Kanıt| gay

10

Ali Asaf

"Senden hoşlandım." Dedim birden. Bana şaşkınlıkla bakarken ben de ciddi bir şekilde devam ettim. "Cesaretin, zekan, güvenilirliğin, niyetin, inatçılığın, her şeyinle ilgiliyim."

Yavaşça yüzüne yaklaştım. "Ve istersen seve seve kızgınlığında sana yardımcı olurum."

Amacım onu sinir etmekti. O kadar sert ve gergin duruyordu ki belki de en iyisi bir süreliğine onunla eğlenmekti. Nasıl olsa artık birbirimizden kopamazdık. Onu tanımak için önümde koca bir ömür vardı.

Göz ucuyla bana bakarken herhangi bir duygu görebilmek istesem de sadece boş bakışlarını görebiliyordum. Ruh eşim olan omega gözleriyle beni öldürebilecek olsa tam şu an yapardı.

Yine de aramızdaki bağ sayesinde omegasının bu kuruma karşı kıpır kıpır olduğunu hissediyordum. Alfamın üzerindeki huzursuzluk geçip gitmişti bile.

Dibindeki yüzüme yaklaştı yavaşça, "İstersen seve seve penisini koparıp kıçına sokabilirim." Diye fısıldadığında yüzümdeki ifade sertleşse de alfamın bu sözlerini beğendiğini hissedebiliyordum.

"Saygılı olmanı rica ediyorum, omega." Desem de alfam o kadar keyifliydi ki sesim normal bir tonda çıkıyordu.

Saygı duyulmaya ve saygı sözcükleriyle iletişime geçmeye o kadar alışmıştım ki ağzı bozuk ruh eşim beni şaşkına çevirmişti. Ancak kibarcıklardan hoşlanmayan alfam için bu hırçınlık paha biçilemezdi.

Ancak ben saygısız insanlardan hoşlanmazdım.

Gerçekten de kurtlarımız dışında birbirimizle anlaşmak çok zor olacaktı.

"Sınırını bilirsen ricaya gerek kalmaz, alfa." Diye lafı yapıştırdığında üzerine gitmedim. Haklıydı çünkü.

"Her neyse, gerekli yerlere geri dönelim.

Ünlü bir iş adamısın anladığım kadarıyla. Bu yüzden bir arada görünmeyelim, peşimde beni takip eden insanlar istemiyorum."

Vurgulayarak tekrar ettiğinde alfam huzursuzlandı. Eşinin varlığını tüm dünyaya duyurmak ve alfaları ondan uzak tutmak istiyordu. Ancak bunun aksini söylediğim anda kafama sandalye yiyeceğim bir gerçekti.

"Bir arada görünmemek için bir şey diyemem ama bu yeri satın aldım. En azından aynı yerde bulunmak bize iyi gelecektir. Zorlandığımızda bir kapı olacak sadece aramızda." Suyuna gitmek ve onu mantıklı düşünmesi için teşvik etmeye çalışıyordum. Sinirini bozunca mantıklı bir öneri de olsa onu reddedeceğini anlamıştım artık.

"Olur." Dedi sadece ama omegasının mutluluktan delirdiğini hissedebiliyordum. Yine de bunu Eymen'in yüzünde görmek biraz imkansızdı.

"Başka?" Diye sordum onu izlerken. Yüzü gerçekten çok güzeldi. Yüzü sevimli durmaktan uzaktı ve bakışları bir buzdan bile daha soğuktu. Ancak gevşediğinde ve gülümsediğinde dünyanın en güzel insanına dönüşeceğini hissediyordum.

"Kızgınlık bizim için asıl sorun. Bu yüzden hangimiz önce kızgınlığa girerse diğeri ona feromonlarının sindiği kıyafetleri verecek yuva yapması için." Sakince açıklarken kurdum bu fikir karşısında heyecanlandı.

O kokuyu tekrar alacak olma düşüncesi aklımı yitirmeme sebep olacaktı.

Ancak omegamın benim kıyafetlerim içinde, beni isteyerek kendini tatmin edeceği gerçeği bir diğer delirme sebebiydi.

Her ne kadar ikimizin sürekli bir arada olmasını istesem de belli ki Eymen'i buna ikna etmem uzun sürecekti.

Problem değildi, sabırlı bir adamdım.

"Birbirimize numaralarımızı verelim." Dedim buna itiraz etmeyeceği için serice diğer problemi söylemesini bekledim.

"Bir problem var." Sözlerinden bir sıkıntı olduğu belliydi. Zaten söylemeye karar vermek için bile çok tereddüte düşmüştü.

"Ne oldu?" Sorununu çözmek için hazırdım.

"Çok yakın bir dostum evlenecek bu ay sonu. Ama düğün başka bir şehirde ve hazırlıklara yardım etmem için bir hafta erken gitmem gerek."

Problemin ne olduğunu anlamıştım. Aramıza mesafe girerse kurtlarımız acı çekecekti.

"Sorun değil, aynı otelde başka bir odada kalabilirim."

Sözlerim üzerine şaşırdı. İtiraz etmemi ya da çözüm yolu sunmayacağımı düşündüğünü biliyordum. Normalde böyle birisi değildim zaten ama ruh eşim yumuşak karnım olmuştu bile. O ne derse, onu memnun etmek için hemen çabalamalıymışım gibi hissediyordum.

"Başka bir problem var mı? Aileyle ilgili falan?"

"Hayır, ailemle görüşmüyorum." Net bir sesle cevapladı. Bu konuda ne hissettiğini anlayamadım çünkü hem sesi hem de yüzü ifadesizdi.

"Burada mı, kalacaksın?" Sorup sormamak arasında fazlasıyla gidip geliyordu.

Gülümsedim, "İşlerimi burada yürüteceğim. Artık yeni patron benim." Diye açıkladım.

Aramızdaki her engeli, her sorunu yok etmeye gücüm yeterdi. Yeter ki onunla aramda bir problem olmasın.

Çünkü ben ve alfam şundan emindik ki, omega ve Eymen bizim ruh eşimiz olduğu için oldukça şanslıydık.

Bu yoldan geri dönüş olmasa da önemsizdi. Ben çoktan o adımı atmıştım ve artık Eymen ile mesafem olmayacaktı.

Bu zenginlikten istiyom