«Υπάρχει λόγος;»

«Για πάντα μαζί μας.»

Η Άννα εκείνο το πρωί σηκώθηκε πολύ νωρίς, όχι όμως για την δουλειά της. Αυτό που της υποσχέθηκε ο Δημήτρης ήθελε να γίνει πράξη.
Ήταν ήδη επτά και είχε τελειώσει το μπάνιο της, επέστρεψε με το μπουρνούζι στο δωμάτιό τους και στην προσπάθεια της να ετοιμαστεί να βάλει τις κρέμες στο πρόσωπο της, της έπεσε μία από τα χέρια.
Δημιούργησε θόρυβο και έτσι ξύπνησε ο Δημήτρης.

Δ-Άννα;
Τότε γύρισε να τον κοιτάξει.
Α-καλημέρα αγάπη μου., είπε και τον πλησίασε.

Κάθισε δίπλα του και τον χάιδεψε απαλά στο πρόσωπο. Της φίλησε τρυφερά το χέρι και χαμογέλασε και εκείνος.
Α-συγνώμη που σε ξύπνησα..
Δ-τι ώρα είναι;, πήγε να πιάσει το κινητό του αλλά τον σταμάτησε.
Α-είναι νωρίς ακόμα, κοιμήσου..
Δ-εσύ γιατί ξύπνησες τόσο πρωί; νιώθεις κάτι;
Α-σουυσσς..όχι, μην ανησυχείς.
Απλά δεν μπορούσα να κοιμηθώ περισσότερο.
Δ-είχες αναγούλες; Έκανες εμετό;
Α-όχι..μην ανησυχείς. Είμαι καλά από αυτά.
Δ-σήμερα δεν θα έρθει η Νίνα;
Α-ναι για σήμερα το κανονίσαμε. Προσπάθησε να κλείσεις ξανά τα μάτια σου, δεν θέλω να είσαι ξύπνιος εξαιτίας μου.
Δ-δεν μιλάς σοβαρά.
Α-γιατί το λες αυτό;
Δ-ετοιμάσου με την ησυχία σου και θα κατέβω να μας φτιάξω πρωινό.
Α-Δημήτρη..
Την φίλησε απαλά στο μέτωπο και ύστερα στα χείλη.
Αφέθηκε στην αφή του, στον άνθρωπο της.
Συναντήθηκαν τα μάτια τους και του έγνεψε καταφατικά.

Δ-Σ'αγαπάω καρδιά μου..
Α-και εγώ..

Την άφησε να ετοιμαστεί όσο εκείνος δημιούργησε ένα πολύ όμορφο πρωινό.
Είχε αρχίσει να βρέχει, το σκηνικό ήταν πολύ όμορφο.

Έφτασε οκτώ και όλα έδειχναν πως θα σταματούσε σε λίγο, όμως πραγματικά άξιζε να ζήσουν το κάθε δευτερόλεπτο που βρισκόταν οι δυο τους.

Έβαλε τις κρέμες της και βάφτηκε ελάχιστα, χτένισε τα μαλλιά της ενώ ύστερα τα σχημάτισε σε ελαφριές μπούκλες. Το τελευταίο πράγμα που φόρεσε ήταν κραγιόν. Τα ρούχα που επέλεξε ήταν ένα φαρδύ φούτερ και δοκιμασε να βάλει ένα τζιν.
Έψαχνε το συγκεκριμένο παντελόνι εγκυμοσύνης αλλά τελικά το βρήκε.
Έκανε αρκετό κόπο να το βάλει και σε συνδυασμό με μια απότομη κίνηση που της δημιούργησε ένα τράβηγμα στη μέση δεν ήταν ό,τι καλύτερο. Εισέπνευσε βαθιά και όταν συνήλθε κατέβηκε κάτω.

Στο σαλόνι ήταν ανοιχτή η τηλεόραση και ο Δημήτρης μόλις άφησε κάτι τελευταία πράγματα στο τραπεζάκι για το πρωινό τους.
Όταν την είδε φωτίστηκε το πρόσωπο του.