|part 6|
រលងទៅមិនប៉ុន្មានថ្ងៃឡើយ ថ្ងៃស្អែកគឺជាថ្ងៃដែលត្រូវប្រឡងហើយ
បើក្រលេកមកមើលEvanនេស៎វិញ គេគ្មានខ្វល់អីទេ ឥឡូវនេះគេជាមួយនិងគ្នីគ្នារបស់គេទាំងប៉ុន្មានកំពុងតែជុំគ្នាប្រណាំងម៉ូតូម្តង បើកាលពីមុនប្រណាំងឡាន
(ស្អែកប្រឡងប្រណាំងឡានម៉ូតូ🙄)
Evan : បើពួកឯងឈ្នះយើង ក្នុងរយ:ពេល1ខែយើងមិនប្រើពួកឯងអោយទៅធ្វើនេះធ្វើនោះឡើយ...តែបើពួកឯងចាញ់យើងបញ្ជាអីក៏ពួកឯងត្រូវតែធ្វើតាមដែរOk!?
ky : ស្អីឯងគិតថាឯងហ្នឹងអីគេចង់ប្រើពួកយើង?
eb : kaeyuហា៎~
ky : ហើយឯងប្រុងធ្វើតាមវាមែន?
(kaeyuនិយាយដោយងាកទៅសម្លឹងមុខeunbin)
evan : អាyuឯងធ្វើជាមិត្តយើងយូរហើយឯងអត់ដឹងថាយើងជានរណាទេ?
ky : ដឹងតាស៎
evan : បើដឹងឯងសាកនិយាយទៅមើលថាយើងជាអី?
ky : ឯងគឺជាមនុស្សម្នាក់ដែលស្រឡាញ់គេម្នាក់ឯង ហឹសៗ
(kaeyuគេនិយាយទាំងសើច)
evan : ឯង... ឯងចង់មានរឿងមែន?
eb : ហ៉ើយ~បើឯងមិនស្គាល់ខ្លួនឯងជាណាគេផងឯងសួរនរណា? (ky : មែនហ្នឹង!)
evan : សួរk'yu យើងមានបានសួរឯងណាចេះដឹងម៉េះ!?
eb : មិនបានចេះដឹងទេ តែវាទើសភ្នែកពេក
evan : មកនេះមកយើងខ្វេះកុំអោយទើស!
eb : អត់ចង់ៗ
(គេនិយាយទាំងលៀនអណ្តាតដាក់evanហើយក៏រត់ ព្រោះខ្លាចevanដេញវ៉ៃ)
evan : ឈប់ភ្លាម កុំរត់!
ky : នែ៎!ហើយឯងពីរនាក់ហ្នឹងប្រុងធ្វើដូចក្មេងយ៉ាងមិចហ្នឹង!
eb & evan : អត់ផង!
ky : បើនៅតែដេញគ្នាទៀតប្រយ័ត្នដល់យប់ជ្រៅបានចូលផ្ទះទៅ!
evan : ត្រឹមត្រូវហា៎~
/ភូមិគ្រឹះpark/
mr.park : កូនរបស់អូនមិនដឹងជាពេលណាបានមកវិញទេ ឮថាថ្ងៃស្អែកប្រឡងឃើញថាគេដូចជាមិនសូវខ្វល់ខ្វាយសោះ មិនដូចកូនhoon និងកូនJay
sunghoon & jay ដែលកំពុងនើលមេរៀននៅជិតប៉ាម៉ាក់របស់គេ ក៏មានស្នាមញញឹមឡើង
