„W Tokio seryjny morderca, naśladowca dawnego zbrodniarza, który został nazwany "Sakura to Shinigami", a sprawę nazywano "Sakura no hanzai". Ciała ofiar zostały pozostawione nad rzeką Sumida, a główny szczegół tych zbrodni są "Kwiaty wiśni".
Komisar...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
„To co sobie uświadamiasz, to też kontrolujesz, to czego, sobie nie uświadomisz, kontroluję ciebie" — „Przebudzenie' — Anthony de Mello.
☾ღ☆←♡☼♡→❀ღ→☀←ღ☆←♡☼♡→❀ღ☽
Suzuki po rozmowie z prokuratorem generalnym, od razu udał się do więzienia. Oczywiście po uzyskaniu zgody na przesłuchanie więźnia. Placówka była najbardziej strzeżona oraz o najostrzejszym rygorze w całym kraju. Dlatego też potrzebował tej zgody, pomimo tego, że był głównym dowodzącym w policji i na równi z wspomnianym prokuratorem. Podczas tego spotkania omówili każdy szczegół sprawy, oczywiście zaraz po otrzymaniu protokołu z sekcji zwłok oraz powiedział o swoich przypuszczeniach co do naśladowcy Sakury to Shinigami.
Będąc na miejscu, Kenichi musiał zostawić w depozycie broń i rzeczy osobiste, które miał przy sobie. Kiedy pojawił się strażnik, ruszył za nim do monitorowanego zamkniętego pokoju przesłuchań. Kiedy weszli do pomieszczenia, pracownik tego zakładu oznajmił, że więzień zaraz zostanie przyprowadzony i że trzeba chwilę poczekać. Komisarz generalny przytaknął i usiadł, czekając na przybycie Imaiego. Kilka minut później został wprowadzony więzień w kajdankach i posadzony na stołku przy ścianie, w pewnej odległości od niego
Te cztery lata w więzieniu nieco zmieniło mężczyznę fizycznie... włosy całe mu ze siwiały, na twarzy pojawiło się więcej zmarszczek, a odcień skóry nienaturalnie blady. Znał go od dawna, odkąd został partnerem Makoto. Jakoś nigdy nie ufał Imaiemu, gdyż wydawało mu się, że jest dziwnie i podejrzanie blisko Sakury, nawet jak na jej przyjaciela. Oczywiście wspomniał o swoich przeczuciach swojemu partnerowi, który również uważał to za dziwne i opowiadał mu, że przez to często się kłócili. Jedynie co, to mógł zrobić, to wspierać swojego przyjaciela.
Później przydarzyły się w rodzinie jego przyjaciela te wszystkie tragedie... Pierwsze było porwanie Kany przez Yakuzę, gdy ta miała jedenaście lat. Porachunki związane z jej ojcem, który prowadził sprawę związaną z tą organizacją. Oczywiście Kanie nic się wtedy nie stało, nawet tak zwany włos z głowy jej nie spadł. Była przetrzymywana w głównej posiadłości głowy rodziny Taketa.
Makoto dla jej dobra oraz swojej rodziny, oddał za nich życie i była to jego świadoma decyzja. Mężczyzna nie powiadomił wtedy nikogo, ani swojego partnera, któregoś ze współpracowników, ale przede wszystkim swojego szefostwa. Wtedy jednak japońska mafia wyrównała swoje porachunki z rodziną Sōma i dzięki temu reszta rodziny miała już spokój i byli bezpieczni. Od tamtej pory Sakura musiała sobie z wszystkim poradzić sama... ze stratą ukochanego męża, dorastającymi dziećmi i z Kaną, która była bardzo związana ze swoim ojcem.
