The Princess Of Yoshida Clan

Chapter VIII

Dear Diary,

Suot ko ang flowy sundress ko dahil birthday ko nga ngayon at may pink balloons ako. Kasama ko ngayon si Bridget para sa summer days namin. Bridget is wearing a heart shaped glasses stucked on her nose for display. Inubos namin ang aming oras sa picnic at binigyan niya ako ng sulat-kamay na sulat. Maliit ang sulat-kamay ni Bridget at madali siyang umibig. Hindi niya ipinakita kung gaano siya nasaktan sa pagtanggi na iyon sa lalaki na ginawa niyang magsoot ng pulang matte lipstick. Ayaw niyang maghanap ng pag-ibig sadyang hindi kayang suklian ang nararamdaman niya.

"But love has never been worse, Bridget."

"Ayokong ihayag ang tunay kong nararamdaman, Sunna. Journalism is only communicating with the facts. That's all."

"Bridget okay lang naman kapag gusto mo maging open ka sa emosyon mo. Kaibigan mo 'ko."

"It's nothing serious, Sunna. "

Alam ko naman na gusto niyang ikuwento sa'kin ang tungkol dun.

"Ayokong mag-isip tungkol sa lalaking hindi ako gusto. Kaya kong harapin ang katotohanang hindi niya ako mahal. Ako yung may-akda ng aking sariling buhay at hindi naman katapusan ng mundo kung walang humanga sa kakayahan ko."

"Alam kong matalino ka pinapalabas mo ang authority sa sarili mo. You radiate that confidence sa pagiging manunulat. Ibig sabihin niyan mas may potensyal ka pa bago mo makilala ang lalaki na para sa'yo."

"Focus tayo sa academic at sinusunod ko ang payo ng aking ina na magtatapos ng pag-aaral bago magkaanak."

"Our parents care about our future. Kumusta nga pala pagsusulat mo?"

"Nabawasan ang tulog ko dahil sa insomnia. Para akong antisocial, Sunna. Nariyan ang ipinagbabawal na kaalaman upang maging isang manunulat."

"Then what is it?"

"It becomes self destructive."

"Baka exaggerated ka lang Bridget. Hindi mo kailangang makaramdam na hindi ka karapat-dapat kapag magaling ka dito, sa pagsusulat mo," saad ko nito.

Hindi ito payo galing sa'kin kundi ako yung may feedback sa kanya on the things she do. Ako ay pinalaki sa isang gurong ina na may pagpapahalaga ang talento na mayroon kaming dalawa ni Jiro.

"Hindi kasi ako maka-antay na mapublish yung article ko sa club, Sunna. Nakakainip kapag may talent ka na pero walang nakakapansin," sambit nito sabay singhap sa hangin.

"Hoy, Bridget. Sino ba ang may sabi? Baka natatakot sila na mas lalo ka mag-improved sa skill mo. Mas magaling ka sa kanila. Sila yung may issue."

Bago ito nakapasok sa cheerdance ay dumaan din ito sa audition at pagtanggi sa talento niya. It changed the way she perceived to herself sa isang naghahangad na mananayaw. May husay siya sa pagsasayaw at nakikita ko 'yun noong kabataan pa namin. Rini is a fast learner kayang gumawa ng sariling choreo. One time nag-audition siya sa contemporary dance at nakapasok. Hindi niya inakala na sa dalawang araw ng pagsasanay tinanggal ito. Hindi man lang siya pinagtanggol ni coach na magaling siya. Ang mga inaasahan niya na makasali sa competition ay talagang sumira sa kanyang kahusayan. Kung ako ang magiging judge sa audition, hindi ko na lang sana siya pinapasok. Nag-expect na yung tao tapos ganun lang. Ang isyu kasi ay kilala na ni coach ang mga mananayaw at pakiramdam niya ay outcast siya. Pinapatay siya ng pagdududa sa sarili sa paraan ng pagtrato sa kanya ng coach.