SECRETS

Chapter 3

Maagang nagising si Freen kinabukasan, ang kanyang isipan ay puno pa rin ng pag-aalala at kalituhan. Habang ang araw ay sumisilip sa kanyang bintana, naisip niyang oras na para harapin ang mga susunod na hakbang. Kailangan niyang malaman kung paano magpapatuloy sa kabila ng lahat ng lihim at sakit na ipinakita ni Becky.

Nagpunta siya sa kusina upang magtimpla ng kape. Ang amoy ng kape ay medyo nakapagpapatanggal ng stress, ngunit hindi nito matanggal ang bigat ng problema na hinaharap niya. Habang siya ay naghahanda, narinig niya ang isang mahinang kaluskos mula sa kwarto ni Hana. Napagdesisyunan niyang maglakad patungo sa kwarto upang tingnan ang bata.

Maingat niyang binuksan ang pinto, at nakita niyang ang maliit na batang si Hana ay nagising na at nag-iisa sa kanyang kama. Ang puso ni Freen ay hindi maiwasang sumakit. Ang bata ay tila walang pakialam sa magulong sitwasyon ng mga matatanda, ngunit para kay Freen, ang presensya ni Hana ay nagiging constant reminder ng sakit at pagkakanulo.

"Hi, Hana," bati ni Freen, ang boses niya'y malumanay ngunit may halong pag-aalala. "How are you today?"

Tumingin si Hana sa kanya, ang mga mata'y maliliwanag at puno ng curiosity. "Good morning, Tita Freen," sabi ng bata, naglalagay ng mga teddy bears sa kanyang kama. "Is Mommy coming soon?"

"Yes, she will be here soon," sagot ni Freen, nagsusubok na magmukhang magaan ang loob. "Gusto mo bang maglaro muna habang naghihintay ka?"

"Yes, please!" sagot ni Hana, ang kanyang boses ay puno ng kasiyahan habang tinatanggap ang alok ni Freen.

Habang naglalaro si Hana ng mga laruan, nag-isip si Freen ng mga bagay na dapat niyang gawin. Ang pakikipag-usap kay Becky ay tila kailangan ng mas malalim na pag-unawa. Huwag kalimutan na hindi lamang ang kanilang relasyon ang apektado, kundi pati na rin si Hana, na isang bata na walang kasalanan sa lahat ng ito.

Ilang oras ang lumipas, at dumating si Becky sa kusina. Halatang pagod at hindi pa rin nakaka-recover mula sa emotional na pag-uusap nila kahapon. Nang makita niya si Freen, agad siyang lumapit at nagmakaawa.

"Freen, I know hindi pa ito tapos, pero sana makinig ka muna sa akin," sabi ni Becky, ang boses niya'y puno ng pag-asam. "I want to talk about how we can move forward."

Tumango si Freen, nagbigay ng senyales na handa siyang makinig. "Sige, Becky. Pero kailangan nating maging tapat sa isa't isa. Ano ang plano mo para sa atin?"

"I know I made a huge mistake," sabi ni Becky, ang mga mata niya'y puno ng paghingi ng tawad. "But I'm willing to do whatever it takes to fix things. I want to be honest with you and rebuild our trust."

"How do you plan to do that?" tanong ni Freen, ang boses niya'y puno ng pag-aalala. "What steps will you take to make things right?"

"First, I want us to start with clear communication," sagot ni Becky, ang mga kamay niya'y nakatulong sa kanyang dibdib. "I want to be open about everything. And I want to make sure that we address the issues that caused this situation."

"At paano natin haharapin si Hana?" tanong ni Freen, ang boses niya'y puno ng pangungulila at pangangailangan ng kasiguraduhan. "Paano natin ipapaliwanag sa kanya ang lahat ng nangyari?"

"Sa ngayon, I want to focus on making sure that Hana feels safe and loved," sabi ni Becky. "I will talk to her and explain that we are working on things. I don't want her to feel like she's caught in the middle."

"Okay," sagot ni Freen, ang boses niya'y nagiging mas malumanay. "Pero kailangan nating magkaroon ng schedule para mag-therapy o counseling para matulungan tayo sa pag-aayos ng ating relasyon."

"That's a good idea," sabi ni Becky, ang mga mata niya'y nagpapakita ng pag-asa. "I'm open to seeking professional help. I want us to work on our relationship and be the best partners we can be."

"Mabuti," sagot ni Freen. "At tungkol sa mga plano natin sa hinaharap, ano ang balak mo?"

"I want us to take it step by step," sabi ni Becky, ang boses niya'y puno ng determinasyon. "I'm committed to making things right, but I know it will take time. I just want us to be honest and supportive of each other."

"Okay, Becky," sagot ni Freen, ang boses niya'y puno ng pagdududa. "Pero kailangan mong malaman na hindi madali ang proseso ng pagpapatawad. Hindi ko alam kung paano natin maibabalik ang lahat sa dati."

Nagkaroon ng saglit na katahimikan, habang si Becky ay lumapit kay Freen, ang mga mata niya'y puno ng pagsisisi. "Freen, I know it's going to be hard, but I promise I'm committed to making things right. I love you, and I want to make this work."

"Kung mahal mo ako, kailangan mong ipakita ito," sabi ni Freen, ang boses niya'y mahigpit. "At kailangan mo ring maunawaan na hindi ako makakabalik agad sa dati. Kailangan ko ng oras upang pag-isipan ang lahat."

"Thank you for understanding," sabi ni Becky, ang boses niya'y puno ng pasasalamat. "I'll do everything I can to earn back your trust."

"Ngayon, kailangan kong harapin si Hana," sabi ni Freen, ang boses niya'y naglalaman ng determinasyon. "Hindi ko alam kung paano siya haharapin, pero kailangan ko itong gawin para sa lahat ng nasa paligid natin."

Nang lumabas si Freen sa kwarto, nakita niyang si Hana ay naglalaro pa rin ng mga laruan sa sala. Napansin niya ang bata, at ang puso niya'y muling pumintig sa isang halo ng pag-aalala at pagdududa.

"Hana, pwede ba tayong mag-usap sandali?" tanong ni Freen, ang boses niya'y malumanay ngunit puno ng takot.

"Tita Freen, what's wrong?" tanong ni Hana, ang boses ng bata ay puno ng pagkabahala.

"Nais kong malaman mo na kahit na may mga problema, gusto kong maging maayos ang lahat para sa atin," sabi ni Freen, ang boses niya'y naglalaman ng sincerity. "Gusto ko ring malaman mo na importante ka sa akin."

"Thank you, Tita Freen," sabi ni Hana, ngumingiti. "Gusto ko ring magkaayos tayo."

"Salamat sa pag-unawa," sabi ni Freen, ang boses niya'y puno ng pag-asa. "Gagawin ko ang lahat para sa iyo at kay Mommy."

Habang ang araw ay patuloy na umuusad, nagkaroon si Freen ng pag-asa na kahit na ang mga susunod na araw ay puno ng pagsubok, may pagkakataon pa rin silang ituwid ang kanilang relasyon. Sa kabila ng lahat ng lihim at sakit, nagkaroon siya ng lakas ng loob na magsimula muli at magtrabaho patungo sa isang mas magandang hinaharap.