"ရှာတွေ့လား"
"ကျတော်တို့အစွမ်းကုန်ရှာပေးမယ် မတွေ့သေးပါဘူး"
*ဖြန်း*ပါးရိုက်သံ
"စောက်သုံးကိုမကျဘူး"
"တောင်းပန်ပါတယ်"
"မတောင်းပန်နဲ့တွေ့အောင်ရှာခဲ့"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ"
"2ရက်အချိန်ပေးလို့ရှာမတွေ့ရင်
သိတယ်မလား""ဟုတ်-ဟုတ်ကဲ့ပါတွေ့အောင်ရှာလာခဲ့ပါမယ်"
"သွားတော့"
"ဟုတ်ကဲ့"
တံခါးပိတ်သည့်အသံကြားမှပဲ
ဝူဂျင်းသည်အလုပ်ခုံနားက ဖုန်းကိုကောက်ယူလိုက်ကာ ^Mura Uncle^
ဆိုသည့်နေရာလေးကိုနှိတ်လိုက်ကာ
ဖုန်းစခေါ်ေတာ့တယ်"Hello Mura uncle လား"
"ဟုတ်တာပေါ့ ဝူဂျင်းလေးရာ
အန်ကယ် ဖုန်းကိုမမှတ်တော့ဘူးလား""တောင်းပန်းပါတယ် လူမှားခေါ်မိမှာဆိုလို့ပါ"
"ရပါတယ် ဒါနဲ့ဘာပြောမလို့လဲ"
"ဟို-ဟိုလေ မူရာအိမ်ကထွက်ပြေးသွားတယ်ရှာလို့လဲ မတွေ့ဘူးဖုန်းလဲစက်ပိတ်ထားတယ်"
"ဘာ!နီခီကလား"
"ဟုတ်တယ်"
"အွန်း အန်ကယ်သိပြီးမို့ဖုန်းချလိုက်မယ်နော်
နီခီနဲ့အဆက်သွယ်ရရင်ပြန်ဆက်လိုက်မယ်""ဟုတ်ကဲ့ အန်ကယ်"
*တီး တီး*
"မူရာ မင်းရှာတွေ့လို့ကတော့
ငါအပိုင်ဖြစ်အောင်လုပ်ပြစ်မှာ"Mura Uncle pov:
"နီခီ နီခီ မင်းကအိမ်ပေါ်ကတောင်ထွက်ပြေး
တက်ပြီးပဲ""တောက်စ်! နီခီ မင်းကိုမင်းမိသားစုလိုဖြစ်
အောင်လုပ်လိုက်ရမှာ"*Knock Knock*
"နီခီနိုးပြီးလား မနိုးလဲထတော့
ကျောင်းသွားရမယ်""နီခီ.............."ဆောနူးစိတ်မရှည်တော့ပဲ
အခန်းတံခါးကိုထုရိုက်နေပါတော့တယ်"အင်း နိုးပြီးလို့ရေချိုးနေတာ"
"သြော်အေးမြန်မြန်ရေချိုးပြီးဆင်းလာနော်"