İlk bölümle sizlerleyim yazım yanlışları olabilir. Hadi başlayalım.
༄༄༄ " Siktir git ulan. " Siz şimdi bu salak kim diyor olabilirsiniz kendimi size tanıtıyım ve neden bu kadar sinirli olduğumu söylim. Şimdi ben Defne ve bu yanımdaki malda benim çocukluk akadaşım Umut şuan beni öğle molası için uyandırmaya çalışıyor.
" Ama Defne cicim açım ben kantine gidek hem seninle çıkışta işimiz var enerjik olamalısın. " diyen Umuta mal mal baktım. Ne işinden bahsediyodu bu?
" Ne işi marul . " evet ona marul,i kıvırcık, gibi lakaplar takıyodum çünkü kendisi kıvırcık saçlı.
" Kızım kaç kere dicem şöyle seslenme diye " " Çok boş yaptın karşim ne işi söyle" bunları konuşurken aynı zamanda tost alıp bir masaya oturmuştuk.
" Kızmak yok ama " tek gözümü kırptığımda birden söyledi " Berkler beni kavgaya çağırdı bende kabul ettim, biliyosun o tek gelmez bende seninle gidicem" dedi.
Sinirle yüzümü sıvazlayınca konuştum. " daha çarşamba nezarethaneye düştük olum Pars Komiser gebertir bu sefer. " " Y
ok kız yakalanmayız bu sefer" dedi Umut. "İyi ama ne zaman ve nerde söyle" " mahalledeki arka sokakta okul çıkışı. " " Tamam gideriz. "
༄༄༄ Şu an mahalledeki arka sokakta Berk ve çetesini bekliyoruz. Bir 10 dk sonra geldiler. Geldiler gelmesine de bu ne aq bunlar en az 10 kişi. Ulan Marul ulan marul. Neyise döveriz biz bunları boşuna dövüşmüyoruz geceleri.
Berk beni görünce kahkaha atıp Umuta " Bu bücür mü koruyacak seni " dedi. Bende şarteller atarken Umut sırıtıp ' İzle ve Gör ' bakışı attı.
Berk Umuta saldırınca 5 kişiyi ben 5 kişiyi Umut dövdük. Tam gidecekken polisler geldi ve bizi nezarethaneye tıktı. İşte şimdi sıçmıştık.
" Ben seni napıyım Umut söyle hangi işkencemle geberteyim seni çocuk" bunu söyleyince daha çok yerine sindi.
Yan tarafta yani Umut'un hücresinde bir kaç kişi daha vardı. Benim hücrem de ise Berk ve çetesi vardı. Ben Umutu boğmaya çalışınca yana atmışlardı.
" Ama Defne kuşum son anda geldiler yoksa gidiyoduk. " dedi. " Kes, hayır yakalandığımızada değmedi ki yüzün, gözün yamulmuş. " dedim benim kaşım ve dudağım patlamıştı. Umutun da gözü ve yanağı şişmişti.
Bana " Sen sanki farklısın. " dedi. Tabi ne dediğini ben demirliklerden onun boğazını tutunca anladı ve özür dilemeye başladı.
Biz bunla çok iyi anlaşırız dediğim çocuk ile ben.
Diğer çocuklar Umutu benden kurtarınca nezarethanenin diğer ucuna kaçtı. Bende konuştum " Seni gebertirim çocuk hala konuşuyo bide. "
Çocuklardan biri konuştu. " Bey abla sakin ol çocuğun zaten sıfatı kaymış bide sen kaydırma. " dedi. Tam ona ters bir bakış attığım sırada bir bağırma. Yok yok böğürme sesi geldi.
Kafamı kaldırdığımda Pars abi buraya geliyodu.
"UMUT, DEFNE" "Hassiktir ya " dedim ve Pars abi yanımıza gelip nutuk çekmeye başladı. "Kızım siz daha çarşamba günü burda değilmiydiniz niye her Allah'ın günü buraya geliyorsunuz? "
"Komiserim hep bu beyinsiz yüzünden , dediki 'Kavgaya çağırdılar sende gelcen ' bende tamam dedim. Bu mal tek başına bir halt yapamaz çünkü. " Pars Abi güldü.
Yandaki çocuklar gülmeye başlayınca ters ters baktım. Tam o sırada içeri bir taş girdi. Neyise bununla uğraşamam şu an çok sinirliyim.
İçeri giren abi ( bu arada ağabey diye yazıldığını biliyorum sadece fazla üşengeç bi insanım ve yazım yanlışlarını olabildiğince düzeltmeye çalıştığım için böyle yazdım) yan taraftaki çocukları çıkarmalarını söyledi, Pars abide bizi çıkardı.
Ben Umut'un üstüne yürümeye başlayınca Pars abi onu arkasına aldı.
Ve yan taraftan benim eski hâlimin kopyası çıktı...
.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Umut Eymen Kılıç 17 185
* Yazım yanlışları varsa söyleyebilirsiniz . * biraz kısa oldu ama bidahaki bölümler daha uzun olucak. * sınır yok ama oy ve yorum yaparsanız sevinirim. * Görüşürüz Acılı Turtalarım. 💗💗💗
