Just Friends?

artık arkadaşımsın

Merhaba yine bir ficle KARSİNİZDAYİM devam eder miyim bilmiyorum benim tamamen ruh halime bağlı fazla baglanmayin ha bu arada bu benim arkadaşımla tanışmam yanlış anlamayın arkadaşıma asık deilim ama tanismamizdan ilham aldim asla olmayan okuyucular hadi bölüme go

Okul yeni açıldığında, aynı sınıfta 9 yıldır hiç değişmeyen insanlarla birlikte okumanın etkisiyle bunalmıştım. Okula kimse gelmiyordu ve bu çok sıkıcıydı. Birkaç kişi gelse bile sürekli gidiyorlardı ve çoğu yüzüme bile bakmıyordu. Ancak liseye geçmenin bana en büyük etkisi, Yoongi ve Hoseok'u artık göremiyor oluşumdu. Lise, onları benden almıştı ve önümdeki tek kişilik sıraya kafamı gömdüm. Bu sene çok ama çok sıkıcıydı, ta ki duyduğum şeye kadar.

"Sınıfa yeni bir çocuk geliyormuş!" dedi S.
"Adı neymiş? Onu söyle." Adı neydi bu oğlanın, tabii ilgimi çekmesi garipti. Her zaman olduğu gibi diğer aptallarla takılacaktı, benimle konuşmayacaktı bile.
"Kim Taehyung" ismi güzelmiş diye geçirdim içimden.

"Durun, okulun sitesinden fotoğrafına bakacağım" diyerek elindeki telefondan okulun sitesine girdi. Ben de aynı şekilde dediği gibi kaydı yapılmıştı. Bu sınıftakiler ilk defa bir işe yarıyordu.
Fotoğrafına baktığımda, ensesine yakın bir yerde birkaç tutam kırmızı boya dikkatimi çekti. Kısık gözleri ve biçimli dudaklarıyla neredeyse bir yetişkin gibi duruyordu, ama biz sadece 15 yaşındaydık.
"Aman tanrım, o çok seksi kızlar ?" diye biri konuşurken yüzüm ona döndü. Bu şekilde konuşması, yeni gelen çocuk için yanlıştı. "Kızlar, o benim. Eğer benden önce yürüyeninizi görürsem hepinizi bitiririm" dedi. Henüz görmedikleri çocuk için senin benim kavgası mı yapıyorlar, bu çok saçma. Bahçeye çıkmaya karar verdim, bugün ikinci günüydü.
Bahçeye çıktığım gibi dikkatimi çeken şey, telefonumda gördüğüm yüzün şimdi karşımda olmasıydı. Bana kaçamak bir utangaç bakış attığında ona gülümsedim ve tekrar sınıfa geçtim. Bir ders sonra müdür bey, yanında tahmin ettiğim Taehyung ile geldi. Gözlerimiz tekrar buluştuğunda ona gülümsemek yerine sinirli bir şekilde baktım. O kadar yer varken benim sevdiğim kızın önüne oturmuştu, şerefsiz. Bütün ders boyunca sinirli bir şekilde ona baktım ve sonra sevdiğim kızı hiç tanımadığı, onun bir suçu olmadığı gerçeğini kendime hatırlattım. Öğlen zili çalmıştı, o merdivenlerden inerken yanına girdim ve elimi beline koyduğumda hızlıca irkildi. Elimi hemen belinden çekip omzuna taşıdım. "Selam, sen Taehyung musun değil mi?" Bana bakmaktan çekiniyordu ve ayrıca çok sakin görünüyordu. Yüzünü bana çevirmesini sağladım. "Evet," hızlıca söze atıldım.
"Ben Jungkook sınıftaki tavırlarımdan gördüğüne göre pek arkadaşım yok. Burcun neydi bu arada?" Gülümsedi, gözlerini bana döndürdü ve yanımda biraz daha rahat hissetmişti.
"Oğlak."
Benim doğum günüm geçmişti ama onunkine daha vardı, onunkini mutlaka kutlayacaktım.
"Ne güzel, bende başak," dedim. Biraz daha yürüdükten sonra tekrardan konuşmaya başladım, "Burdakilerin tepkisi ne oldu? Burdakiler, bilirsin, biraz salaktır." Hafifçe kıkırdadı.
"Evet, belli oluyor. Hepsi beni gördüğü gibi cin görmüş muamelesi yaptılar," dedi Taehyung. Bu çocuk tam benim kafamdandı. Değigine güldüm.
"Tamam, Taehyung, nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum ama... Artık arkadaşımsın, sana yanlış yapan bana da yapmıştır. Bir şey olduğunda haberim olsun "sırıtarak kafasını sallayarak
"olur" dedi.
"Yemekte ne var?"  Diye sorduğunda
"Muhtemelen fırında tavuk var, haftalık menüyü takip et, öğle yemekleri genellikle değişmez, genellikle aynı rutin." Diyerek cevapladım
Sonunda yemekhaneye geldiğimizde tahmin ettiğim yemek çıktı, biraz alarak hoşumuza giden bir masaya oturduk.
"Ee sende benim gibi yurtta mı kalacaksın?" diye sorduğumda, kafasını evet anlamında salladı
"Seninle yurtta çok eğleneceğiz, Taehyung," dedim, gözlerine bakarak gülümsedim ve onun tabağından kocaman bir lokma aldım. "Ah, hayır, o benimdi." Üzüntüyle konuştuğunda gülümsedim  "Hızlı olsaydın o zaman," dedim, göz temasını kesti. "Şaka lan, birisiyle arkadaş olduğumda onu zorbalamadan rahat edemem. Yani artık öz zorban da benim."