🤚Chapter 74
ဝမ်ယွီဆိုသည့် သခင်လေးက အတန်းဖော်များနှင့် ပတ်သတ်လာလျှင် အလွန်ပင် ပွင့်လင်းဖော်ရွေသည်။ သူက လူတိုင်းကို ကျောင်းနားရှိ စားသောက်ဆိုင်တွင် ဧည့်ခံခဲ့သည်။
စာမေးပွဲကြီးပြီးသွား၍ အားလုံးက စိတ်အေးလက်အေးနှင့် စားသောက်နေကြသည်။ ယောကျာ်းလေးများပင် အရက်များကို စိတ်အားထက်သန်စွာဖြင့် မှာယူလာကြသည်။
စားသောက်နေစဉ် ပညာသင်ဆုအကြောင်း ဆက်စပ်ပြောဆိုခဲ့ကြရာ မုန့်ရှင်းယွီက မည်မျှအားကျနေသည်ကို ကြည့်ရုံဖြင့် သိနိုင်သည်။
“ပညာသင်ဆုက ယွမ်ထောင်ပေါင်းများစွာ တန်တယ်နော်….”
အန်းနဉ်က စာမေးပွဲကို လွယ်ကူစွာ ဖြေဆိုနိုင်ခဲ့သဖြင့် သူမအတွက် ပညာသင်ဆုရရန် အခွင့်အရေးရှိမှန်း ခန့်မှန်းခဲ့သည်။
ခဏအကြာတွင် စီနီယာများက မေးလာသည်။
“မင်းတို့ ဆရာတွေကို လက်ဆောင်ပေးကြသေးလား…”
သူတို့အားလုံးစိတ်ရှုပ်သွားကာ ပြန်မေးကြသည်။
“လက်ဆောင်ပေးရတာလား…”
ပထမနှစ်ကျောင်းသားများက အလွန်ပင် အပြစ်ကင်းကြသည်။ စီနီယာများက ဟက်ဟက်ပက်ပက်ရယ်မောကာ ကျောင်းတွင်းပြိုင်ဆိုင်ခြင်းနှင့် နောက်ကွယ်မှ ကိစ္စရပ်များကို ရှင်းပြသည်။ ကျောင်းသားသမဂ္ဂ၏ အပိုမှတ်ကဲ့သို့ အကျိုးခံစားခွင့်များ အကြောင်းကိုပါ ပြောပြကြသည်။
မုန့်ရှင်းယွီက သက်ပြင်းချလိုက်သည်။
“ကျောင်းသားသမဂ္ဂရဲ့ အပိုမှတ်အကြောင်းကိုတော့ သိပေမဲ့ ပညာသင်ဆုလေးအတွက် လက်ဆောင်ပေးဖို့ လိုလိမ့်မယ်လို့တော့ မထင်ထားဘူး….”
မုန့်ရှင်းယွီ၏ ပင်ကိုယ်စရိုက်အရ ထိုကိစ္စမျိုးကို လုပ်ဆောင်လိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။ သို့သော် အန်းနဉ်က မုန့်ရှင်းယွီ ပညာသင်ဆုရလာမည်ကို သိနေခဲ့သည်။ အတန်းထဲတွင် မုန့်ရှင်းယွီက အမှတ်အများဆုံးဖြစ်ပြီး အတန်းမော်နီတာလည်း ဖြစ်နေသေးသည်။ သူမမှ မရလျှင် အလွန်ရှက်စရာကောင်းပေလိမ့်မည်။
![သူ့လက်ဖဝါးထက်က ရတနာ [ Completed ]](https://img.wattpad.com/cover/361907410-64-k819114.jpg)