CHAPTER 29

335 18 6
                                    

A/N:

Hi guys! I'm so sorry ang tagal kong hindi nakapag update almost 1 month 'no? Aksidente po kasing nadelete ng magaling kong bf ang unpub chaps ko sa notes kaya matinding pag alala talaga ang ginagawa ko para lang masulat ulit yung mga chapters. Babawi po ako guys sorry talaga.

Enjoy reading guys! and Don't forget to vote! lablots!💗

Sierra

"Thank you" Nakangiti niyang usal

Umayos siya ng upo bago pinagmasdan ang maaliwalas na dagat. Pinikit ni jace ang mga mata niya at huminga ng malalim, habang ginagawa niya ng paulit ulit yon ay nakatitig lang ako sa mukha niya.

Ilang segundo ang lumipas ay humarap siya sakin.Maaliwalas na ang mukha niya ngayon hindi katulad kanina na halatang may dinadala siyang problema.

"Are you okay now?"

he nodded his head and smiled at me

"Thank you for being here with me lex, thank you for listening to me, thank—" Agad kong tinakpan ang bibig niya dahil alam kong mahaba habang pasasalamat pa ang mangyayari kaya pinutol ko na ang sasabihin niya.

"You are always welcome! Remember? I promised when we were kids that I would always be there for you, no matter what." I said softly. He smile while nodding his head."I promised I would never leave you, especially when you're going through tough times. I'm here to lend you my shoulder to cry on, to listen to all your complaints and problems, no matter how big or small. I will never get tired of listening to you. I'll always be here for you, Jace.So, stay strong okay? Tita will wake up soon" I said and smile at him

Nakatulala lang siya sakin kaya kitang-kita ko kung pa'no mamuo ang luha sa mata niya pero bago pa bumagsak ang luha niya ay pinanusan niya na kanyang mata.

"You really love to cut me off huh? but thank you Lexine gumaan na yung pakiramdam ko ngayon, thank you again for comforting me. I'm really lucky to have a Bestfriend like you.." Ani niya habang ang mata niya ay nakatingin padin sa dagat.

I'm glad that he's okay now

"Sinong mag aakalang na kaya mo palang mag salita ng ganon kahaba?" Humarap siya sakin at tumawa ng malakas. Napaka talaga niya! minsan na nga lang mag salita ng mahaba e." Nag iimproved kana ha!"

"tsk. it's because i want to comfort you idiot! alam mo kung gaano ka kahalaga sakin ayokong nakikita kang malungkot" Anas ko. Tinawanan niya lang ako habang ginugulo ang buhok ko wala akong nagawa kundi ang irapan siya.

Ayoko siyang makitang malungkot o
kaya'y umiiyak dahil pakiramdam ko nasasaktan din ako, parang tinutusok yung puso ko ng paulit-ulit kapag nakikita ko siyang ganon.

"I know and you know that you're important to me too. Sapat na sakin yung nasa tabi lang kita at sapat na sakin yung nakikinig ka but thank you lex" he gave me a small smile while caressing my cheeks

tipid akong ngumiti sakanya bago tapikin ang kamay niya na humihimas sa pisngi ko dahil nagsisimula na akong mailang at parang bumibilis ang tibok ng puso ko.

fvck may sakit ba ako? i should call our family doctor later and ask him if i have a heart disease.

pasimple kong tinapik-tapik ang dibdib baka sakaling mawala ang bilis ng tibok nito pero tangina walang nangyayari!

nakita ko sa peripheral vision ko na nakatitig parin siya sakin kaya dumampot ako ng buhangin sabay pukol sa kanya.

deserve. natutunaw ako sa uri ng tingin niya e.

Tumawa naman siya na parang tanga. Ano bang problema ng lalaking to? hanagisan ko a ng buhangin natuwa pa.

Ilang minuto kaming natahimik habang pinagmamasdan ang payapang dagat. Nagulat nalang ako ng biglang tumayo si jace.

Crimson Academy: The Only Girl In Last SectionTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon