"Yine mi sen "

204 13 2
                                    

eve girince annemle babam beni ayakta karşıladı saat gecenin 3 ünde hemde bu benim ölümümdür . bakışları beni rahatsız ediyordu . bende söze atıldım " hey bana öyle bakmayı keser misiniz lütfen telefonumu düşürdüm birde biraz biraz arkadaş sohbeti falan sizi aramayı da unuttum " zor kurtuldum ama yalan söylemekte de çok başarılıydım doğuştan yetenek var bende be annem söze girdi " böyle şeyler bir daha sakın yapma bizi çok korkuttun " çok sulular yaa başımla onayladım ikisi de bana sarıldıktan sonra odama çıktım . biran önce uyumak istiyordum başımı yastığa koyunca yarın babamın doğum günü olduğunu geldi birden bire aklıma ve ben henüz hediye almamıştım yarın almaya karar kılıp deliksiz bir uyku geçirdim . sabah kendi isteğimle uyandım bugün zaten cumartesiydi  saate bakınca 12 .30 du hafif bir şok ardında dün yaşananları hatırladım bir anda gülümsediğimi fark ettim bu durumda iç sesim hemen devreye girdi ne oldu yoksa Savaşı unutamadın mı tabii ki unuttum daha doğrusu hatırlamadım bile dedim iç sese cevabı haket mişti hehe öyledir dedi bende öyle hehe sus konuşma deyip iç sese haddini bildirmiş oldum kalkıp elimi yüzümü yıkamadım omzu açık  beyaz bir bluzle gri salaş bir etek uydurdum onları giyinip saçımıda sımsıkı ördüm altlarına beyaz babetlerimi giyecektim mutfağa indim kahvaltı çoktan bitmişti bir köşeye oturup güzelce karnımı doyurdum wattpad e girip hikaye okudum çıktığımda saat 16 .54 tü usulca kitap okuyan  annemin yanına oturdum ve babama "hediye almaya gittiğimi" söyledim . başıyla bana onay verdi . bende çıktım ayrıca yeni bir telefonda alacaktım . kapıdan çıkıp yürümeye başladım . simsiyah güneş gözlüklerim beni havalı gösteriyordu. yüzümde anlamsızca bir gülümseme vardı bir taksi bulup babamın en çok alışveriş yapan gömlekçisine gidecektim yolda bir taksi durağı gördüm bir taksiye atlayarak gömlekçiye geldim . elimle bir kaç gömlek karıştırdım ama nasıl bir şey seçeceğime karar veremiyordum sarı çizgileri olan bir gömlek aldım elime boş bir kabine gidip nasıl duracağına bakıyordum aniden bir el omzumu ittirdi "çekilsene bee " dedi . sesin geldiği tarafa baktığımda Savaşı gördüm neden ben bu çocuğu sürekli görüyorum acaba " yine mi sen Savaş Efendi " Savaş alt dudağını ısırıp pis pis sırıttı " beni takip mi ediyorsun çok mu beğendin ... ee beğenirsin tabii tipli çocuğum aman aman havalara gel yaa söze sertçe atladım " sana insan demeye bin şahit gerek " süper laftı yaa yürü be kızım " daha fazlası var merak etme güzelim " derken sırıtıyordu hayvan herif  " neden geldin ki sen buraya gömlek mi bakıyosun kendine " aman aman çok güldüm vallaha " babamın doğum günüde ona hediye bakıyorum canısı noldu ne götüne giriyo " laf diye buna derler işte "Yardım etmemi ister misin " aslında çok istiyordum ama evet diyemezdin " senin giydiğin şeyleri ancak maymunlar giyer bee " haa bir süper laf daha işte budur " bunu evet olarak kabul ediyorum " gözlerimi devirdin bıkkın bir şekilde başımla onayladım uzun bir sürecinden sonra istediğim gömleği buldum hemen güzelce hediye paketi yaptırdım gömlekçi den çıkarken " arabama atla seni ben bırakıyorum " dedi   aman çok meraklıydım sanki sana " ben taksiyle giderim"   " ısrar ediyorum " ne denir böylesine ki "tamam geliyorum" içim kıpır kıpır olmuştu bir kez daha... arabasına bindim "teşekkür ederim " dedim " neden " dedi ne biçim bi soru bu beni utandırmayı çok iyi biliyordu " evime bıraktığın için ayrıca gömlek seçmem de yardım ettiğin için " dediğimde yanaklarım kıpkırmızı olmuştu benim yanaklarımı öyle görünce gülümsedi " önemi yok " dedi evet sonunda eve gelmiştik yanağına küçük bir öpücük kondurup arabadan indim sonra birbirimize el salladık bitiyorum bu çocuğa yaa 

Psikopat ÇocukHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin