kararsızlık

31 7 8
                                    

Aklımdaki soru işaretleri biraz olsa azalmıştı ,ben beni neden yetimhaneye bıraktıklarını öğrenmiştim benim babam ben iki yasımda iken ölmüşmüydü ama neden aslında
Aklımdaki soru işaretleri azalmak yerine daha fazla artmıştı

Benim bir babam benim Bir ailem vardı babam ben 2 yaşındayken ölmüş Ama neden ölmüştü binlerce soru

Karşımdaki insan bana ağlamaklı bir şekilde bakıyordu bu kadın benim annemdi Benim bir annem vardı ve bir de Üvey babam hala hayatıma inanamıyordum 2 yaşında yetimhaneye bırakıldım çocukluğumu Yaşayamadım ve şimdi tam 18 yaşıma basmama yani yetişkin olmama 5 gün kala ailem ortaya çıkıyor o kadar soru işareti vardı ki kafanda birini cevaplasam diğeri tıkanıyordu

"Neden 15 yıl  sonra geldin" diye sordum bir anda onu anne demeyecektim
Çünkü bana anne  kelimesi yasaktı sadece benim hayatımda okulum vardı "Aslında çok gelmek istedim ama gelemedim Kızım beni affet Lütfen çok pişmanım" ded
"15 yıl sonra karşıma çıkıyorsun ve Beni Affet diyorsun  bunu afeymemi nasıl beklersin" karşıma bir gün bir kadın çıkıyor ve bana senin annenim digiyor!
Gözlerimden Damlalar birer birer akarken artık ağlamayacağım diye kendimi avutmaya çalışıyordum "kızım bizimle artık eve geleceksin sen artik bizimle yaşayacaksın"

Ben bir anda şoka girmiştim beni kendi evine göturmek istiyordu gitmek zorundaydım eger bugun  gitmesem 5  gün sorna müdür beni kapıya koyacaktı kabul etmek zorundaydım "tamam"dedim ve ayaga kaltık
Ben ece'ye vedalaşıp valizimi arabanın arkasına oturup camdan dısarı baktım .

Eve geldigimizde kocaman bir vila karşımda. Arabanın arkasindan valizimi almaya calısırken evin hizmetcisi elimden almaya calıstı "ben kendi isimi yapa bilirim" dedim "efendim siz iceri gecin biz odanıza birakiriz" diyişiyle bıraktim ve
viladn iceri girmeye basladi. Yanimda annem ve üvey babam vardı
annem o anda "hadi kizim sana evi gezdirelim " dedi ve evin salonu kovaman lacivert koltuklar, buyuk bir avize yukarı katlara cıkan bir merdüven vardı  salondan mutfaga giren bir kapı vardı" burası mutfak" mutfak'tan balkona cıkan bir kapı beyaz tonlarında raflar var, mutfaktan cikıp salona girdigımizde karşımda müdürün  odasından cikan iki erkeleru gördum acaba bunlarin burda ne işi vardı
annem o anda kumral kahverengi gözlüyulü isaret ederek bu "toprak ,toprak bu hayat bu da selim topragin en yakin arkadası" dedi sabah orda ne isi vardı bunların
selim "merhaba " dedi ben de "merhaba selim " annem "hayat seni artık bir abin var "
dedi

"15 yıl sonra geliyosun va bana senin bir abin var diyordun bunu nasıl kabulenmemi bekliyordun bu arada bana odamı gösterir misin biraz dinlenmeye ihtiyacım var"
kelimeler agazimdan birer birer çıktı ve toprak o anda ayaga kalktı ve bana "ben gösteririm" dedi ben de "tamam" dedim
ve merduvene dogru yol aldik metdivenlerden  cikarken "selam kücük kardeşim "dedi "nerden kardeş oluyormuşuz o kadın dedi diye karddeş olmuyoruz ve sen benim abim degilsin bu arada küçük derken" kalbim güm atıyordu bu nasıl tesadüf tü bu 2. görüşum degildi bi kac ay one yine yetim hanede görmüstum neden? "Kücuk sunde kücuk kardeş diyorum kardesim "
beni sinirlendirmeye calısıyordu " senden nefret ediyorum abicimm!" merduvenlerden yukarıciktigımızda uzun bir koridor vardı ve koridorun sonundaki odanin kapısına geldiğimizde bur "benim odam" dedi karşı  kapıyı ışaret ederek "senin odan ora" dedi bende odamın kapısına dogru ilerlerken arkamdan bir sea yükseldi " hayat kızım" arkamı dondum ve baktim babam yani üvey babamdı "kızım al bu telefonu icinde annenin ve benim numaram kayitlı artik bu senin telefonun" ben elindeki telefonu aldim "tefekürler" deyip boynumu egdim tporak odasına girmemisti bizi izliyordu " kardeşim ben de sana numaramı vereyim " beni sinir etmeye calısiyordu ama ben yemezdim " tamam abicim!" deyip pişkin pişkin güldum yuzü bozulmuş gibiydi ve elimden telefonu aldı numarasıni kaydeti ve bana uzatı kısık ve sesli bir sekilde "canım abim" diye kaydetmisti " hadi hayat kızım sen biraz dinlen akşam yemegine gec kalma toprak sen de şirkete git " ve 'babam' arkasını dönüp giti ben toprakgı gicik etmek icin"abicim sana kolay gelsin ben uyumaya gidiyorum hadi naş naş ise " kahkaha atarak odama girdim odam kocamandı odamdan balkona cıkan bir kapı vardı yavaş yavaş valizimi aldım ve yatamın üstüne bıraktım ve icinden kırop ve şort aldimve üstümü degistirdim ve yataga uzandim yavaş yavaş gozlerim kapandı

 görüşum degildi bi kac ay one yine yetim hanede görmüstum neden? "Kücuk sunde kücuk kardeş diyorum kardesim "beni sinirlendirmeye calısıyordu " senden nefret ediyorum abicimm!" merduvenlerden yukarıciktigımızda uzun bir koridor vardı ve koridorun...

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Murat yalcın

Hayata telefonu verdikten sonra yaseminin yanına gitim "yasemin be hayatı benim oglanin yanında calışsa olur mu yani hani okulu da tatil oldu ya hem tatilde sıkılmaz hem de abisine alışır " orda ise sokmam iyi olacak yani artik hayat ta benim kızım ve belki topragı akılandırır "tamam"

***
Bir bolum sonuna daha geldik ve bölüm sonu

ben ve senHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin