Rendezvous || BINI OT8

Dos

Sloan's pov:

"My God! Hindi ba kayo napapagod? Kanina pa tayo ikot nang ikot, wala ng katapusan!" It's true, kanina pa kaming apat ikot nang ikot pero hindi parin humihinto. Parang wala silang kapaguran habang ako naman ay parang mamamatay na sa pagod.

Like?? Just look at it, hindi ako sanay sa mga ganito! If it's not for Shawie who kept on bothering me the other day, hindi sana ako sasama. Sana nasa bahay lang ako, nagpapaganda or something.

Sa ganda kong 'to? Papalakarin lang? Ang kapal ng mga mukha!

"Please Slo, bare with it." I rolled my eyes because of Ash's statement. Bare with it bare with it, palibhasa kasi sobrang productive niya! Of course she can bare with this, araw-araw niya naman 'tong ginagawa e. While me? I'm always a passenger princess, never naglalakad.

And now, we've been walking for 30minutes straight, hindi pa namin alam kung saan kami pupunta!

"What do you mean, 'Bare with it'? Are you hearing yourself, Ash? We've been walking for 30minutes, ni hindi ko nga alam kung may patutunguhan tayo e!" I argued. May point naman ako e! Kanina pa kami naglalakad ng walang tigil.

Kung alam ko lang sanang ganito pala ang mangyayare, hindi nalang sana ako nagpauto sa Chanel bag na 'yon! Masisira lang rin naman pala ang beauty ko.

"I swear, hindi ko na kayang maglakad pa ng ilang minuto!"

"Okay, let's stop by for five minutes." I sighed in relief after hearing Ash's statement. Madali lang naman siyang kausap, lalo na pag alam niyang wala na siyang kawala. I mean? Bakit pa siya kakawala kung wala na rin naman siyang kawala, right?

God, ang talino ko talaga.

Speaking of kawala, nilibot ko ang aking paningin sa paligid and that's where I found out that we are on a forest! Oh my God, nasa kagubatan kami! Another problema na naman!

"Now, paano tayo makakalabas sa kagubatang 'to?" I asked them. They all just looked at each other and sighed, making me tightly close my eyes in annoyance.

"You all know how bad we are in terms of directions!" Bakit ba 'ko kumaibigan ng mga wala ring sense of direction? Ang bobo naman! Edi nawala na kami sa gitna ng kagubatan ngayon? The sun is almost setting, didilim na ang kapaligiran. Hindi na kami makakauwi.

I literally can imagine us on an article—tapos ang nakalagay sa title, 'Four Dumb Bitches Got Lost On An Island And Died.' How embarrassing?! Ang bobo, super bobo!

Fucking bobo!

"Hindi ba't exciting? Y'know, us, getting lost on an isla—" Shawie was about to finish her statement when I interfered, making her shut her mouth.

"Oh God, Shawie! Be quiet if you have nothing good or nice to say!" Sino ba namang hindi maiinis?! We're lost on a dark, creepy and eerie looking forest without food nor clothes! We literally have nothing but ourselves.

Mabuti nalang at maganda ako, may maganda pa silang nadala.

"Be optimistic, please." Ash pleaded, making me sigh. Ganito siya palagi, 'kala mo palaging positive sa buhay. Ang pangit pangit na nga ng nagiging outcome ng buhay niya, be optimistic parin. Hay nako, kailan ka ba magbabago, Ashrea Arceta?

I caught Mawi looking at me kaya naman ay tumango nalang ako sakaniya. It's like we've come to the understanding na intindihin nalang ang pagka-optimistic girlie ni Arceta, wala na rin naman kaming magagawa.

"Come on guys, maglibot nalang tayo." Mawi suggested. Kanina pa siya hindi nagsasalita, I wonder ano na namang tumatakbo sa isipan niya.

"Dun nalang tayo oh! I can see a rock formation e!" Ash beamed with a smile, parang wala kaming malaking problema ngayon. 'Kala mo mga hindi nawawala e.