Part3 | Can We be?

230 13 2
                                    

6years Later

[ဟီးဟီးကျော်ချလိုက်တော့မယ်နော်အရမ်းတွေရေးချင်နေလို့]

Wonwooတို့လဲဒီမြို့ကိုပြောင်းလာတာ6နှစ်လောက်ရှိပြီ

"Hyung!!"

"ဟာဖြေးဖြေးအော်စမ်းပါKim Mingyuရာလန့်လိုက်တာဟ"

"ဟာHuyng ကလည်းပျော်သွားလို့ပါ"

Mingyu တို့တွေကျောင်းလဲပြီးရောSeoul မှာကျောင်းတက်ဖို့ဝင်ခွင့်ဖြေတာတစ်ဖွဲ့အောင်သွားကြတယ်။Mingyu တစ်ယောက်အပျော်လွန်၍ထအော်လိုက်တယ်။

"ကယ်သားသားလဲဝင်ခွင့်ရပြီဆိုတော့မေမေတို့တွေပြင်ဆင်စရာရှိတာတွေပြင်ကြရအောင်"

"ဟုတ်Omma "

"အားးးးးးးOmma ရေသားအောင်တယ်Omma"

"ဟာငါ့သားငယ်လေးကတော်လိုက်တာ"

"ငါ့ညီလေးကဘယ်ဆိုးလို့လဲ"

"ဟာhyung ညီပဲဒီလောက်တော့ရှိရမှာပေါ့"

"အေးပါကွာအေးပါအေးပါ"

"ကယ်seokminine သားလဲဝင်ခွင်းအောင်သွားပြီဆိုတော့သားအကိုနဲ့အတူတူတက္ကသိုလ်တက်ရတော့မယ်"

"ဟာ...Ommaကလဲဘာလို့ငိုတာလဲ"

"မငိုပါဘူးOmmaပျော်လို့ပါ"

Wonwooနဲ့Wonwooအဖေကတော့ထိုသားမိနှစ်ယောက်ကိုကြည့်ကာခေါင်းတယမ်းယမ်းနဲ့ပေ။

Mingyuတစ်ယောက်Seokminတို့အိမ်ဘက်ကိုထွက်လာလိုက်၏

'ဒေါက်....ဒေါက်.....ဒေါက်'

"အော်Mingyuရေလာလေ"

"အော်ဟုတ်ဦးလေး"

"ဟာMingyu ရားးမင်းတို့အဖွဲ့ကရောအကုန်အောင်တယ်မလား"

Seokmin ၏မေးသံ

"အေးအောင်တယ်ကွ"

"ဒါဆိုငါတို့တွေအကုန်လူစုလိုက်ရအောင်"

"အေးအဲဆိုလဲငါလမ်းပြောလိုက်အံုးမယ်"

"Mingyu ရောက်နေတာလား"

Mingyu တစ်ယောက်တော့ကမ္ဘာကြီးရပ်တန့်သွားသလားအောင့်မေ့အောင်ပင်ငေးနေပြန်ပါပြီ။

ပြီးမှ

"အော်ဟုတ်hyung "

Hyung ကိုသူမတွေ့ရတဲ့အတောအတွင်းhyung ရဲ့ဆံုပင်လေးတွေကဂုတ်ထောက်နေပြီမျက်မှန်လေးကလဲလေးထောင့်မကျအဝိုင်းမကျနဲ့။
'အားးးးးJeon Wonwoo ကြောင်းရူးတော့မယ်အမေရေ'ဟုစိတ်ထဲကအော်ပြောလိုက်မိ၏။

Our meeting was the beginning of love(Complete)Where stories live. Discover now