cigarette • chenji ✓

29'

Fiziksel olarak yorgun olsanız da mental olarak çok iyi bir vaziyetteyseniz, enerjiniz hiç tükenmez. İki gündür bende olduğu gibi, erkenden gözleriniz açılır ve uykunuzu mükemmel aldığınızı hissedersiniz. Günün getireceği şeylerle baş etmeye çoktan hazırsınızdır.

Mesela, yataktan kalktığım anda yapacağım tonla iş geldi aklıma. Yine de hepsini halletmeye hazırdım. Yatakta oyalanmadan, uyandığım gibi ayağa kalktım ve doğruca banyoya gittim. Tüm işlerimi hızlıca halledip çıktım. Utanmasam bağıra bağıra şarkı söyleyecektim. Bugün yoğundu ve bu kadar enerjik olmam işime de geliyordu. Pijamalarımı çıkartmadan önce, uzun zamandır kullanmadığım eski spor çantamı çıkarttım dolaptan. İçine yedek çamaşır ve diş fırçası gibi gerekli şeyler koydum. Çünkü akşam Jaemin'in anneannesinin evine davetliydik, yine. Bu sefer yatıya kalacaktık çünkü hepimizin şehirden uzaklaşmaya, uzun uzun ihtiyacı vardı. Planımız yalnızca bir gece yatmak olsa da uzatabilirdik, Jaemin böyle söylemişti. Ama kendisi ve benim yatağım dışında hiçbir yerde yatmayan Jisung buna ne kadar uyardı bilinmez. Sadece bir gece diyerek ikna etmiştim zaten.

Çantamı hazırladığımda kendim de hazırlanmaya başladım, dünden ayarladığım ve güzelce ütülediğim gömleğimi giydim önce, sonra da kumaş pantolonumu. Gömlek veya kumaş pantolon benlik şeyler değildi, resmî olmam gerekiyorsa -takım elbise giyecek kadar resmî değil- giyerdim. İş görüşmesi için oldukça iyiydi ve evet, Jisung'un bahsettiği yere görüşmeye gidiyordum. Sabahın bu saatinde gitmemin sebebi ise oranın çok da yakın olmayışı ve kıyafetlerimin buruşmasını istemeyişimdendi. Jisung işe giderken beni de bırakacaktı yani, dönerken sorun değildi ama oraya vardığımda harap olmuş olmak istemezdim. Yürümek ya da otobüse binmek kesinlikle kötü bir fikir olurdu, taksileri de ben sevmezdim, güvenli gelmezlerdi.

Telefonum çalana kadar kendime aynada birkaç poz kestim. Sonra gittim ve telefonumu alıp ekrana bakmadan açtım. Bu saatte Jisung'dan başkası olamazdı zaten, "Günaydın." Bir insanın sesi telefondan bile etkileyebiliyordu, "Günaydın, sevgilim." dedim sesimi yüksek tutarak. Neşem güldürmüştü onu, "Hazır mısın diye soracaktım ama sormama gerek kalmadı." Bende güldüm onunla birlikte. "Evet, dünden hazırım. İneyim mi aşağı?" Onayladığını gösteren bir mırıltı aldım ve o telefonu kapatmadan önce konuştum, "Kıyafet falan aldın değil mi? Eve uğramadan direkt geçelim oraya."

"Aldım almasına da, senin işin akşama kadar sürmeyeceğine göre neyle gitmeyi planlıyorsun?" Evet, Jisung beni alamazdı. Bunu akıl etmiştim tabii ki. Günüm tamamen planlıydı. "Dejunların beni alıp alamayacaklarını sordum. Erken gitmiş olacağız ama olsun, Jaemin'e yardım ederiz. Çünkü bildiğime göre Jeno da akşamdan önce orada olmayacak." Jisung şaşırdığını sesine yansıttı ve alay edercesine konuştu, "Senden habersiz sinek bile uçmayacak sanırım bugün?" Gülerek cevap verdim ve evden çıkana kadar boş boş konuştuk. Her şeyi yanıma aldığıma emin olup evden çıktım ve kapıyı kilitlerken telefonu Jisung'un suratına kapattım. Arada yapardım bunu, alışmıştı o da. Birkaç dakikaya yanında olacaktım ne de olsa.

Aşağı inip arabamıza, daha doğrusu Jisung'un arabasına, ilerlediğimde onun çoktan binmiş olduğunu gördüm. Bir elimdeki spor çantasını bagaja koyarken diğer elimdeki diplomalarımı beraberimde getirdim. Arabaya binerken tüm ciğerlerimi dolduran sigara kokusu olmayınca keyfim daha bir yerine geldi. Dün Jisung arabayı mükemmel bir şekilde yıkatmıştı ve normalde Jisung yüzünden saniyesinde sigara kokan araba, şu an yıkandığı haliyle duruyordu. Yalnızca iki gün geçmişti Jisung'un net kararının üstünden ve onun gerçekten sözünde durması iki gün de olsa onunla gurur duymama sebep oluyordu. Jaemin'in evine gittiğimizde Jisung'un benden önce davranıp onlara hava atacağından emindim.