He doesn't want to../jikook

two

İyi okumalarrr

.......
Jungkook jiminle mesajlaşması ardından yataktan çıkıp yaklaşık iki saat önce fırlatıp attığı kıyafetleri arıyordu. Gömleğini ve pantolonunu giydikten sonra telefonunu aldı. İyiki önceden duş almışım diye geçirdi içinden,evet jimini aldatıyordu hemde tam 1 yıldır. Jimini seviyordu yada o öyle sanıyordu. İlk önce balkona çıkıp sigara yaktı ve düşünmeye başladı bu sıralar hep dalıyordu bu  çokça gözle görülür Bir şeydi. Gökyüzünü izlerken arkasından iki el boynuna dolandı.

"Samara kollarını çek kokun üzerime sinecek"
Sanki saatler öncesine kadar deli gibi sevişmemiş gibi.
"Jungkook sadece sevgilime küçük bir sarılış vermek istedim"
Jungkook oflayıp samaranın belinden tutarak dudaklarıma yapıştı. Kadının elleri direkt boynuna dolanmıştı zaten. Jungkook samara'nın dudaklarını aralayarak dilini içine soktu ve emmeye başladı. Son bir öpücük kondurup geri çekildi.

"Samara benide anlamalısın bebeğim evde beni bekleyen birileri var"diyip sırıttı.

Samara bunu demesine bozulmuş olsada belli etmedi sevgilisine küçük bir gülümseme verdi.

"Tamam hayatım sakin ol yarın gene geleceksin değil mi?" Diyerek jungkook'un saç dipleriyle oynamaya başladı.

"Tabiki umarım bir aksilik çıkmaz.Şuan çıkmazsam çıkacak gibi duruyor o yüzden ben kaçar."

"Tamam sevgilim dikkat et kendine"son bir öpücük kondurup jungkook'un kapıdan çıkışını izledi.

____
Jungkook eve geldiğinde saat ikiye çeyrek vardı ve jimin eşini beklerken uyuya kalmıştı.Jungkook oldukça sessiz adımlarla yukarı çıktı ve geceliklerini giydi. Eşi kıpırdanmıştı lakin uyanmamıştı. Jungkook içinden şükredip jiminin beline elini sararak uykuya daldı.

Sabah yüzüne konan öpücükler ile uyandı jungkook. Jimin her köşesini ezberlediği yüze jungkook'un uyandığını bilmeden öpüyordu.

"Sevgilim günaydın" diyerek jiminin gülümsemesine sebep oldu.

"Günaydın sevgilim, dün seni beklerken uyuya kalmışım" diyerek dudaklarını büzdü.

"İyiki uyuya kalmışsın yoksa uykunu alamazdın bebeğim" diyip jiminin yanağını öptü.

Jimin gülümseyip"herneyse benim bostonumu verir misin jekeyy acil laboboya gitmem gerek." Jimin ortaya küçük bir kıkırtı bırakıp oturur pozisyona geçti. Jungkook dediğine göz devirmek istesede kendini tuttu ve bostonunu uzattı.

"Jimin bebeğim sen işini gör ve aşağı in, inemezsen JEONY! diye bağırman yeterli olacaktır."jungkook bunu söylerken samimiydi her ne kadar eşini aldatıyor da olsa o onun ilk aşkıydı. şuan onu sevmese bile

Jimin ise bastonunu alıp tuvaletin yolunu tuttu. Jungkook aşağıya inip güzel bir kahvaltı hazırlayacaktı.O sırada jimin banyoda işini halledip çıkmış merdivenlerin başında öylece bekliyordu. Eğer iki yıl önce olsaydı buradan koşarak inerdim diye düşündü. Jimin iki yıl önce spor yaparken nasıl olduğunu anlamadığı bir şekilde kafa üstü yere düşmüştü. Sonrası işte tam Bir karanlıktı,bir daha göremeyecek olmak hissi ona göre tam bir faciaydı. Sonrasında hayatının aşkı jungkook ile evlenmişti. Jungkook jimin hastaneye kaldırıldığı da çok korkmuştu. Doktor çıkıp yaşıyor ama, bir daha göremeyecek diğene kadar. Jungkook tanrıya  sükürlerini  hep sundu. Hâlâ da sunuyordu. Jiminin Aklına anılar doluşunca dolan gözlerini hemen elinin tersiyle sildi ve yavaş bir şekilde aşağıya inmeyi başardı. Aslında evin her köşesini artık ezberlemişti. Sadece şu lanet olası merdivenler canını sıkıyordu.

Jungkook çoktan sofrayı kurmuş yumurtanın olmasını bekliyordu. Jimin sopasıyla mutfağa girdiğini gören jungkook Eşinin yanına gidip kucağına aldı.

"Aahh! Kook indir beni tanrıya şükür bacaklarım var sadece gözlerim görmüyor."diyip gülünce jungkook'un içi burkuldu.

"Jimin bebeğim sadece yardımcı oldum sana ayrıca bı daha böyle konuşma"

"Aaa jungkook cidden şuna trip mi yiyorum ben?"

"Yoo ne alaka yumurtalar pişmiş mi ona bakıyorum."

Jimin gülümsemesini tutarak sevgilisinin kokusuna doğru yaklaştı. Yüz kilometre de olsa kokusunu hiç şaşmadan bulurdu. Jimin jungkook'un kokusuna tapıyordu. O toprak kokusuna..

"Jeony bebeğim bana bakar mısın?"
Jungkook arkasına dönerek bir zamanlar Deli gibi aşık olduğu çocuğa baktı. Nasılda güzeldi ama.. Jungkook jimini haketmiyordu kesinlikle haketmiyordu. Dalıp gitmişti o güzel  yüzüne.

"Hey kook beni duyuyor musun?heyyy ses versene be adam!"jungkook jiminin seslenmesiyle kendine gelmişti. Dolan gözlerini bile Yeni fark ediyordu.

"Efendim bebeğim"

"Diyorum ki bugün film falan mı izlesek çok sıkılıyorum malûm ben tek izleyemiyorum"dediğinde yüzündeki gülümseme yavaş yavaş kaybolmuştu.

"Jimin sevgilim tabiki izleriz hem o güzel yüzünü asma bakalım, ben neciyim burada sana isterseniz araba bile olurum."gülümseyerek söylediğinde jimin bir kahkaha patlatmıştı.

"Jungkook! Abartma istersen sevgilim"

"Abartmıyorum sen iste yeter, ayrıca artık yemeğe oturalım çok açım"jimin kocasını ikiletmeyip oturmuştu masaya, herşeyi yedikten sonra jungkook jimine salona gidip oturmasını söylemişti. Ama işte jungkook'a bir telefon geldi.jungkook telefonu elime aldığında Samara arıyordu telefonu açıp kulağına yerleştirdi.

"Efendim Samara"

"Jungkook seni özledim ne zaman geleceksin?"

"Bebeğim geleceğim bı kaç saate biraz daha dişini sık"

"Jungkook seni özledim diyorum sen dişini sık diyorsun" jungkook ne yapacağını şaşırmış bı şekilde duruyordu. Samara gelmesi için zorluyordu, gitmek istiyordu gitmek çok istiyordu ama içerde heyecanla bekleyen eşini düşünüyordu. Onunla sonrada film izlerim diyip samaraya geleceğini söyledi.

Jimin içerde oturmuş kocasını bekliyordu.
"Jimin bebeğim özür dilerim açık bir toplantım çıktı gitmem lazım. Söz veriyorum telafi edeceğim sevgilim tamam mı?" Jimine onaylamaktan başka birşey düşmüyordu. Yapacak bişeyi yoktu çünkü.

Jungkook eşyalarını hazırlayıp jiminin alnını öperek evden ayrıldı. Jimin ise uzun zaman sonra film izleyeceği için heyecanlıydı fakat bu heyecan o kadar da uzun sürmemişti.

Selam yine ben bı anlık can sıkıntısıyla yazdıklarına bak umarım güzel birşey çıkartırım ortaya desteklerinizi eksik etmeyin lütfennn