Felip Pov.
Saktong 6pm nako na gising kaya naman bumangon na ako at dumiretso sa cr para maligo.
Binabad ko muna ang sarili ko ng mga ilang oras sa bath tub at pag katapos diretsobanlaw na ako sa may shower area at nag bihis na nag pupunas ako ng ulo at lumakad ako papunta sa pinto ng kwarto ko para lumabas at bumaba ng bigla na lang akong kutungan ni Vester sa noo.
Nang kumunot noo na akong nakatingin sa kanya napatakip naman siya ng kanyang bibig dahil sa ginawa niya.
Panay paliwanag lang siya sakin at panay sorry pero ako wala naman akong pake sa mga sinasabi niya nakatitiglang ako sa kanya dahil napa ka cute niyang humingi ng sorry sakin.
Maya-maya narinig ko si manang Delia na paakyat ata kaya walang pag dadalawang isip na hapitin ko ang bewang ni Vester at ipasok siya sa kwarto ko.
Nang maipasok ko siya at maisara ang pinto na out balance ako dahil sa isang ikot ko ay napahiga ko siya sa kama at muntik nang mag kalapit ang labi naming dalawa.
Napatitig na naman ako ng matagal sa mukha niyang napaka amo.
Vester: sir Felip!
Pagtawag ni Vester na medyo mahina lang ang boses na may halong pag tataka ang mukha niya na nakatingin sakin.
Felip: wag ka ngang maingay
Inis na saad ko sa kanya.
Vester: kain na daw po kayo doon sa baba sabi ni lola ehh
Saad naman niya kaya mas lalo akong nainis sa boses niya dahil medyo naririnig kaya naman siniil ko siya ng halik sa labi.
Vester: sir Felip ano pong ginagawa niyo?
Vester murmured said. Naiintidihan ko ang tinatanong niya sakin dahil sa pag halik na ginawa ko sa kanya at nakakapagtaka na hindi niya alam ang ginagawa ko sa kanya dahil hindi niya ako pinipigilang gawin sa kanya ang paghalik.
Natauhan naman ako at tumayo huminga ako ng malalim dahil hindi ko din gets kong bakit ko ginagawa kay Vester nang manghalik ng kapwa ko lalaki.
Ayokong matuloy ang iniisip ko kung sakali mang mahulog ako sa isang katulad niya kaya pinauna ko na siyang bumaba bago ako bumaba.
Nang makababa na ako pumunta ako ng dinning area wala siya ang nakita ko lang sa kusina ay si manang Delia na naghahain ng pagkain.
Manang Delia: kain na po kayo sir Felip
Saad ni manang Delia. Naupo naman ako at nag simula ng mag sandok ng kanin at ng ulam.
Hindi ko naman maiwasang hindi makita si Vester dahil pag wala siya sa paningin ko hindi ako ginaganahan.
Manang Delia: sige po sir Felip! maiwan ko na o kayo mukhang may problema po ang apo ko at umiiyak puntahan ko lang po.
Saad ni manang Delia. Parang nakonsensya na naman ako sa ginawa ko dahil nabastos ko ata si Vester kaya umiiyak siya ngayon sa kwarto nila ni manang Delia.
Vester Pov.
Nang maipasok ako ni sir Felip sa kwarto niya ay na outbalance kami at napahiga ako sa kama.
Panay ang tanong ko kay sir Felip pero hindi ito sumasagot at ang tangi niya lang sinasabi sakin ay wag akong maingay dahil baka marinig ako ni lola.
At maya-maya ay nainis na siya sakin dahil panay ang pag tataka ko at siniil niya ako ng halik.
Natauhan na lamang si sir Felip ng mag salita ako kahit magkalapit na ng madiin ang labi naming dalawa.
Nang makatayo siya sa pagkakadagan sakin ay tumayo na din ako at ang damit ko.
Nakita kong huminga ng malalim si sir Felip bago magsalita.
Felip: you may go First Vester and i'm sorry for what i'm doing to you!
Saad ni sir Felip na medyo madiin ang pag kakasabi na parang galit kaya lumabas na ako agad ng kwarto niya at bumaba medyo nasasaktan ako dahil parang galit sakin si sir Felip kaya nag punta ako diretso sa kwarto namin ni lola nakita naman ako ni lola pero hindi ko muna siya pinansin.
At maya-maya pumasok na ulit si lola habang ako ay iyak ng iyak nakayakap sa tuhod kaya nilapitan ako ni lola.
Manang Delia: bakit ka apo umiiyak may problema ba?
Pag aalalang tanong ni lola sakin habang yakap-yakap ako.
Vester: lola sorry po kung medyo hindi po ako sumusunod kay sir Felip
Saad ko habang humihikbi ako.
Manang Delia: ssshh tahan na ano kaba apo okay ka nga sabi ni sir Felip ehh nagagawa mo nga maayos nag pinag uutos sayo ni sir Felip ehh
Saad ni lola.
Vester: para po kasing galit si sir Felip sakin lola ako ayoko na po dito!
Saad ko kay lola habang ako ay iyak ng iyak.
(Yari ang Felip pinaiyak ang Vester)
Manang Delia: sssshh tahan na hah
Felip Pov.
Nang magpaalam na sakin si manang Delia at pumunta ng kwarto nila.
Sumunod naman ako at pinapakinggan ang pag uusap nila naririnig kong umiiyak si Vester sobra akong nakokonsensya sa ginawa ko kaya siguro nabastos ko na siya kaya umiiyak siya ngayon.
Naawa ako dahil ako ang may kakagawan ng mga pinapagawa ko sa kanya at ginawa ko sa kanya kanina sa kwarto.
Maya-maya ay pumunta na ako ng dining area para kumain at tapusin na gustong kung makausap si Vesrer at mag hingi ng sorry sa ginawa ko skanya kahit kanina ay nag sorry na ako.
At nang matapos na ako kumain saktong lumabas na din sina manang Delia yakap yakap pa at hinahaplos ang likod ni Vester.
Tumayo ako at hindi ko maiwasangtignan si Vester na maga ang mata.
Manang Delia: tapos na po pala kayo sir Felip
Saad ni lola ngumiti naman ako saglit kay manang Delia at muling tinignan si Vester.
Felip: ahmm manang Delia pwede ko po bang kausapin si Vester?
Tanong ko kay manang Delia.
Manang Delia: kausapin po? Sige po okay lang po!
Saad naman ni manang Delia.
Felip: salamat po! Vester
Tawag ko at tignan na muna niya si manang Delia bago sumunod sakin.
Nang makapunta kami sa swimming pool area ay pinaupo ko muna ito.
Felip: maupo ka Vester
Saad ko at naupo naman ito.
At habang nag lalagay ako ng wine sa baso nag salita si Vester.
Vester: ahmm sir Felip! Sorry po kanina kung may nagawa po ako sorry po hindi ko po talaga sinasadya po yun!
Saad ni Vester at naluluha na naman itong nag sasalita kaya binaba ko muna ang wine at lumapit sa kanya.
Hinawakan ko ang magkabila niyang pisngi at saka pinunasan ko ang luha niya.
Felip: don't worry Vester i'm not mad at you!
Saad ko at tumitig sa maganda niyang mata.
Tumango naman ito at muling tumulo ang luha sa pisngi.
Felip: ssshh don't cry!
Saad bigla ko na lang niyakap to comfort him hes breath was on my chest so warm.
Lumipas pa ang 5 buwan.
Unti unti na akong nag kakaroon ng nararamdaman kay Vester hindi ko alam kung bakit basta na lang akong napapangiti pag kagising ko sa umaga siya agad ang bungad sakin kaya hindi ko maiwasang ngumiti.
Bumabati na din ako pag bumabati siya sakin ng nakangiti.
Ayaw ko ding hindi sila sumasabay sa pag kainan kaya niyaya ko silang sumabay kumain.
At halos araw-araw pag nasa trabaho ako. Umuuwi agad ako ng bahay para makita ko na ulit siya.
