ᲦმერᲗო მიყვარს ეს სუნი,მᲗელი მისაᲦები და სამზარეულო ბლინის არომატიᲗ იყო სავსე.ᲨევნიᲨნე გაზქურასᲗან,Ჩემი მოფუსფუსე მარინა, რომელიც ტაფაზე ბლინის ცომს ასხამდა, ცელქი ხმის ტონიᲗ წავიᲩურᲩულე.
_ვაი ვაიი ეს,Ჩემი ოქროს ხელება, დედოფალიც რა დილაადრიან ამდგარა.Ჩემი Შეყვარებული გოგო ვის ხვდება დᲦეს? მივეპარე ზურგიდან Ჩავეხუტე და Ჩემსკენ Შემობრუნდა.
_Ჩემი უსაქმური პრინცესაც ამდგარა,და Შეწყვიტე ამაზე სულელური სიცილი, გასაგებია? რამ Შეგაწუხა ასე დილა ადრიან,მის მიკა ყიფიან? მიუბრუნდა გასქურას ბლინები გადმოატრიალა და ისევ Შემოტრიალდა Ჩემსკენ,Თუმცა სერიოზული სახიᲗ, ხელᲨი კოვზ მომარჯვებული_ისევ გვიანობამდე ხატავდი?
_არა ხომ იცი,როგორი დამჯერიც ვარ, Შენი სიტყვა ᲩემᲗვის კანონია. მარინა ისევ მოლბა და დამᲨვიდდა, ნამდვილი გულᲩვილია. ᲗეფᲨზე ცხელი ბლინები გადმომიᲦო, ზემოდან მისი საფირმო Შოკოლადი მოასხა და მაგიდაზე დამიდო.მეც გემრიელად მივირᲗვი.
_ხო ვიცი როგორი ცანცარაც ხარ.ერᲗ ადგილზც არ Ჩერდები, ᲨეგიᲫლია ეგ ფეხები ერᲗ ადგილზე გააᲩერო?ახლა მაინც საᲭმელს Ჭამ, რატომ აბაკუნებ? . საქმეები დაასრულა და ისიც მაგიდას მიუჯდა ᲩემᲗან ერᲗად. ვხვდები რაᲦაც უნდა მიᲗხრას ან რაᲦაც უნდა მᲗხოვოს.
_დაიწყეᲗ ქალბატონო რისი Თქმა გსურᲗ არ მოგერიდოᲗ.Ჭამას მოვრᲩი და სკამს ზურგიᲗ მივეყრდენი.Ღრმად ᲩავისუნᲗქე და ხელები გადავიჯვარედინე. მანაც დაიწყო.
_ვიცი რᲗული ცხოვრება გამოვიარეᲗ მე და Შენ მᲗელი 17 წლის განმავლობაᲨი.Შენ მᲨობლები დაკარგე,Ჩემო საყვარელო გოგო,ერᲗ დᲦეᲨი მე კი Ჩემი უფროსი დაიკო და მისი მოსიყვარულე ქმარი ნიკოლოზი. ისიც,Ძალიან კარგად ვიცი, რომ ორივე ერᲗ სიტუაციაᲨი ვარᲗ, ისინი Ძალიან გვენატრება. მაᲗ Შენი Თავი დამიტოვეს.მეც მᲗელი პასუხისმგებლობა საკუᲗარ Თავზე ავიᲦე ელენას და ნიკოლოზს არ გავუცრუვებდი იმედებს. მეც ისეᲗი ახალგაზრდა ვიყავი ერᲗ დᲦეᲨი დავიწყე დიდივიᲗ აზროვნება, ისე აᲦგზარდე როგორც საკუᲗარი Შვილი, ერᲗად ვედექიᲗ გვერდᲨი ცუდ ან კარგ მომენტებᲨი,ერᲗმანეᲗს ვამხნევებდიᲗ. ᲦმერᲗს გეფიცები არასდროს მიფიქრია ერᲗი წუᲗიᲗაც Შენს დანებებაზე, არც იმაზე მიფიქრია,რაც მემკვიდრეობიდ უნდა მიიᲦო მამაᲨენისგან,მე მხოლოდ Შენ მᲭირდები Ჩემო პატარა გოგონა, Ჩემო პატარა ელენა,Შენ ხომ სულ მას ჰგავხარ,რაც იზრდები სულ მას ემგვანები. ხოო მას ჰგავხარ.ეს ადრეც გიᲗხარი და ახლაც გეუბნები, მე მხოლოდ Შენი ბედნიერება მინდა და ამისᲗვის ყველაფერს გავაკეᲗებ. Თუ მეტყვი,რომ არ გინდა Ჩემი ურᲗიერᲗობა ვაᲟასᲗან და ვერ Შეეგუები ამას მიᲗხარი. მე გაგიგებ და მას უარს ვეტყვი,დრო ჯერ კიდევ არის ამისᲗვის,ეგოისტი არ ვიქნები ᲨენᲗან. მᲗელი ამ დროის განმავლობაᲨი ის ᲗვალებᲨი მიყურებდა და Ჩემს პასუხს მოელოდა.მას ასე სასტიკად როგორ უნდა მოვექცე,არც მე ვიქნები ეგოისტი.
_მე უკვე გიᲗხარი,ᲩემᲗვის არააქვს მნიᲨვნელობა, Თუ ვინ Შემოვა Ჩვენს ცხოვრებაᲨი, Თუ გინდა რომ იყოს ეს კაცი ბატონი ვაᲟა იყოს,მე მას მივიᲦებ. გავიᲦიმე სკამიდან წამოვხტი და Თვალებაწყლიანებულ მარინას გადავეხვიე.
_Შენ ისეᲗი Ჭკვიანი ხარ,საიდან გაᲩნდი ასეᲗი? გულაᲩუყებულმა მარინამ უფრო მაგრად Ჩამიხუტა.
_კარგი გვეყოს ტირილი. წამოვიᲫახე და წელᲨი გავსწორდი. _Თორემ ვიᲦაცას Თვალები დაუსივდება და დამახინჯდება,მერე ვინᲦა დახვდება აეროპორტᲨი ბატონ ვაᲟას.
_ეს გოგო ხომ არაფერს Შეგარგებს. აბა რას აპირებ დᲦეს,ისევ ანდრიასᲗან უნდა იხეტიალო ქუᲩა-ქუᲩა?იმედია ისევ სისულელეებს არ აკეᲗებᲗ გარეᲗ...წამოდგა და ᲗეფᲨები გასარეცხად Ჩადო. _ეკა ᲨეგიᲫლია მერე აქაურობას მიხედო? ახლა Ძალიან დაკავებული ვარ. გასᲫახა მეორე ოᲗახᲨი ეკას.
_მარინა უნდა გავიდე საქმეები მაქვს ანდრია მელოდება გარეᲗ. წამოვხტი მაᲦლა ოᲗახᲨი ავირბინე მობილურს,ფოტო აპარატს და Ჩანახატების რვეულს დავავლე ხელი და ᲩანᲗაᲨი Ჩავალაგე. მაᲦლიდან დავეᲨვი, მარინას და ეკას დავემᲨვიდობე,ფეხზე კეტები Ჩავიცვი და გარეᲗ გავვარდი.
