CHAPTER 1

1 0 0
                                        

6:30 am pa lang tapos na ako sa morning routine ko. Pababa na ako para mag breakfast, baka dumating na si Ricky.

Naabutan kong nag aalmusal ang buong pamilya. Ako na lang ang kulang.

"Good morning! Hi mom! Hi dad!" I kissed both of them and sit beside mommy. Nilagyan ni mommy ang plato ko ng bread, scramble egg, and of course hotdog. I smile at her and said Thank you.

"Anak, sinong maghahatid sayo ngayon sa school nyo?" Sabay tingin sa mga kuya kong kumakain.

"Ahh dad, dadaanan ako ni Ricky. May usapan kasi kami na sa kanya ako sasabay ngayon." I sip my hot chocolate. Ang sarap!

"Iha, I know how much you like Ricky. And I'm not against it. Ang sa akin lang baka sa huli masaktan ka." I sighed! I looked at dad and gave him a gentle smile.

"Dad. Thank you for the concern. Pero I'm happy. Masaya na ako sa ganitong set up namin. Kung darating man yung araw na masasaktan ako, well I guess that's how it is. Hayaan natin na ang panahon ang dumikta sa pagmamahal ko sa kanya dad." Napabuntong hininga si dad sabay hawak sa sintido nya.

"Hun, let selena handle her affairs. Beside malaki na ang prinsesa natin." Mommy hold dads hand and taps it, as if shes saying it's okay. And then looked at me and she said that
"Basta Selena anak, we are here! Okay? Whenever you need us, you can talk to us. Ok sweetie?" I really love my family. I nodded and smile.

"Hi everyone! Good morning tito, tita." Sulpot ni Ricky out of nowhere. Oh my Gosh!

"Kanina ka pa ba jan?" - I glare at him.
"What? Why are you mad na naman? Kakarating ko lang no. Kanina pa ako sa labas kaya pumasok na ako." I mentally sigh.

" Oh iho, why don't you join us here?"
" Ah thank you tita, pero nag breakfast na ako sa bahay!" - Ricky.
"Oh is that so? You can sit na lang and drink hot chocolate, since Selena is still eating pa."
"I'm done na mommy." - I said while drinking the last drop of my hot chocolate.
"I guess we can go na tita." Ricky chuckle while getting my things.
"Ingat sa pagmamaneho iho." - My dad.
"Of course tito. Sige po mauna na kami." We bid goodbye to them.

Sumakay na kami sa kotse nya and Ricky start the engine. I looked at him. I really do love him. Suddenly, tumingin sya sa akin and we made eye contact. Dyos ko. Napasmile na lang ako sa kanya sabay baling sa harap ng kalsada.

"Well Ricks, malapit na ang graduation nyo? What's your plan?" Naramdaman kong tumingin na sya sa harap. And start driving.

"Well, siguro Ill start to train in the company. But, Ill see pa kung anong mangyayare. Baka before that, I should leave for a vacation? I dont know." "Ikaw? Whats your plan this summer?" He glance at me, so cute.

"Hmm, I dont know. You know me naman. I just go with the flow. I dont do planning."

"Yeaah right. Hmm. Selena?" He once again glance at me. Parang may gusto syang sabihin sa akin.

"Yes? What is it Ricks? I know may gusto kang sabihin." Tinignan ko sya pero di sya mapakali. I arched my eyebrows and crossed my arms.

"Ricks, just spill the tea! Pabitin ka alam mo yun?" Heto talagang lalaking to.

"Ahh. Well just want to say na kayo na muna ni Anna ang mag lunch together. Busy ako mamaya eh. You know naman, Im graduating na." Parang may mali. I cant figure it out. But I can feel na parang may nagbago kay ricky.

"Well, okay. Basta if you need help. Im always here, Ricks." Tinignan ko sya and saw something new. Ricky may not say it. Pero ang mga mata nya ang nagsasabi sa akin. Parang nahulog ang puso ko sa uri ng expression sa mga mata ni Ricky ngayon. I smile at him sadly.

"I gotta go Ricks. Thank you sa paghatid. See you when I see you." Tinalikuran ko sya, at sabay lakad ng papalayo sa kanya.

Hindi ko alam pero may kutob ako na may magbabago sa samahan namin. Siguro narinig nya ang usapan namin ng pamilya ko kanina. Bakit ganon, wala pa kaming nasisimulan na relasyon pero bakit sobrang sakit na? Di ko na namalayan andito na pala ako sa classroom. Hinanap ko agad si Anna, and saw her waving at me.

"Hi pretty." Nang makalapit ako sa kanya, I hug her. Si Anna lang ang naging kaibigan kong babae na genuine. Lahat kasi ng nakikipag kaibigan sa akin na babae, kinakaibigan lang ako dahil gusto nilang mapalapit sa mga kuya ko or yung iba may kailangan lang talaga sa akin. Anna is pretty too. And because of ricky kaya ko nakilala si Anna, because they are distant relatives.

"Oh what's wrong na naman with you? Ang aga aga ang lungkot ng mga mata mo. May nangyare ba?" Anna always know kapag may mali sa akin.

"Ewan ko ba Anna. Is it wrong to love him? Am I not allowed to love him? Hindi ko naman hinihingi na suklian nya ang pagmamahal ko. Bat parang feeling ko mali na dapat may nararamdaman ako para sa kanya." Umupo ako sa tabi nya at inayos ang mga gamit ko. I wiped my tears. Hindi dapat ako umiiyak ehh.

"Selena. It is not wrong to feel that kind of love. Whatever you feel, girl it is valid. Alam mo kung anong mali Selena?" I shake my head, indicating a NO answer.

"Mali na hanggang ngayon hindi mo pa sa kanya sinasabi. Malay mo pag sinabi mo sa kanya eh may feelings din pala sya sayo. Baka katulad mo din na hindi nya sayo masabi." I rolled my eyes at her and pout.

"What if sinabi ko nga sa kanya tapos wala. Wala syang feelings. What if iwasan nya ako kasi he'll feel awkward towards me. Or what if masira ang friendship namin ng tuluyan dahil sinabi ko sa kanya. What if - " she stop me by putting her finger in my lips.

"Ayan, dyan ka kasi nadadale sa marami mong What ifs. Selena, paano mo malalaman kung hindi mo susubukan. Atsaka, ikaw na din ang nagsabi. Suklian man nya or hindi ang pagmamahal mo at least diba nasabi mo sa kanya ang nararamdaman mo. Sige ka pag pinatagal mo pa yan, baka magsisi ka na hindi mo sa kanya sinabi." Well may point naman si Anna pero wala akong lakas ng loob.

"Good morning class!" The teacher greeted us. We greeted back and the lecture begins.

_______________________________________

Sorry if medyo lame.

Unconditional LoveWhere stories live. Discover now