Unfair - The Neighbourhood
• • •
Arkadaşlarına siz gerisini halledersiniz anlamında birşeyler dedi ve salondan çıktı..
İkisi birden üzerime gelmeye başladı biri yüzüme yumruklar savururken diğeri de karnımı tekmeliyordu. Acıyla inlemeye başladım salonda sadece çığlıklarım duyuluyordu
Ağzımdan kan gelmeye başlamıştı ve artık neredeyse vücudumu hissedemiyordum bile. Onlarsa acımasızca hala beni dövmeye devam ediyorlardı.
Konuşmaya, sesimi çıkarmaya çalışıyordum zar zor konuşabildim;
"Lü-lütfen nolur durun artık yalvarırım."
İkisi birbirine bakıp benim bu halime büyük bir kahkaha attılar ardından daha çok hızlandılar. Ve ben artık dayanamıyordum, gözlerim kapanıyordu ama direndim. Öleceğimi düşünüyordum. Ya kardeşim? Ben ölürsem ona kim bakacaktı arkamdan çok üzülecekti..
Yaklaşık 5 dakika sonra iyice kötü olduğuma emin olduktan sonra ikisi de beni bırakıp gittiler. Ağlamaktan gözlerim şişmişti. Kalkamıyordum, hareket edemiyordum. Kafamı zorla duvardaki saate çevirdim. Saat neredeyse akşam 9'a geliyordu. Ayaz ne yapıyordu acaba bebeğim beni görmeyince çok endişelenmiştir. Kimse beni kurtarmaya gelmiyordu. Çok çaresizdim.
Ben düşüncelere dalmışken bir mucize oldu kapıdan ayak sesleri geldi, hemen kafamı kapıya çevirdim.
Ve Kaan'ı görmemle birlikte anında gözlerimdeki üzüntü yerini saf öfkeye bağladı.
Gözlerinde üzüntüyü görmeyi beklemediğim için bi anlık şaşırsamda hemen toparlandım.
Hemen koşup yanıma geldi. Sesi titriyordu "C-can sen nasıl" Sanırım pişman olmuştu. Hemen kollarını bana sardı ve beni kucağına aldı.
Ben direnmeye çalışsamda başka çarem olmadığını bildiğim için bir yerden sonra çırpınmayı bıraktım ve kapatmamaya çalıştığım gözlerimi sonunda özgürlüğe bıraktım..
Uyandığımda büyük bir yataktaydım. Merakla etrafı incelemeye başladım burası simsiyah geniş bir odaydı. Ve maalesef Kaan'ın evi olmalıydı. Hemen toparlanıp kalkmaya çalıştım ama bedenim kendini taşıyamıyacak kadar kötü olmuştu. Hemen yere kapaklandım.
Fazla ses çıkardığım için koşma seslerinin ardından kapı açılmıştı.
Kaan gelmişti..
Yanıma gelip eğildi. Ellerini belime sararak kaldırdı beni ve tekrar yatağa yatırdı. "Kendini yormasana, kalkmaman gerek daha iyileşmedin."
Dediği şeyle yüksek bir kahkaha atmam bir olmuştu. Beni mi düşünüyordu yani? Bana bunları yaptıran kişi benim için endişeleniyor muydu? Anında gülüşümü kestim ve konuşmaya başladım.
"Bu dünyada benim gibilerin ölmesi gerekiyor, ben ibneyim" onun dediklerini yüzüne çarpıyordum.
O ise hiçbir şey diyemiyor gibiydi, sadece yüzüme bakıyordu gözlerindeki pişmanlığı ve üzüntüyü çok net görebiliyordum.
Aynı onun dediği gibi devam ettim;
"Tepkisiz kalman hiç hoşuma gitmedi Kaancığım"
Birşey diyecek gibi oldu sonra sustu.
"Konuşsana susma" dedim.
"Ben bu kadar ileri gidebileceklerini bilmiyordum. Çok özür dilerim"
Dedikleri tekrar kahkaha atmama neden oldu odada sadece benim gülüşüm yankılanıyordu. Ama anında hayatıma tutunma nedenim olan kardeşimi, Ayaz'ımı hatırladım.
Hemen ayağa kalkmaya çalıştım ama Kaan beni iki omuzumdan tutup engelledi. "Kalkmam gerekiyor, gitmeliyim bıraksana"
"Sana söylemiştim daha iyileşmedin olmaz."dedi
"Benim Ayaz'ım, o çok korkmuştur ben olmayınca. Onun yanına gitmeliyim bırak beni!"
"O kim?"
"Bu seni hiç ilgilendirmiyor ama kardeşim"
"Ben bilmiyordum adamlarım kardeşini hemen yanına getirecek endişelenme, kendi sağlığın daha önemli şuan ölebilirdin.."
Dediklerini siklemedim bile hemen kardeşimin yanında olmam lazımdı. Tekrar ayaklanmaya çalıştım ama Kaancığım canım benim tekrar engel oluyordu siktiğimin piçi.
Sanki sınanıyormuşcasına büyük bir öfkeyle konuştu "Kardeşini yanına getirecekler diyorum! Doğru düzgün dur yerinde sende!"
Dediklerinden sonra birazcık korkmuştum denilebilir sadece "Tamam." diyerek geçiştirebildim. Odada sessizlik oluşurken benim tek düşünebildiğim küçücüğüm Ayaz'ımdı.
Aradan 5-10 dakika geçmesiyle kapı açıldı. Ve anında bakışlarımız oraya çevrilirken kardeşim girdi odaya "Abii!" hemen yanıma koşup yatağın üzerinden kucağıma geldi. "Seni de kaybedeceğim sandım, tek kalacağım sandım çok korktum." ağlamaya başladı.
"Hiçbir zaman tek kalmicaksın Ayaz'ım benim, ben her zaman seninle birlikte olucam.."
'¨'*:•.★•:*'¨'*:•.'¨'*:•.★•:*'¨'*:•.
biraz kısa oldu ama idare edin
her günde en az 1 bölüm atmayı planlıyorumm
