Around Your Way ✓

EPILOGUE

-'୨୧'-

°°°°

"How's the costume I bought for us?"

He never looked at me kahit na noong nagsimula na ang parade Halloween namin. Ito yata ang pinaka-worst na encounter ko sa attitude ni Brent. Ginagawa niya akong manghuhula!

We are wearing the same costume, which is the famous one animated cartoon 'the incredible'. We're traveling to Palawan. His hometown. Kaya gayong hindi ko siya makausap ng matino ngayon ay baka hindi kami matuloy. Ayoko namang may sama ng loob sakin si Brent. Mamanhikan nga ako pero hindi naman kami magkaayos.

"Hello? I'm talking like a shit here, please talk to me na."

Because of what I said, he laughed. Napangiti rin ako dahil napatawa ko na. Nagpapalambing 'to, eh. Hindi lang niya sinasabi kaya dinadaan niya ako sa sungit-sungit style niya.

Madaling araw natapos ang kagaguhan namin sa daan. Sa subdivision ng boyfriend ni Leon kami nag-parade. Parang tradition na daw iyon ng subdivision tuwing holiday season. Mayroon silang pa activity sa mga bata.

But we are still young. Meron nga'ng mga batang teenager doon na pinipilit ng parents na magsoot ng costumes pero ang arte ng bata. But then he finally saw us, parang naging iba ang takbo ng utak. Ayon sinoot niya rin. Lakas maka influence namin.

"Daan muna tayo ng drive thru? Nagugutom ka ba?"

He nodded kaya nag scan agad ako sa google map kung saan may pinakamalapit na drive thru.

I hold his hand. Malamig na ang temperature dahil madaling araw pero nakatulong yata ang costume naming soot.

Habang naghihintay kami sa orders namin, hindi ko mapigilang mapaisip kung paano kami umabot sa ganito ni Brent.

Sa lahat ng circle ni Rex, si Brent lagi iyong parang ang seryoso ng mukha. Parang hindi siya marunong ngumiti. Every time na tatambay sila sa likod ng building, palagi nalang nakabusangot o 'di kaya parang manununtok kung sino man ang babangga sa kanya.

May nakita akong sirang CD. Pinulot ko iyon para makita ang harap kung bold ba or what. But then I accidentally hit his face using that. Talagang hindi ko sinasadya. Na reflect ang araw sa kanya dahil nasisinagan pala ng araw ang CD na hawak ko.

I'm planning to say apologies to him pero nagulat ako sa pangganti niya sa akin. Pinakyuhan niya ako. Umalis din siya ka agad kaya naiwan akong napaawang ang labi.

Siniko pa ako ni Zachary dahil nasaksihan pala ni gago ang eksena. Napailing nalang ako sa kawalan.

Nabuo ang grupo namin since we're in high school. Same na talaga kami ng school lahat.

Hindi naman kami iyong bully sa school. Pero parang ganoon na nga. Ang purpose lang namin ay para matuwid ang mga siga-siga noon sa school namin dati. Until nadala namin dito.

We are more 10 members. Pero iyong iba, medyo hindi ko close pero nakakausap ko naman kapag may pagtitipon ang grupo or events. All of the students are calling us gangsters.

Parang ang bigat naman ng term na ginamit nila. Hindi nalang kami tinawag na basag-ulo talagang gangster.

Ang pagsasamahan namin ay naging tumibay pa nang sumali kami sa fraternity na binubuo ng pinsan ni Leon. Si kuya TK. He is the leader of frat.

Marami siyang connections sa matataas na level dito sa university kaya hindi na kami nagdalawang isip pang sumali sa grupo.

"Kakainin mo pa ba 'yang, bananaque mo?"