yavru ceylan yoksa aslan dayanamaz...

Son...
.
.
.

Bölüm sonu düşüncelerinizi yoruma yazın.

Bir sonraki bölüm olmasını istediğiniz şeyleri yoruma yazın.
Yazım yanlışları için özür dilerim

Hepinizi seviyommm ⭐💓

Takıntılı Aşığım 💓⭐Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin