The Last Witch {MinSung}

25. Bölüm

.
.
.
.
.

Jisung,etrafında sabit tuttuğu kalkanı yok ettikten sonra,yürümeye devam etti.En sonuna 18. kata geldiğinde,anında karşısında belirmiş koca kapıya baktı.

Derin bir nefes aldıktan sonra,pelerinini çıkardı,ve tamamen siyah kıyafetleri ile kaldı.Üstüne sıçramış,az çok yüzüne bulaşmış kan ve parlak mor gözleri eşilğinde,yüzüne tatlı bir gülümseme koyarak kapıyı tüm gücüyle itti.

İçeri giridği an hissettiği sıcak hava ile offladı.Şimdiden bunalmıştı.

"Sen-..Ne?"

Lee Know,hışımla tahtından kalktığında arkasında uçuşan kalın pelerini ile çoktan merdiven basamaklarını inmeye başlamıştı.Kızıl saçlarında yerleştirdiği tacı bir minderin üstüne atarken,nefretle Jisung'a baktı.

Jisung,istemsizce gülmeye başladığında,Lee Know duraksadı.Aşağıdan gelen gürültülerin farkındaydı ama bu çocuk nasıl hala yaşıyordu?Yani bu demekti ki..Şeytanları mı kaybetmişti?

Hayır,o kaybetmişti.

"Selam Lee."

Lee Know,öfkeyle karşısında bakarken birkaç adım daha attı Mor Cadı'ya.Ancak elini ona uzatmışken,eline değen şey ile duraksadı.

"Bu ne?Kendini hemen korudun mu?Bu kadar korkuyorsan gelmemeliydin cadı."

Jisung başını saha sola salladıktan sonra,biraz yaklaştı kırmızı lorda.

"Yanlış anladın.Aslında öyle bayıla bayıla gelmedim,sadece burada bir arkadaşımız vardı."

"Arkadaş..?Oh..Lee Felix?"

Jisung,heyecanla güldükten sonra başını salladı.

"Ay evet o!"

"Demek arkadaş,onun kim olduğunu biliyor musun ki sen?"

Lee Know,alayla karşısına baktı.Sakin ve rahattı.Çünkü bu cadı hazır ayağına gelmişken,öldürmeye çoktan karar vermişti.Mutluydu.Ancak bu cadının gereksiz mutluluğu da gözünden kaçmış değildi.

"Lee Felix işte.Daha kim olsun?"

"Demek bilmiyorsun?Ne güzel,sizi de kandırmış.Tch tch,hiç hoş değil.Söylememi ister misin?"

Lee Know aynı Jisung gibi alayla gülerek söyleidğinde,Jisung kaşlarını kaldırdı.

"O dost dediğiniz aptal peri,benim kardeşim.Gerçi böyle seslenmeyi sevmiyorum ama neyse.."

Jisung,gözlerini kocaman açarak bir iki adım geriledi.Lee Know,onun korktuğunu düşünerek sırıttı ancak Jisung,ona tekrar heyecanla yaklaşınca sinir kat sayısı hızla arttı.

"Cidden mi?Asla aklıma gelmezdi!Ama ama ama!Hiç benzemiyorsunuz?Yoksa üvey mi!Hii!Yoksa annen mi-..?"

"Aanemden bahsetme bile lanet cadı!Gururn yok mu hiç!?"

Jisung,gülümsedijten sonra başını eğerek hafifçe mırıldandı.

"Şu saatten sonra senin olmayacak ama neyse.."