Barış abi:
Semih neydi bu şimdi
Yazışırken gram sorun yoktu akşam yemeğine geldin yüzüme bakmadın.
Ne kenanmış
Semih:
Abi üzgündü çocuk o kadar linç yiyor bir de
Barış abi:
Ne linci ya her kız peşinden koşuyor bunun yok linç falan
Semih:
Üzgün olma nedeni oymuş ben de konuştum, yanında durdum.
Özür dilerim
Barış:
Tamam yavrum dileme özür gerek yok da, bilerek yapıyorsun falan düşündüm
Semih:
Ysvrm mu|
Ypk nr slaka abi
Barış:
Klavyenin üzerinden kalk öyle yaz
Semih:
Tamdm
İyi geceler o xaman
Barış:
Nereye
Semih:
Kenan çağırdı bi bakıyım
Barış:
Hay sikiyim amk
Semih:
Sakin ol barış abi gidiyim geliyim gel odama o sırada, konuşuruz senle de
Barış:
Tamam geliyorum 10 dakikan var bak geleceksin
Semih:
Tamamm
----
Kenanla biraz konuştuktan sonra odama gitmiştim ve Barış abiye(?) de gelmesi için mesaj atmıştım.
1-0 mağlubiyetle bitirdiğimiz galatasaray ve Beşiktaş maçında başlayan bu hislerim euro 24 de körüklenmiş ve bana yakın davranan Barışla da iş işten geçmişti.
Çok zaman geçmeden kapı tıklanmıştı. Gidip açtığımda çakma sarı saçları, iri bedeni ve ela gözleriyle karşımda dikiliyordu.
Sıcak gülümsemesine, sıcak bir gülümsemeyle karşılık verdim ve içeri girmesi için kenara çekildim.
Gidip küçük koltuğa oturduğunda arkasından, koltuğun karşısında ki yatağın ucuna oturmuştum.
"E noldu kenana"
"Nolcak abi, konuştuk biraz"
"İyi madem"
"Ya barış abi sen bu kenanı sevmiyorsun sanki niye"
"Yok be semih'im niye sevmiyim? Seviyorum, genç çocuk sonuçta"
"Bilmem öyle geldi"
"Yok yok boşver sen kenanı anlatmadın hiç, kim şu kız?"
"Hangi kız abi"
"La oğlum var ya hani anonimden yazdın bana, dedin sevdiğim için"
"Barış abi şey"
"Ney"
"Kız değil"
Nasıl tepki vereceğini bilmeden söylemiştim bunu, belki iletişimini tamamen kesicekti ya da iyi karşılıycaktı. Yine de erkenden öğrenmeliydim, zaten uzaklaşırsa da her şey biterdi.
Dikkatle inceledim onu, gözleri şaşırdığını gaye belli etse de bunu yüzüne yansıtmamaya çalışıyordu.
Konuşucağını anladığım da, daha dikkatli baktım ona
"Erkek mi yani"
Biraz mallaşmıştı sanırım
"Evet"
"Anladım"
"Gay olmamdan rahatsız mı oldun"
"Saçmalama semih, şaşırdım sadece. Senin kararın ne de olsa"
Aslında pek böyle düşündüğünü sanmıyorum ama tahminimce uzaklaşmamızı istemiyor.
"Teşekkür ederim"
"Ee bahset o zaman kim bu erkek"
"Yani ne diyebilirim ki, seviyorum 3-4 aydır herhalde"
"Neden anonimden yazmak istiyorsun peki?"
"Kızlardan hoşlanıyor çünkü, yani büyük ihtimalle ve bana nasıl tepki verir bilmiyorum. Sen de anonimden bunu deneyince tepki vermeyecek tek kişi olduğun için sen de denedim"
Baya iyi sallamıştım ama inandığına emindim
"Yazıcak mısın peki?"
"Yani, 2 günde kim olduğumu buldun sen. Bilmiyorum yazmam herhalde"
"Aslında sana kenanı da ayarlayabiliriz ama gerçi olmaz o sen beni satıyorsun sonra"
Daha garip bir an olamazdı. Sevdiğim çocuğa onu anlatıyordum ve o bana birini ayarlamaya çalışıyordu.
"Aynen olur"
Sahte gülümsemeyle söylediğim cümleye karşılık belli etmemeye çalıştığı siniriyle bana balıyordu.
"Ne yani kenan olur mu?"
"Yani aslında fena değil"
Barış olmasa kenan olurdu aslında
"Yok olmaz kenan"
"Niye ya"
"Yani Alman çocuğu falan boş ver, Türk bul sen"
"Yani bakarız abi"
Bu sefer siniri belli oluyordu ama neye sinirlendiğini anlamamıştım.
Sanırım kıskanmıştı😏
Neyse fazla hayal göte yarak
Sohbetimiz sonradan milli maçlara dönmüştü.
Bu konu hakkında konuşurken saatin 12.30 olduğunu fark etmiştik. Zaman hızlı geçmişti gerçekten ve yarın antreman olduğu için de barışın odasına geçmesi gerekiyordu.
Kısaca iyi geceler dileyip odasıns gitmişti ve ben de kendimi yatağa atıp, kendimi uykuya bırakmıştım.
----
Kaç yıl oluyor la
Ya of ben bu düzyazı işini beceremiyorum ama texting yazmak da çok zor sürekli sağ sol falan.
