Chapter Two
Late na ako pero parang ayaw bumangon ng katawan ko dahil sa sobrang pagod. Parang lalagnatin pa talaga ako ngayon, wala naman talaga akong balak pumasok dahil wala naman akong class today pero dahil kailangan naming tapusin ang article ni Mrs. Santos ay papasok pa rin ako.
Kakatapos ko lang maligo at magbihis ng makarinig ako ng sigaw sa may labas ng kwarto ko, parang boses ni dada? Kaagad akong lumabas para silipin and I saw mama and dada at sala kaya lumabas ako ng kwarto.
"We trusted you, Natasha Dean!" Sigaw ni dada sa kapatid naming bunso. "Why? Bakit mo nagawa 'to samin ng mommy mo huh?!"
"What happened, dad?" Rinig kong tanong ni Dome na kakalabas lang ng kwarto niya bagong ligo.
"You're sister is pregnant, someone impregnate her!" Sagot ni dada galit na galit.
"Natasha?!" Gulat na tanong ni Dome sa kaniya.
"I'm sorry, I'm sorry. Hindi ko po sinasadya, it was an accident. I didn't expect this will happen!" Umiiyak na sagot ni Natasha.
"Do you know about this, Nathalie? Alam mo bang lumalabas ang kapatid mo pagkatapos niyo sa klase, huh?!" Galit na tanong ni dada.
"Yes po, at lagi niya rin kaming pinapagalitan kapag hindi siya nagagawan ng mga outputs sa school. Mas inuuna niya po ang pagsama sa ibang tao!" Sagot ko.
"How dare you na ilaglag ako sa kanila Nathalie!" Sigaw niya.
"This is for you to learn lesson from your mistake, Natasha! You deserved it!" Sigaw ko. "I'm sorry, I have to go na po. I have thesis to finish."
Lumabas na ako ng condo at nauna ng pumunta sa school, hinintay kong makarating si Dome sa school dahil siya lang ang may contact kay Lokiele na friend niya sa law school.
"Grabe, akala ko mas may hihirap pa sa pag aaral naming mga law student, mas mahirap pala talaga maging journalism. Akala ko easy lang kayong mga journalism student dahil pasulat sulat lang kayo pero mali pala dahil kailangan niyo rin palang gumawa ng article na base sa mismong topic na binigay sainyo. So ang respondent na binigay sa inyo ng prof niyo is mga law student? Bakit laging napag iinitan ang mga law student when it comes to journalism." Natatawang saad niya. "Last year na interview rin kami ng mga 2nd year college. Tapos ngayon ulit, hayst!"
"Akala ko nga last portfolio na namin 'yong kahapon hindi pa pala." Nakangusong sagot ko. "May friend ka bang pwedeng ma suggest sa akin?"
"I have. Si Kian Lawley, my dear cousin. Yong masungit kahapon!" Nakangiting sagot niya.
Tumango ako. Hindi naman agad ipapasa ang article na 'to ang sabi ng prof namin ay sa last week of the month daw isusubmit sa kaniya. Dahil alam niya naman na matatagalan kami sa paghahanap ng magiging topic at respondent, alam niya rin na kailangan pa naming e revise ng paulit ulit 'yong draft namin para bago ipublish at isubmit sa kaniya.
"Ibibigay ko na lang 'yong email ni Kian, ikaw na lang ang kumausap ayaw kasi pumayag eh." Kamot batok na sabi niya. Inabot ko 'yong cellphone ko sa kaniya para itype 'yong email ng pinsan niya.
"Thanks. Mauna na ako!" Paalam ko sa kanila ni Dome.
Maaga akong nakauwi sa condo, hindi pa rin pala umuuwi sina mama at dada. Kasi nakita ko si mama na nagluluto sa kusina, sa sala muna ako dumiretso at binuksan ang laptop ko. Tinype ko 'yong message na isesend ko sa email ng pinsan ni Loki.
ruizdianenathali@gmail.com
Good day!
This is from BAJ class, I would like to invite you to have a short interview for my documentary article. You've been choosen to be my respondent! Please respond as soon as you receive this email.
YOU ARE READING
An Montero's: Game Of A Beast
Любовные романы"You can express your emotions through WRITING, but you can't dictate anyone to let go using WRITING." - NesteaKrab