48

14 1 0
                                    

48.

Ngayon ay kasalukuyan na kaming kumakain pareho ngunit hindi pa rin matigil ang mabilis na pagtibok ng puso ko.

"Are you okay?" Tanong niya bigla sa kalagitnaan ng pagkain namin ngayon ng hindi man lang nagsasalita ang ni isa sa amin.

"O-oo naman..." Pagsisinungaling ko.

"You're so quiet, are you sure you're okay?" Tanong niya ulit.

"Okay lang ako..." Saad ko matapos nginuya ang kinakain ko nang hindi man lang siya tinitingnan at nasa pagkain lamang ang tingin.

"Are you not comfortable to eat with me?" Aniya. "I'm sorry, then. After this, aalis na ako. Pasensya na sa abala mula pa kagabi..."

Umiling-iling ako, which makes him confused as his forehead creased.

I sighed. "We need to talk... about us and our past..."

Truth Hurts [COMPLETED]Where stories live. Discover now